به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، پرفسور برونو لاتور با حضور در دفتر آیتالله جوادی آملی با این مرجع تقلید دیدار و گفتوگو کرد.
آیتالله عبدالله جوادی آملی در این دیدار اظهار داشت: انسانشناسیِ ما و فلسفه علوم ما و دیگر اندیشههای ارزشمند ما باید در این دو عنصر محوری خلاصه شود: یکی اینکه ما ابدی هستیم و از بین نمیرویم، دیگر اینکه تا زندهایم نه بیراهه برویم نه راه کسی را ببندیم.
آیتالله جوادی آملی در پاسخ به سؤال پروفسور برونو لاتور در خصوص جایگاه محیط زیست در دیدگاه فلسفی اسلام، تصریح کرد: بیماری یک هشدار است تا انسان بداند اگر ذرّهای از ذرّات بدن از کار بیفتد انسان ناتوان است، لذا در زمان سلامت باید مراقب رفتار خود باشد؛ سخن در فضای محدود زمین و هوا و فضای ما نیست، امروز بشر به این فکر است که آسمانها را فتح کند چه اینکه بعید نیست، خداوند فرمود: «هُوَ الَّذی فِی السَّماءِ إِلهٌ وَ فِی الْأَرْضِ إِلهٌ»، اما انسان هر کُرهای از کرات را تسخیر کند باز حکم همین است! به این فکر نباشیم که زمین و هوای ما محدود است. آلودگی محیط زیست مانند همان بیماری است که نشانه وجود مشکل در ذره ای از ذرات بدن دارد.
وی ادامه داد: محصول جنگ جهانی اول و دوم حداقل هفتاد میلیون کشته است و هیچ کاری از پیش نبرد! امروز جنگهای نیابتی از آستین ستمکار غرب به در آمده و آن هم کاری از پیش نخواهد برد! آنچه کمبود جهان است، همان آه است. هرچه بر آهن افزوده میشود از آه کم میشود. پیامی که از عیسی مسیح(ع) به وسیله رهبران الهی به ما رسیده است این است که «التارک لشفاء المجروح شریک لجارحه» یعنی اگر زخمخوردهای را در جایی ببیند و به درمان او نشتابد شریک جُرم آن جرّاح است، یعنی نه تنها جنگ را بر کسی تحمیل نکن بلکه اگر کسی جنگ را بر ملت مظلومی تحمیل کرد تو پانسمان کن. آن نسخه درمانکننده، درمان جامعه کنونی بشر نیز است.
آیتالله جوادی آملی همچنین در پاسخ به شبهه پروفسور برونو لاتور در خصوص فراموش شدن محیط زیست در اثر توجه به جهان آخرت و جاودانگی انسان، گفت: انسان گاهی در اثر زیادیِ نزدیکی نمیبیند، اگر شما یک جِرمی را به چشمتان بچسبانید آن را نمیبینید! نه برای اینکه او نیست، بلکه برای آن که به شما خیلی نزدیک است. فکر ابدیّت در درونِ درون ما ذخیره شده است، آن گرایش به خدا در نهادِ ما نهانخانه شده است. اینکه میبینید انسان بیچاره مینالد برای اینکه سرمایه را در درون دارد، همانگونه که اشاره شد تمام مشکلات زمین و آسمان ما این است که ما یا بیراهه میرویم یا راه کسی را میبندیم، داروی شفابخش بسیاری از بیماریهای بشر امروز آه و یاد خدا است! اگر کسی بداند ابدی است و در برابر تمام اندیشه و فکرش مسئول است و باید پاسخگوی تمام عزم و جزمش باشد نه تنها درباره بدن خود بد نمیکند، نه تنها درباره زمین بد نمیکند، درباره فضا و هوا نیز بد نمیکند، بلکه درباره هیچ چیزی که سهمی از هستی دارد بد نمیاندیشد. اسلام چنین فرموده است که اگر کسی یک سطل آب به پای نهالی بریزد مثل اینکه انسان تشنهای را از مرگ نجات داده باشد، این اسلام است. در مقابل این تفکر، ساختن بمب که در غرب و امثال غرب صورت میگیرد یک نوع توحّش است
استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: شما عزیزان باید بدانید انسان گاهی سرماخورده است، گاهی غدّه سرطان در دل دارد، آن غدّه را باید درمان کرد نه سرماخوردگی را. محیط زیست یک گوشهای از بیماری ماست، محیط زیست که جنگ جهانی اول و دوم را درست نمیکند، جنگهای نیابتی را درست نمیکند، الان مردم یمن را روزانه دارند میکشند! اما شما به فکر این هستید که سرماخوردهاید، مشکل محیط زیست در مقابل این مشکلات مانند یک سرماخوردگی در مقابل سرطان است! از دین داریم دور میشویم! اینها که داعیه تمدّن دارند جنگِ روزانه راه انداختند، داعش و سلفی راه انداختند. امیدواریم روزی بشر عاقل شود و ببیند که چه میکند.
انتهای پیام/