خرمشهر "خرم" نیست/ مسئولان غبار محرومیت را از چهره شهر پاک کنند
سالها و روزها از آزادسازی خرمشهر گذشت اما این روزها خرمشهر بهخلاف نامش خرم نیست و هنوز آثار جنگ بر در و دیوارش نقش بسته است، دولتهای زیادی بر سر کار آمدند و فقط وعدهها و قولهای زیادی برای آبادانی دوباره خرمشهر سر دادند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، آن روزها تمام دلها یکی شد و در آبوتاب آزادسازی وطن، تمام مردهای این سرزمین انگار همقسم شده بودند.
مردان آن روزهای ایران استقامت را تفسیر و مردانگی را معنا کردند، از محمد جهانآرا تا همه سربازان کمسنوسالی که ثابت کردند بزرگی به سن نیست با همه وجود برای استقلال، آزادی جمهوری اسلامی ایستادگی کردند.
خرمشهر چهره خوبی نداشت، گویی غبار مرگ بر صورتش پاشیده شده بود، دلاورمردان این سرزمین توان دیدن از دست دادن خاک وطنشان را نداشتند بنابراین پس از 578 روز که از اشغال خرمشهر میگذشت در عملیات بیت المقدس بهفرماندهی شهید صیاد شیرازی در سال 61 خرمشهر از چنگال دشمن بعثی پس گرفته شد.
امام خمینی درباره آزادسازی خرمشهر فرمودهاند «خرمشهر را خدا آزاد کرد» و بهحق که ایشان درست گفتند چرا که این نیروی ایمان به خدا بود که دلهای رزمندگان را برای نبردی سخت و سنگین قوی کرده بود. برای آزادسازی خرمشهر آن روزها شیرمردان بسیاری را وطن در آغوش گرفت، مادری کرد، لالایی خواند و در سوگ آنها اشک ریخت.
سوم خرداد سال 61 نقطه عطفی بود که بازتاب جهانی داشت و در تقویم ایرانی بهعنوان نماد مقاومت و ایستادگی از آن یاد شده است. وقتی که شهید جهانآرا گفت "شهر اگر سقوط کرد آن را دوباره پس میگیریم، مواظب باشید ایمانتان سقوط نکند"، میدانست اگر تمام دنیا هم قرار باشد اسپانسرت شود و بهترین تجهیزات جنگی زمان را هم داشته باشی بدون ایمان شکست میخوری، درست مثل صدام.
پس از آزادسازی خرمشهر تمام مردم در مسجد جامع گرد هم آمدند و در آنجا نماز را اقامه کردند. تمام ایران خود را در شور و سرور و خوشحالی این پیروزی بزرگ سهیم کرد و مردم در سرتاسر ایران جشن برپا کردند، برای کسی فرقی نداشت که در کدام شهر است، فقط خوب میدانست که در آن روزها خرمشهر شهر او هم هست.
سالها و روزها از آزادسازی خرمشهر گذشت اما این روزها خرمشهر بهخلاف نامش خرم نیست و هنوز آثار جنگ بر در و دیوارش نقش بسته است، دولتهای زیادی بر سر کار آمدند و وعدهها و قولهای زیادی برای آبادانی دوباره خرمشهر سر دادند ولی خرمشهر همانگونه، جنگزده، رها شده؛ خرمشهر بعد از جنگ هیچوقت خرم نبوده است.
این شهر و مردمانش همچنان با محرومیتهایی زیادی روبهرو هستند که همتی مضاعف را از مسئولان میطلبد تا غبار این محرومیتها از چهره خرمشهر زدوده شود.
انتهای پیام/*