به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، روزنامه نیویورک تایمز در مطلبی به بهانه آغاز به کار جوایز اولیویه در انگلستان به قیاسی میان این جایزه و همتای آمریکاییش، تونی پرداخته است که به شرح زیر است:
یکشنبه شب این هفته، جوایز اولیویه به بهترین تئاترهای تجاری لندن اهدا میشود. تاریخچه بلندی از نمایشهای برنده اولیویه وجود دارد که با لذت بردن از اقبال خوب در جوایز همتای برادوی، جایزه تونی ادامه یافت: چهار سال پیش «ماجرای عجیب سگی در شب»، رکورد هفت جایزه اولیویه را پیش از جارو کردن پنج جایزه تونی را رقم زند، زمانی که به نیویورک نقلمکان کرد و سال پیش، «چکمههای گرهخورده»، تاجسر تونی، پیروزی موزیکال نیویورکش را در لندن تکرار کرد.
آیا موفقیتهای احتمالی برای تولیدات برادوی همچون «روز موش خرما» و «هریپاتر و کودک نفرین شده» دل کسی را میبرد که هر دو بابت تعداد زیاد جایزه اولیویه در روز یکشنبه عروج میکنند؟
نه لزوماً. رویدادهای تاریخ از ذائقه فرهنگی نیز نشان میدهد برخی نمایشها اقبالهای درهم در دو سوی اقیانوس اطلس داشتهاند. در اینجا نگاهی به هشت نمایش اخیری میاندازیم که سرنوشتهای متفاوتی در دو مراسم اهدای جوایز داشتهاند.
اقبالهای تونی
1. ملکه زیبای لنین (1996) نخستین پیشنویس متن مارتین مکدونا از این نمایشنامه در اوج تولید در اوایل بیستسالگیش بود. نمایش وضعیت متوسطی در مراسم اولیویه داشت و نامزد بهترین نمایشنامه 1997 شد که آن را به «استنلی» فراموششده پام گمز باخت. در تونی 1998 نمایش صعود کرد، رکورد چهار جایزه برای کارگردانی و سه بازیگرش را رقم زد. جایزه بهترین نمایشنامه را به «هنر»، مکاشفهای بر سوءرفتار بورژوازی یاسمینا رضا باخت.
2. تهیهکنندگان (2001) این اثر موزیکال رکورد بیشترین جایزه تونی با 12 عدد را در اختیار دارد. رأیدهندگان بریتانیایی - شاید در حال تمرین خویشتنداری نهادینه - در جوایز اولیویه 2005 سه جایزه متوسط بهترین موزیکال، بازیگر مرد و بازیگر مرد مکمل را دادند.
3.ساحل آرمانشهر (2002) تام استوپارد داستانی حماسی از کرانههای گوناگون اندیشه فلسفه روسیه برای این تریلوژی در هم میبافد و آشکارا بیشتر رأیدهندگان تونی را تحت تأثیر قرار داد تا همتایان اولیویه: تولید برنده هیچ جایزه اولیویهای که برایش در 2003 نامزده شده بود،نشد. جوایز را به «وینستون در بریکستون» نیکولاس رایت باخت. زمانی که «آرمانشهر» در 2007 به برادوی رفت، رکورد هفت جایزه را به جا گذاشت، بیشترین که یک نمایشنامه سرراست تا آن زمان کسب کرده بود.
4. اسب جنگی (2007) این اپیک جنگی سبکی، برجستهگر عروسکهای پرجزییات شرکت Handspring Puppet آفریقای جنوبی، جوایز اولیویه 2008 را بابت کورگرافی و طراحی صحنه برد؛ اما از برندن جایزه بزرگ بهترین نمایشنامه عاجز ماند. رأیدهندگان تونی سخاوتمندتر بودند: نمایشنامه چند جایزه در مراسم 2011 شامل بهترین نمایشنامه و کارگردانی را به دست آورد.
جوایز اولیویه
1. کارولی یا تغییر (2003) موزیکال آپارتمانی تونی کوشنر درباره تمهای ملی جایزه بازیگر زن مکمل تونی را برد؛ اما در 2004 جایزه موزیکال را به «خیابان کیو» باخت. وقتی هر دو نمایش در 2007 به لندن آمدند، اقبالشان معکوس شد، با «کارولین»، «خیابان کیو» برای جایزه اصلی موزیکال جدید ضربهای جدی خورد.
2. مرد بالشی (2003) نمایشنامه پادآرمانی فانتزی مکدونا آثاری چون «دموکراسی» مایکل فرین را در 2004 اولیویه در رشته بهترین نمایشنامه شکست داد. اما نه آقای فرین و نه آقای مکدانا نتوانستند اثر فوقالعاده «شک» جان پاتریک شنلی را شکست دهند که هر دو سال بعد برنده بهترین نمایشنامه تونی شدند.
3. موزیکال ماتیلدا (2010) این اقتباس رولد دال که در اولیویه 2012 رقابت میکرد، هنوز رکورد بیشتری جایزه موزیکال را با هفت جایزه شامل بهترین موزیکال جدید در دست دارد. نمایش چند جایزه تونی را برد؛ اما جایزه بهترین موزیکال 2013 را به ماشین سیندی لاپر و هاروی فایرشیتن، «پوتینهای گرهخورده» باختند.
4. شاه چارلز سوم (2013) نمایشنامه «تاریخ آینده» مایک بارتلت درباره ترور شاهزاده چارلز در مسیر رسیدن به تاج و تخت برنده مراسم بریتانیایی بود زمانی که در لندن گشایش یافت. او پیروز آمریکا هم بود؛ اما ظاهراً به اندازه کافی در نظر رأیدهندگان تونی دیده نشد. پنج نامزدی تونی را باخت و نتوانست به نزدیکی «انسانهای» استفان کرامر برای بهترین نمایشنامه برسد.
انتهای پیام/