به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از نیویورک تایمز، فرجی، دانشجوی مکانیک انتظار داشت پس از فارغ التحصیلی یک شغل ثابت با درآمدی مشخص داشته باشد، از صبح زود تا ساعت 6 بعد از ظهر سر کار برود و آخر هفته ها برای تعطیلات برای استراحت به سواحل دریای خزر برود.
اما فرجی 34 ساله مدت هاست از رسیدن به همه این خواست ها دست کشیده است. این روزها، به گفته او، تنها افرادی چنین زندگی آرامی دارند که کارمند دولت باشند. آنها دارای امنیت شغلی هستند و درآمد خوبی دارند، اما استخدام شدن در ادارات دولتی دشوار شده است، زیرا کارمندان قدیمی حتی بعد از رسیدن به سن بازنشستگی نیز نهادهای دولتی را رها نمی کنند و این موجب محدود شدن فرصت ها برای نسل بعدی می شود.
از این جهت است که میلیون ها جوان ایرانی مانند فرجی خود را در چرخه معیوب فقر پنهان می یابند که راه گریزی از آن وجود ندارد. نرخ بیکاری جوانان در ایران در حال حاضر به 30 درصد می رسد.
فرجی در پاسخ به این سوال که چگونه هزینه های خود و همسرش را تامین می کند گفت: «جستجو برای یافتن فرصت ها و بهترین استفاده از آنها.» خانواده فرجی قرار است در آینده نزدیک بچه دار شوند، اما آنها نمی دانند که چگونه قرار است از پس هزینه های اضافی اضافه شدن یک عضو جدید به خانواده بر بیایند.
بسیاری در نقاط مختلف جهان، فکر می کنند ایران دارد از نظر اقتصادی به سرعت می تازد و بعد از توافق هسته ای میلیاردها دلار به دست آورده است. آنها تصور می کنند که بعد از لغو تحریم ها شرکت های بین المللی برای انعقاد قراردادهای جدید مشتاقانه روانه بازار این کشور شده اند.
اما در حالی که مردم این کشور روز جمعه برای انتخاب رئیس جمهور بعدی خود پای صندوق های رای می روند، بسیاری از ایرانیان طبقه متوسط وضعیت اقتصادی کشور را به گونه ای دیگر می بینند. نرخ بالای بیکاری، تورمی که موجب پایین امدن استانداردهای زندگی شده و فساد گسترده آنها را ناامید و خسته کرده است.
در حالی که سرمایه گذاران خارجی اغلب می گویند قصد دارند وارد ایران شوند، اما مشخص نیست که آیا آنها به آغاز یک رشد اقتصادی انفجاری در ایران کمک خواهند کرد یا نه. از میان معدود یادداشت تفاهم هایی که با شرکت های خارجی منعقده شده، هیچ کدام به انعقاد قراردادی نهایی منتج نشده است.
بسیاری نگران اند که دولت ترامپ بانک هایی که تصمیم به همکاری با ایران بگیرند را به بهانه نقض تحریم های همچنان پابرجای آمریکا علیه ایران، جریمه کند. تنها بانک های بزرگ هستند که می توانند پروژه های بزرگ اشتغال زای زیرساختی که را که ایران به شدت به آنها نیاز دارد را تامین مالی کنند.
وزارت کار ایران شهروندانی که را حداقل یک ساعت در هفته کار می کنند، شاغل محسوب می کند. هیچ گونه تسهیلات رفاهی ای برای افرادی که مدت هاست بیکار هستند در نظر گرفته نشده است. بر اساس آمارهای رسمی، 8 میلیون ایرانی بی کار هستند و تنها نیمی از زنان فارغ التحصیل دانشگاهی در ایران شغل پیدا می کنند.
حسن روحانی، رئیس جمهوری فعلی ایران که یکی از نامزدهای انتخابات پیش روست، در سال 2013 با وعده احیای اقتصاد ایران و رفع تحریم ها از طریق حل مسئله هسته ای به پیروزی رسید. وی توانست توافق هسته ای را به نتیجه برساند، اما منافع اقتصادی حاصل از برجام در خوش بینانه ترین حالت ناچیز بوده است.
انتهای پیام/49