خرمشهر بدون جشنواره و پلاتوهای ساخته نشده
سوم خرداد هر سال، اختتامیه جشنواره تئاتر فتح خرمشهر در کنار خلیج فارس برگزار می‌شد اما سومین روز خرداد امسال، روز بازپس‌گیری فرزند مام‌میهن، بدون جشنواره سپری می‌شود.
باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم
«آثار راه یافته به بخش‌های صحنه‌ای و خیابانی تا 10 خرداد معرفی می‌شوند»
این تیتر خبری است که مرکز هنرهای نمایشی از جشنواره تئاتر فتح خرمشهر، در بیستمین سالگردش ارسال کرده است. جشنواره‌ای که سوم خرداد برابر با جشن اختتامیه‌اش بود و شاید بتوان گفت تنها عرصه فرهنگی سراسری با میزبانی شهر زخم‌ها و ترکش‌هاست، به نظر حال روز خوبی ندارد. سال گذشته، به عنوان شاهد عینی از کم و کیف و ضعف‌های عمده جشنواره، می‌شد حس کرد جشنواره وارد فاز فرسایشی خود شده است و حتی چندان ظرفیت سراسری بودن هم ندارد. وضعیت سالن‌های شهر اسفناک بود و کلنگ‌زنی برای ساخت دو پلاتو در خرمشهر و آبادان با یأس آمیخته بود. فضای کلنگ‌زنی هم بیشتر به یک رقابت بین دو شهر می‌مانست تا دغدغه فرهنگی و بدتر از همه حمایت‌های بی‌هدف و میل یافته به صفر منطقه آزاد اروند بود.
مهدی شفیعی، مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی در اولین اقدام - که شاید ناشی از کم‌کاری‌های اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و منطقه آزاد اروند باشد - امور را به استان واگذار کرد تا همایون قنواتی دبیر بیستمین جشنواره تئاتر فتح خرمشهر شود. در اردیبهشت که می‌بایست خبری از جشنواره باشد، هیچ چیزی در جریان بنود و همگان صبر پیشه گرفته بودند تا قرار است چه رخ دهد. حال در سومین روز از خرداد قنواتی اعلام کرده است 186 طرح و نمایشنامه از 28 استان کشور به این جشنواره رسیده است.
دبیر بیستمین جشنواره تئاتر فتح خرمشهر البته از تاریخ برگزاری جشنواره گفته است. قنوانی اعلام کرده تاریخ برگزاری جشنواره امسال 10 تیر ماه سال جاری خواهد بود و شهرهای خرمشهر و آبادان به مدت چهار روز میزبان گروه‌های راه یافته به جشنواره می‌شوند. این تاریخ با توجه به وضعیت جوی منطقه قابل‌تأمل و البته انتقادبرانگیز است.
اعلام نتایج و آثار راه یافته نیز قرار است در بخش خیابانی 7 خرداد ماه و برای بخش صحنه‌ای 10 خردادماه جاری باشد. قنواتی تصریح کرده است «هیئت‌های ارزیابی آثار در دو بخش خیابانی و صحنه‌ای مجموعه آثار رسیده به جشنواره را مورد ارزیابی کیفی قرار داده‌اند و امیدوارم با دقتی که همکاران و داوران در این مرحله داشته‌اند شاهد اجرای آثار کیفی و مناسب در فضای جشنواره‌ای باشیم که با گذشت بیست سال از برگزاری آن به یکی از باسابقه‌ترین جشنواره‌های کشور تبدیل شده است.»
این صحبت قنواتی شاید اشاره‌ای به کیفیت نازل آثار در سال‌های اخیر و تبدیل شدن جشنواره برای اجرای برخی گروه‌ها در راستای کسب سرمایه کافی برای اجراهای دیگر خود باشد. قابل‌ذکر است در جشنواره سال گذشته بیشتر جوایز به اجرای مجددی از مهرداد کوروش‌نیا رسید که در جشنواره مقاومت همان سال گذشته‌اش نیز از موفق‌ترین آثار بود.
آقای قنوانی همچنین درباره سالن‌های جشنواره سخن گفته و افزوده «امسال اعتباری را برای تجهیز سیستم‌های صوتی و نوری سالن‌ها مشخص کرده‌ایم و تا این لحظه دو سالن در شهر خرمشهر و دو سالن در شهر آبادان را برای برپایی جشنواره در نظر گرفته‌ایم. یک سالن دیگر نیز در شهر خرمشهر در حال بررسی است که اگر مناسب باشد مجموعه پنج سالن به جشنواره اختصاص پیدا می‌کند.»
این گفتار با توجه به علم این مسئله که در دوره‌های گذشته نیز هر دو شهر خرمشهر و آبادن دو سالن برای اجرای تئاتر داشته‌اند، گواه بر آن است که پلاتوهای کلنگ‌زده شده ساخته نشده‌اند و وعده‌های مدیران استانی کوبیدن بر طبل توخالی بوده است. البته آقای قنواتی درباره مراحل ساخت و تجهیز پلاتوهای جدید در شهرهای آبادان و خرمشهر نیز گفته «سال گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مسئولیت‌ها را به سازمان منطقه آزاد اروند به عنوان حامی اصلی واگذار کردند. بخشی از اعتبارات مربوط به تجهیز و تعمیر در آبادان و خرمشهر تخصیص یافته و طراحی پلاتوها آماده شده است. اکنون در حال مذاکره با پیمانکار هستیم و به زودی عملیات اجرایی آن شروع می‌شود تا به مجموعه زیرساخت‌های فرهنگی استان افزوده شوند.»
این بدین معناست که یک سال برای ساخت یک پلاتو چگونه به واسطه فشل بودن سیستم مدیریت فرهنگی منطقه اروند از بین رفته است. قابل توجه است حسین پارسایی در سال 94 تماشاخانه سرو را به شکل پرتابل در بنیاد روایت در عرض یک ماه برپا کرد و این تماشاخانه هم‌اکنون به یکی از سالن‌های فعال تهران مبدل شده است، مهمی که در خرمشهر و آبادان ممکن نشده است و امیدی به اجرایی شدنش نیز وجود ندارد.
نگارنده در سال گذشته در یادداشتی با عنوان «این کلنگ از زمین کنده می‌شود؟» از یأس تأسیس این پلاتوها سخن به میان آورده است.
انتهای پیام/
