نفی فردی‌سازی قدرت
محمد باقر قالیباف ثابت نمود که تنها راه حل تقویت انقلاب اسلامی و همراه‌سازی اجتماعی و توسعه‌ی همدلی و وحدت اجتماعی، از خودگذشتگی و نفی فردی‌سازی قدرت است .
به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت امیرشهریار امینیان به شرح ذیل می باشد:
دوشنبه 25 اردیبهشت ماه در فاصله‌ی 4 روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری دوره‌ی دوازدهم، در میان بهت کارشناسان سیاسی محمد باقر قالیباف نامزد اصولگرا، با وجود آنکه در غالب نظرسنجی‌های رسمی از شانس بالایی برخوردار بود، با صدور بیانیه‌ای به نفع دیگر نامزد اصولگرا، حجة الاسلام سید ابراهیم رئیسی از صحنه‌ی رقابت‌ها کنارهگیری کرد.
صرفنظر از تأثیرات گسترده‌ی این اقدام بر نتیجه‌ی انتخابات و پیش‌بینی‌های کارشناسان سیاسی، به دلیل بی‌سابقه بودن این اقدام طی دوازده دوره‌ی گذشته، پیام‌های معناداری در ذیل فرهنگ سیاسی انقلاب اسلامی به ذهن متبادر می‌شود که ذکر برخی از آنها جهت بسط آگاهی‌های اجتماعی ضرورت دارد:
یکم- محمد باقر قالیباف نشان داد که تأکید بر ارزش‌ها و گزاره‌های مصرحی که در کارزار انتخاباتی خود بازتولید کرده است بسیار مهم‌تر از توجه فردی به قدرت و شخصی‌سازی سیاست است و از این‌رو برای تأکید بر منافع ملی و استیفای حقوق جامعه‌ی 96درصد گاه باید «دولت مردم» به نفع «دولت کار و کرامت» کنارهگیری کند.
در واقع، محمد باقر قالیباف دیگربار یکی از گزاره‌های روبه فراموشی انقلاب اسلامی را به صحنه آورد و روحیه‌ی ایثار، فداکاری در جهت «حفظ ایران» و ارزش‌های انقلاب اسلامی را نه در« لفظ»، بلکه «به عمل» بازآفرینی نمود.
بدون تردید این رفتار حاکی از زنده بودن جریان اصیل و معتقد به مبانی انقلاب اسلامی بوده و یادآور جایگاه رفیع آن است، جایگاهی که بسیار فراتر از «خواست‌ها و امیال حزبی ، جناحی» و «اراده‌ی معطوف به قدرت فردگرایانه» است.
دوم- محمد باقر قالیباف ثابت نمود که تنها راه حل تقویت انقلاب اسلامی و همراه‌سازی اجتماعی و توسعه‌ی همدلی و وحدت اجتماعی، از خودگذشتگی و نفی فردی‌سازی قدرت است و بسیار مهم‌تر آنکه، توسل به ادبیات ساختارشکنانه و رفتارهای هنجارشکنانه برای رای‌آوری و حفظ قدرت بیراهه‌ایست که نه نسبتی با شعار «ایران» دارد و نه نسبتی با شعار «اسلام». در حقیقت این رفتار کژاندیشانه در ادامه‌ی نگرش ماکیاولیستی به قدرت و جامعه است و نمی‌تواند خوشبختی سیاسی را به همراه آورد.
نفی فردی‌ْسازی قدرت در بیانیه‌ی امروز محمد باقر قالیباف درست در مقابل خودمحوربینی سیاسی در رقیب وی است که به عینه از مدت‌ها پیش از آغاز کارزار انتخابات نشانه‌هایی از بداخلاقی سیاسی و نگرش معطوف به قدرت را بروز داده بود. کافیست به توئیت آقای مشاور بعد از رویداد پلاسکو نگاهی بیندازید و ببینید که دولت مستقر برای کسب قدرت حتا نمی‌تواند از مصایب و بلایای طبیعی نیز چشم‌پوشی کند!
سوم- انصراف قالیباف از صحنه‌ی رقابت معنای دوگانه‌ی و ایهامی دیگری نیز در خود داشت؛ یکی وفای به عهد و میل به همگرایی برخواسته از میثاق جمنا و دیگر تنزل نگرش مبتنی بر بازی‌های سیاسی دور از منزلت انقلاب اسلامی؛ به عبارتی، به میدان آوردن کاندیدای پوششی با هدف یاری رساندن به دولت مستقر و به بهای اتلاف منابع و به سخره گرفتن ارزش‌های اجتماعی از یک‌سو و به صحنه آوردن کاندیدایی که حتا به خود نیز رای نمی‌دهد! مبدل به پروژه‌هایی شکست‌خورده و بی‌ثمر گردید و تفاوت نگرش در جبهه‌ی مردمی انقلاب اسلامی با دیگر جبهه‌ی حاضر در صحنه‌ی رقابت‌ها را بیش از پیش عیان نمود.
در پایان، فارغ از هر نتیجه‌ای که در 29 اردیبهشت‌ماه 1396 به دست توانای ملت شریف ایران رقم بخورد، اقدام امروز دکتر محمد باقر قالیباف بدون شک نقطه عطفی در تاریخ سیاسی ایران به شمار می‌رود و مردی که طی سه دوره با عزم جدی وارد کارزار سیاست شده بود را هم‌ردیف رشیدمردان جهادی روزهای پرافتخار دفاع مقدس قرار می‌دهد. والسلام.
انتهای پیام/
