تحول بنیادین تحت‌الشعاع توصیههای یونسکو برای آموزش و پرورش
یک کارشناس آموزش وپرورش گفت: اقداماتی که برای اجرای سند آموزش ۲۰۳۰ انجام شده است باید برای اجرای سند تحول بنیادین انجام می‌شد، در بحث آموزش‌وپرورش باید به جای عمل به توصیههای یونسکو مطابق با سند تحول عمل کنیم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سند توسعه آموزش 2030، در کشور رونمایی شد تا ایران نیز همراستا با کشورهای عضو سازمان ملل متحد، اهداف کار جهانی توسعه پایدار را اجرا کند و یونسکو مسئولیت بخش آموزشی این سند را عهده‌دار شده است، در این میان رونمایی چراغ‌خاموش از سند آموزش 2030 در کشور منجر به بروز نگرانی‌هایی از‌سوی کارشناسان شده، به‌گونه‌ای که مهدی زاهدی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در اظهارنظری از امکان انتشار اسناد و اطلاعات محرمانه کشور سخن گفته است.
رهبران کشورهای عضو سازمان ملل، در سپتامبر 2015 در اجلاس عالی‌رتبه سازمان ملل تعهد کردند؛ دستور کار جهانی توسعۀ پایدار 2030 را در سیاستگذاری‌های کلان خود در سطح ملی از اول ژانویه سال 2016 اجرایی کنند، براین اساس در بخش اهداف آموزشی موضوع آموزش و یادگیری مادام‌العمر باکیفیت، برابر و فراگیر برای همه با محوریت یونسکو تعیین شده که ایران نیز متعهد به اجرای آن است. در ادامه این روند نشست عالی‌رتبه مشورتی در زمینه آموزش 2030 در ایران، در تاریخ 20 آذر امسال توسط کمیسیون ملی یونسکو برگزار و از سند ملی آموزش 2030 رونمایی شد. تعداد 30 کارگروه ملی نیز در ایران تشکیل شد تا مطابق با شرح وظایف خود مسئولیت تهیه سند آموزش 2030 را به‌عهده بگیرند.
مؤلفه‌های کلیدی در برنامه آموزش 2030 عبارتند از: برابری و فراگیر بودن، دسترسی برابر، عادلانه و باکیفیت، برابری جنسیتی، کیفیت آموزش و یادگیری مادام العمر.
در چارچوب عمل 2030 در رابطه با برابری جنسیتی آمده است: ما اهمیت برابری جنسیتی در دستیابی به حق آموزش برای همه را به رسمیت می‌شناسیم و به همین دلیل تعهد خود را به حمایت از سیاست‌ها، برنامه‌ریزی و محیط‌های آموزشی حساس به جنسیت، جریان‌سازی مسائل مربوط به جنسیت در برنامه درسی آموزش معلمان و از بین بردن تبعیض و خشونت جنسیت‌محور در مدارس را اعلام می‌کنیم.
همچنین در برنامه 2030 در رابطه با آموزش شهروندی برای توسعه پایدار به این مباحث اشاره شده است: تضمین اینکه همه یادگیرندگان، دانش و مهارت‌های مورد نیاز برای توسعه پایدار را تا سال 2030 کسب کنند. در دنیای معاصر که با چالش‌های حل‌نشده در زمینه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و زیست‌محیطی مواجه است، آموزش باید به استقرار صلح و شکل‌گیری جوامع پایدار کمک کند، بر این اساس، محتوای آموزش باید سبک‌های زندگی پایدار، حقوق بشر، برابرسازی فرصت‌های اجتماعی برای زنان و مردان، ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت، شهروندی جهانی و احترام به تنوع فرهنگی و مشارکت فرهنگ‌ها در تحقق توسعه پایدار را ترویج بخشد.
راهبردهایی که برای ترویج توسعۀ پایدار تعیین شده بدین شرح است:
توسعه سیاست‌ها و برنامه‌های مرتبط با آموزش توسعه پایدار و آموزش شهروندی جهانی در نظام‌های آموزش رسمی، غیررسمی و آزاد
آماده‌سازی یادگیرندگان در همه سنین با فرصت‌های مناسب برای یادگیری مادام‌العمر و دانش و مهارت‌های مربوط به ایجاد جوامع صلح‌جو و پایدار
ترویج برنامه‌های مشارکتی برای یادگیرندگان و معلمان و مربیان در رابطه با آموزش توسعه پایدار و آموزش شهروندی جهانی
تضمین اینکه آموزش نقش کلیدی فرهنگ را در دستیابی به توسعۀ پایدار به رسمیت شناسد و برنامه‌های آموزشی با توجه به چارچوب‌های فرهنگی تهیه شوند
حمایت از توسعه نظام‌های ارزیابی قوی‌تر برای آموزش شهروندی جهانی و آموزش برای توسعه پایدار به‌منظور سنجش مهارت‌های شناختی و اجتماعی ــ رفتاری دانش‌آموزان و دانشجویان
ترویج اینکه آموزش، فرهنگ صلح و عدم‌خشونت، گفتگو و تفاهم بین‌فرهنگی را پرورش دهد. ترویج رویکرد بین‌رشته‌ای و با مشارکت ذی‌نفعان مختلف برای تضمین آموزش توسعه پایدار و آموزش شهروندی جهانی در همۀ سطوح و اشکال آموزش.
مباحث مربوط به برابری جنسیتی، تربیت شهروند جهانی و ترویج توسعه پایدار در سند آموزش 2030 جزو مباحثی هستند که با اما و اگرها و نگرانی‌های بسیاری همراه شده‌اند به‌گونه‌ای که برخی کارشناسان بر این باورند «این سند تضادهای بسیاری با اسناد بالادستی کشور دارد و این در حالی است که در دولت، اجرایی شدن آن تصویب شده و الزام‌آور است. هدف این سند تقویت و شکل‌دهی ذهن کودکان و نوجوانان ما به‌سمتی است که نظام جهانی و امپریالیسم جهانی خواهان آن هستند».
حجةالاسلام علی ذوعلم کارشناس آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در رابطه با سند آموزش 2030 اظهار کرد: مسئولان آموزش‌وپرورش و کمیسیون ملی یونسکو معتقدند که سند آموزش 2030 الزام آور نیست چرا که هم‌اکنون در حد پیش‌نویس است اگر سند هنوز پیش نویس باشد باید در مراکز مسئول مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی یا شورای عالی آموزش‌وپرورش مورد بررسی قرار بگیرد و توسط یک تیم از کارشناسان نخبه و مطلع مباحث این متن مورد نقد و اصلاح قرار بگیرد تا پس از آن در صورت تصویب به عنوان برنامه عمل اجرا شود.
وی با اشاره به اینکه در وضعیت فعلی آنچه به عنوان سند 2030 در اختیار قرار گرفته است از نظر اجرایی اعتباری ندارد، افزود: نکته مهم این است که توصیه‌ها و آنچه یونسکو برای کشورهای جهان دیکته می‌کند حتی در صورت مثبت بودن نباید برای ما در ایران محور و مبنا باشد به عنوان مثال در رابطه با مهارت‌گرا بودن آموزش‌ها و تربیت دانش‌آموزان توانمند در سند تحول بنیادین نکات بسیاری مطرح شده است و با این وضعیت نباید برنامه عمل ما توصیههای یونسکو باشد و باید براساس مبانی بومی خود عمل کنیم.
این کارشناس آموزش و پرورش ادامه داد: اقداماتی که برای اجرای سند آموزش 2030 انجام شده است باید برای اجرای سند تحول انجام می‌شد اما هم‌اکنون شاهد تعلل در اجرای سند تحول بنیادین هستیم در حالیکه اجرای این سند نیاز به تامین منابع الی و تعریف برنامه‌های شفاف و عملیاتی دارد.
وی بیان کرد: توصیههای یونسکو نباید مبنای برنامه‌های ما قرار بگیرد، سند آموزش 2030 با اسناد بالادستی کشور مغایرت دارد و این موضوع را مسئول کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز تایید می‌کند در چنین شرایطی برنامه عمل آموزش و پرورش کشور، نباید توصیههای نهادهای بین‌المللی باشد چرا که در ایران فراتر از توصیههای یونسکو در آموزش، راهبردهایی را در سند تحول بنیادین داریم و نیازی نیست که برنامه عمل ملی را براساس این توصیه‌ها استوار کنیم.
حجةالاسلام ذوعلم مطرح کرد: ایران باید در مجامع جهانی دیدگاه خود را تبیین و مطالبه کند که چرا بخشی از حقایق را در رابطه با مسائل آموزشی و تربیتی نادیده می‌گیرد در حقیقت آنچه یونسکو به عنوان چشم انداز آموزش نشان می‌دهد پایین‌تر از سطحی است که در مبانی تعلیم و تربیت کشور خود به آن رسیده‌ایم. مهترین نکته در بحث استقلال فرهنگی این است که بر اساس توصیههای دیگران عمل نکنیم بلکه برنامه عمل باید براساس یافته‌ها و مبانی عمیق و اساسی بومی طراحی شود.
این کارشناس آموزش و پرورش عنوان کرد: کمیسیون ملی یونسکو در ایران بیشتر مدافع ادبیات یونسکو است و به‌جای اینکه از این نهاد برای انتقال دیدگاه ایران به جهان استفاده کند، ادبیات آنها را پذیرفته است. سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، ادبیات جدیدی از جمله حیات طیبه را خلق کرد اما در سند آموزش 2030 به شهروند جهانی تأکید می‌شود، شاخص‌های شهروند جهانی چیست؟ آیا ما در ایران به‌دنبال تربیت آن هستیم.
انتهای پیام/
