به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، نصف جهان از دیرباز آوازه شهر هنر و هنرپروری را در سر داشته و هنرمندان این دیار در طی حیات 7 هزارساله خود بیش از یکسوم صنایع دستی ایران را تولید و خلق کردند، صنایعی که از هر منظر دارای ارزش هنری، مادی و معنوی است.
اما حرف چیز دیگری است، اینکه هنرمندان این رشته روزی زندگی خود را از این هنر میگذرانند، هنری که هم به زندگیشان روح بخشید و هم رونق معیشت آنها را تأمین میکند، اما باید سری به بازار نقشجهان زد تا صدای گلهمند هنرمندان با کوهی از آه و درد شنید.
میرزا قاسم اصفهانی یکی از فروشندگان و البته هنرمندان رشته قلمزنی در بازار اصفهان است که وقتی از او درباره وضعیت هنر و زندگیاش میپرسی، با مکث و بعض جواب میدهد، خانم بگذارید چیزی نگویم، بعد از کلی اصرار زبان میگشاید و از یادگیری هنر قلمزنی از پدرش میگوید که در دوران کودکی پدر خود را همواره مشغول قلمزنی دیده و شیفته این هنر ماندگار شده است.
این هنرمند اصفهان میگوید: من از نوجوانی در کنار پدرم و اساتید دیگر هنر قلمزنی اصفهان را در همین بازار یاد گرفتم و بعدها این هنر تمام زندگی من را احتساب کرد و دیگر نمیتوانستم بهجز انجام قلمزنی کار دیگری بکنم، این هنر را تا جایی ادامه دادم که توانستم زندگی مشترک تشکیل بدهم و روزی و معیشت زندگی خودم را با تمام کاستیها بگذراند.
میرزا قاسم که حالا دستانش براثر این هنر میلرزند میگوید، دیگر بازار آن رونق سابق را ندارد، در دورهای گردشگران زیادی به میدان نقشجهان میآمدند و با حیرت و شگفتی آثار را میدیدند و خریداری میکردند، البته چند سالی هم خبری از گردشگر خریدار صنایع دستی نبود اما اکنون ما روزانه بیش از 200 گردشگر را در این بازار میبینیم که فقط از آثار ما عکس میگیرند ولی خرید نمیکنند.
این قصه پر غصه تنها از زبان میرزا قاسم شنیده نشد، فروشندگان فرشهای دستبافت، مسگرها، میناکارها و بسیاری دیگر از هنرمندان حاضر در بازار اصفهان این غصه را با زبان خود بیان کردند، این داستان تلخ است اما خبرنگار تسنیم به سراغ مسئولان میراث فرهنگی رفت و دلیل گلایه هنرمندان صنایع دستی را از رکود بازار و عدم فروش این صنایع هنری ارزشمند را جویا شد.
دلایل عدم فروش صنایع دستی در اصفهان باید آسیبشناسی شود
سرپرست صنایع دستی اصفهان دراینباره به خبرنگار تسنیم میگوید: ما بهعنوان بخش دولتی سعی کردیم که زیرساختهای ورود گردشگر را به داخل استان فراهم کنیم و اکنون شاهد حضور حجم بالایی از گردشگران داخلی و بهویژه خارجی در شهر و استان اصفهان هستیم اما برخی از هنوز برخی از تولیدکنندگان و فروشندگان صنایع دستی از عدم فروش گلایهمند هستند.
جعفر جعفر صالحی با بیان اینکه سعی شده زمینهها و بسترهای توسعه بازرگانی صنایع دستی در اصفهان ایجاد شود، گفت: باید دلایل عدم فروش صنایع دستی در اصفهان آسیبشناسی شود.
وی با بیان اینکه باید عدم فروش صنایع دستی در اصفهان یک تلنگر برای تولیدکنندگان و فروشندگان صنایع دستی باشد، گفت: با توجه به اهمیت بحث بازرگانی صنایع دستی و بازاریابی و بازار سنجی این حوزه، کلاسها و همایشهای مختلفی برای تولیدکنندگان و فروشندگان صنایع دستی برگزار شده است.
سرپرست صنایع دستی اصفهان با بیان اینکه از دلایل عدم فروش صنایع دستی میتواند قیمت بالا یا کیفیت آثار باشد، ادامه داد: تولیدکنندگان باید با توجه به سلیقه خریداران اقدام به تولید صنایع دستی کنند و افرادی که در این زمینه خلاقیت داشتهاند، بازار بهتری را نیز در اختیار دارند.
وی با بیان اینکه باید قیمت، کیفیت، طرح و نقش صنایع دستی توسط تولیدکنندگان مورد بازنگری قرار گیرد، افزود: باید هنرمندان و تولیدکنندگان صنایع دستی با نگاه نو اقدام به تولید صنایع دستی کنند.
صنایع دستی باید در سبد کالای مردم قرار گیرد
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور نیز در این باره به خبرنگار تسنیم میگوید: مخاطب اصلی صنایع دستی خود مردم هستند و مصرفی کردن صنایع دستی برای زندگی روزانه میتواند در رشد فروش صنایع دستی تأثیر مؤثرتری بگذارد.
بهمن نامور مطلق با بیان اینکه گردشگر خارجی وقتی به کشور دیگری سفر میکند یک مخاطب و خریدار بالقوه است، ادامه داد: ما بایستی با ارائه آثار موردتوجه مخاطب خارجی و باکیفیت که بتواند نمایندگی ما را در کشور مقصد کند، از این ظرفیت استفاده کنیم که ما در این زمینه آنطور که باید فعال نبودیم.
وی ادامه داد: هنرمندان صنایع دستی ما باید با طراحی جدید بتوانند انگیزه گردشگر را برای خرید اثر ارتقا دهند و مخاطب خود را حفظ کنند.
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با بیان اینکه هنرمندان نباید صرفاً به فکر فروش به گردشگر باشند، تصریح کرد: باید سعی شود که صنایع دستی در سبد کالای مصرفی مردم قرار دهیم زیرا نمیتوان تمام محورها را معطوف به گردشگر کرد زیرا آمار ورود گردشگر به کشور نسبت به جمعیت 80 میلیونی ایران کم بوده و نیز صنعت گردشگری میتواند به دلایل مختلف سیاسی و منطقهای ناپایدار باشد.
به گزارش تسنیم؛ بدیهی است که هنرمندان و صنایع دستی ایرانی، نیازمند حمایت بیش از پیش مسئولان کشوری هستند و به نقل از بزرگترها، ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است و مسئولان و حامیان و دوست داران فرهنگ و هنر ایرانی میتوانند با تبلیغ درست صنایع دستی و فرهنگسازی اصولی، ضررهای وارده براثر عدم فروش را جبران کنند.
نگارنده زینب کلانتری
انتهای پیام/