دوست دارم یک آمادگی ذهنی برای کار سینمایی پورنگ ایجاد شود
احمد درویشعلی پور کارگردان مجموعه «محله گل و بلبل ۲» با بیان اینکه عوامل کار کودک باید دغدغه این کار را داشته باشند، از احتمال ساخت فیلم سینمایی عمو پورنگ خبر داد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در دورانی سلیقه کودکان هر روز تغییر میکند و در روزگاری که میتوان عنوان فرزندسالاری روی آن گذاشت، کودکان و نوجوانان انتخابهای زیادی برای پر کردن اوقات فراغت خود دارند. با این حال همانطور که انتظار میرفت، «محله گل و بلبل 2» نیز مانند سری اول این مجموعه توانست مخاطبین کودک و نوجوان زیادی داشته باشد. بدون شک وجود عمو پورنگ «داریوش فرضیایی» نقش پررنگی در این مسئله دارد ولی نباید عوامل دیگر را هم نادیده گرفت. با احمد درویشعلی پور کارگردان «محله گل و بلبل 2» راجع به نقش عوامل مختلف در استمرار موفقیت این مجموعه به گپ و گفت نشستیم.
تسنیم: محله گل و بلبل امروز یکی از پر مخاطب ترین برنامههای کودک و نوجوان است، دلیل این مسئله را چگونه ارزیابی می کنید؟
درویشعلی پور: در مورد راز موفقیت برنامه محله گل و بلبل و ارتباطی که این برنامه با بچهها برقرار کرده است، باید بگویم احساس میکنم فرقی نمیکند مخاطب ما کوچک باشد یا بزرگسال، وقتی مردم مسائل روز خودشان را ببینند، جذب خواهند شد. فکر میکنم در محله گل و بلبل نیز همین اتفاق افتاده است. مخاطبان تلویزیون میبینند که در این برنامه حرف روز جامعه و مسائل مبتلابه بچهها نظیر نوع ارتباطاتی که بین خانوادهها برقرار است، نوع مشکلات و دغدغهها و چالشهایی که بین بچهها و بزرگترها پیش میآید مطرح میشود. این مسائل همه ما به ازای بیرونی دارند.
ما سعی کردیم در محله گل و بلبل بیان این مسائل شکل نصیحتگونه به خود نگیرد و پیامها به صورت غیرمستقیم منتقل شوند. بچهها نسبت به گذشته تغییر کردهاند علتش هم امکاناتی است که برای آنها فراهم شده. امروز همه چیز سهلالوصولتر شده است. علم و تکنولوژی دست به دست هم دادهند تا ما هم از لحاظ هوشی و هم رفاهی در سطح بهتری قرار بگیریم. با این بچهها بخواهید با زبان نصیحت صحبت بکنید و به صورت یکسویه بگویید این کار را بکن و این کار را نکن مسلماً پس میزنند. چرا که اینگونه نصیحت را از طریق پدر و مادرشان دریافت میکنند.
ما اگر بخواهیم مخاطب جذب کنیم باید عامل جذابیت را پررنگ جلوه دهیم. در محله گل و بلبل توانستیم این امر را با طراحی صحنه دکور، گریم، جلوههای بصری و موسیقی متفاوت ایجاد کنیم. پس از آنکه مخاطب جذب شد سعی کردیم در لایههای پایینتر نمایشی پیامهای آموزشی تربیتی را به بچهها انتقال دهیم.
تسنیم: آیا شما برای حفظ مخاطب در برابر برنامه هایی که از ماهواره ها پخش میشوند طرح خاصی دارید؟
درویشعلی پور:ما اصلاً نباید فکر کنیم که کجا ممکن است برای ما رقیب به وجود بیاید، بلکه باید کارمان را به نحو احسن انجام دهیم. از طرفی نیز نباید هرگز وجود آنها را نادیده بگیریم و برنامه را با سطح کیفی پایینتری ارائه بدهیم. ما همیشه باید سطح کیفیتمان را بالا نگه داریم حتی اگر هیچ رقیبی نداشته باشیم.
بچهایی که «محله گل و بلبل2» را میبیند سطح توقعش از «محله گل و بلبل 1» بالاتر رفته است. اگر من همان «محله گل و بلبل1» را ساخته بودم نمیتوانستیم در جذب مخاطب به اندازه امروز موفق باشیم. آوردن پرسوناژهای جدید و استفاده از لوکیشنهای خارجی، آوردن چند عروسک بامزه با طراحیهایی که پشت آن فکر شده است، همه برای این بود که «محله گل و بلبل» چیز جدیدی ارائه بدهد. اگر قرار باشد محله گل و بلبل 3 و یا 4 هم ساخته شود باید همینگونه باشد. برنامه سازان نباید هرگز به این فکر کنند که اگر برنامهشان خوب است این موضوع همیشگی خواهد بود. بالاخره روزی یک نفر پیدا میشود که برنامه بهتری بسازد. از سوی دیگر هیچ گروه برنامه سازی نباید به فکر انحصارطلبی باشد. چرا که تنوع نیاز جامعه است.
تسنیم: در سری جدید پرسوناژها زیاد شدهاند. آیا نگرانی از بابت شخصیت پردازی برای آنها ندارید؟
درویشعلی پور: به نظر من 90 قسمت، تعداد مناسبی برای یک فصل از سریال است. بنابراین اگر شما برنامه ریزی مناسبی داشته باشید، از نظر فرصت خیلی نگرانی و دغدغه وجود ندارد. همچنین یکسری از شخصیتها در سری اول این مجموعه شخصیت پردازی شده بودند. ما در ابتدای «محله گل و بلبل 2» زمانی را اختصاص دادیم تا بچهها با شخصیتهای جدید که بیشتر محوریت قصه و داستان حول آنها میچرخد ارتباط برقرار بکنند. سپس کمکم قصهها تقسیم شدند. یعنی مثلاً در یک اپیزود بچههای گلدونخان پررنگ میشوند، یک اپیزود عمو پورنگ، یک جا آقای عزیز، یک روز خانم چمنی. این موضوع باعث تنوع در داستان میشود و از اینکه قصهها در یک فصل 90 قسمتی ملال آور شوند جلوگیری میکند.
در مورد شخصیتها نیز ما میدانستیم که بازیگرانی که نقش والدین عمو پورنگ را بازی میکنند، حتماً باید جوان باشند. برای اینکه به طور مثال اگر یک خانم به همان سن و سال واقعی مادر پورنگ برای این نقش انتخاب میشد، نمیتوانست پا به پای داریوش بیاید. برای همین کسی را انتخاب کردم که سنش کم باشد و البته دوست داشتم به لهجه شمالی نیز تسلط داشته باشد.
تسنیم: انتخاب خانم نظام دوست خیلی به این مجموعه کمک کرد. به عقیده منتقدان او توانست خود را در قالب یک مادر مسن و در عین حال مهربان و بامزه کاملاً جا بیاندازد.
درویشعلی پور: بله همین طور است. نقشهای خانم نظام دوست و آقای شفیعی خیلی خوب از آب درآمدند. باقی پرسوناژها هم همینطور هستند. البته این انتخاب همراه با ریسک بود. مثلاً برای من انتخاب خانم خوئینی که محله گل و بلبل اولین تجربه کار کودکشان است یک ریسک بود. البته خدا را شکر برای تمام شخصیتها در بین مخاطبان بازخوردهای مثبتی دریافت کردیم. قبل از انتخاب هرکدام از این بازیگران در زمان پیش تولید، از آنها خواستم تا نظرشان را راجع به کار کودک بگویند.
واقعیت امر این است که عوامل کار کودک باید دغدغه این کار را داشته باشند. یعنی زمانی من به عنوان کارگردان میتوانم انرژی بگذارم که این دغدغه در زندگی شخصی خودم هم وجود داشته باشد و ببینم بچههای امروز تحت تاثیر چه انیمیشنهایی هستند، چه پوششی را دوست دارند، با چه اسباببازیهاییبازی میکنند، چه کتابهایی میخوانند و حتی چه مدل مویی دوست دارند. بر همین اساس سعی کردم از عنصر فانتزی و بخش جلوههای ویژه کمک بگیرم. درست است که در این زمینه به قدرت غربیها نیستیم ولی باید بالاخره از یک جایی شروع کرد و با آن مواجه شد. اینکه بگوییم ما نمیتوانیم این جلوهها را اجرا کنیم و امکاناتش را نداریم نمیشود. امروز جوانان مستعدی داریم و ابزارهای این جلوهها هم خیلی پیچیده نیست و فقط یک مقدار ذوق میخواهد.
تسنیم: دلیل استفاده از فضاهای خارجی در سری جدید این مجموعه چی چیزی بود؟
درویشعلی پور: شما یک عمو پورنگ 16، 17 ساله دارید که مدام در استدیو بوده است و بیننده به آن مدل عادت کرده است. برای همین باید کمکم یک مقدار این رویه تغییر کند. مثلاً روز اول تنها یک عموپورنگ بوده ولی بعد سالها امیرمحمد به او اضافه شد و به همین ترتیب شخصیتهای دیگر اضافه شدند. سپس در بخش زنده، نمایش کار کردیم. بعد از آن محله گل و بلبل بوجود آمد. از طرفی نیز دوست دارم مخاطب یک آمادگی ذهنی برای کار سینمایی پیدا کند.
انتهای پیام/