رهیافت قلب سلیم به سلامت معنوی
عضو هیئت علمی دانشگاه بقیة الله با اشاره به رهیافت قلب سلیم در امر سلامت معنوی، فواید آن و تأثیر بر کاهش بیماریهای روحی و جسمی را برشمرد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، مینو اسدی زندی، عضو گروه سلامت معنوی فرهنگستان علوم پزشکی در گفت‌وگو با ایکنا، با بیان اینکه از منظر قرآن کریم و سیره ائمه معصومین(ع)، سلامت معنوی برخورداری از قلب سلیم است، اظهار کرد: قلب سلیم موجب ارتباط مناسب انسان با خود، مردم و عالم طبیعت در پرتو ایمان به خدا و معنویت دینی شده و به همه اعمال، رفتار و نیات انسان رنگ خدایی می‌دهد.
وی افزود: هرگونه اختلال ارتباطی با خدا سبب بروز پاسخ‌های هیجانی، آسیب معنوی و اختلال در سایر ارتباطات انسان شامل ارتباط با خود، مردم و عالم خلقت می‌شود و نشانه‌های دیسترس تنفسی و اختلال‌هایی را در رفتارهای فردی و اجتماعی، نحوه گفتار و افکار و نیات و اخلاق وی ایجاد می‌کند.
مینو اسدی زندی ادامه داد: این رفتارها که از آن با نام قلب مریض یاد می‌شود به شکل رفتارهای کلامی و رفتارهای خارج از اصول دینی شامل رفتارهای پر خطر جنسی، حسد، کینه و انتقام جویی، پرخاشگری کلامی نظیر فحاشی و درگیری‌های فیزیکی که از نظر شرعی حرمت دارند، ظهور می‌کنند.
وی با تأکید بر لزوم خودمراقبتی معنوی عنوان کرد: عدم انجام خود مراقبتی معنوی در هنگام سلامت یا یأس و نا‌امیدی از رحمت خدا به ویژه در حین بیماریهای جسمی، روانی و اجتماعی، می تواند فرد را به بیماریهای نفس و قلب مریض مبتلا کند و در هنگام بیماری جسمی علاوه بر علائم و نشانه‌های ناشی از بیماری موجب بروز آلام معنوی در انسان شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله با بیان اینکه دین مجموعه‌ای یکپارچه از باورها و اعتقادات، احکام رفتاری و گفتاری و ملکات اخلاقی است، گفت: اسلام اقرار لسانی به توحید و نبوت، و ایمان، باور قلبی به دین در افکار، گفتار و رفتار و خلق و خوی فرد است؛ همراهی ایمان با عمل صالح، فرد را به مقام تقوی می‌رساند و فضائل اخلاقی را شکل می‌دهد. پس از تقوی فرد از دلبستگی به دنیا رها شده و زاهد می‌شود و سپس به مقام یقین و نهایتا به اخلاص در عمل می‌رسند مخلصین هم کسانی هستند که در زندگی جز برای قرب به خدا تلاش نمی‌کنند و به تمام زندگی خود رنگ الهی می‌دهند. آنان صاحب قلب سلیم و در اوج سلامت معنوی هستند.
اسدی زندی یادآور شد: صاحب قلب سلیم با حسن ظن به خدا، همه وقایع زندگی را تحت مشیت او و به اذن او دانسته و در دل هر شری، خیری عظیم می‌بیند. لذا رنج حاصل از بیماری برایش مقدس می‌شود، با رسیدن به مقام رضاء بر محنت بیماری صبر و بر سلامت خویش، شکر می‌کند. کمتر دستخوش استرس شده و نگاه امیدوارانه و خوش‌بینانه دارد. این روح امیدوار و خرسند، سلامت زیستی، روانی، اجتماعی او را ارتقاء می‌دهد.
وی عنوان کرد: از آنجایی که قلب سلیم در فرد احساس امنیت، آرامش، اعتماد، عشق و امید، ایجاد می‌کند، عواطف و احساسات فرد از ترس و اضطراب آینده و غم و افسوس گذشته رها شده و فرد می‌تواند در حال زندگی کند، پس از سلامت روان برخودار شده با افکار مثبت و امیدواری به رحمت حضرت حق، مثبت‌نگر می‌شود. این همان حالتی است که سبب ارتقای سلامت جسم و تسریع بهبود بیماریهای جسمی علاوه بر بیماریهای می‌شود.
انتهای پیام/
