زنان، نان‌آور خانه می‌شوند
بعد از حادثه پلاسکو، خیران ایرانی که نگران کارگران این ساختمان بودند، به اشکال مختلف برای کمک به اشتغال مجدد این کارگران دست به کار شدند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، بعد از حادثه پلاسکو، خیران ایرانی که نگران کارگران این ساختمان بودند، به اشکال مختلف برای کمک به اشتغال مجدد این کارگران دست به کار شدند. یکی از مجموعه‌هایی که آگهی کمک آن به اشتغال مجدد کارگران پلاسکو در فضای مجازی منتشر شد، یک مجموعه مردمی کارآفرینی بود ویژه زنان سرپرست خانوار که مدتی است فعالیت خود را شروع کرده است. مجموعه‌ای کوچک ولی پربرکت که با همت یک بانوی زبان‌دان فعالیت می‌کند. همین موضوع باعث شد تا با این بانوی خیر به گفت‌وگو بنشینیم.
خانم نصیری که فارغ‌التحصیل رشته زبان ژاپنی است در ابتدای امر خود را این‌گونه معرفی می‌کند: از 17سالگی وارد عرصه فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی شدم. سال 60 تا 62 در آموزش و پرورش معلم و مدیر بودم، بعد از آن، زمان جنگ تحمیلی در رابطه با پشتیبانی جنگ مسوول جمع‌آوری و ارسال کمک‌های مردمی به مناطق جنگی شدم. در واحد خواهران دانشگاه امام حسین؟ع؟ مسوول مالی دانشجویی بودم و از سال 89 تاکنون مشغول فعالیت در زمینه کارآفرینی برای بانوان بی‌سرپرست و جوانان طالب‌کار هستم و از نظرات و تجارب واحد تحقیقات دانشگاه تهران در رابطه با بانوان بهره می‌گیرم.
چه شد که وارد بحث کارآفرینی شدید یا بهتر بگوییم آیا اتفاق خاصی باعث شد که در این عرصه وارد عمل بشوید؟
بله؛ کار در یک اداره دولتی که با کمک‌های مردمی به فقرا کمک می‌کرد باعث شد تا تصمیم بگیرم وارد حوزه کارآفرینی شوم، به‌طوری‌که برای آن اداره از داراها پول کلان می‌گرفتم و بین فقرا تقسیم می‌کردم؛ اما بعد از 6ماه متوجه شدم این کار شیوه درستی در آن زمان نبود و می‌دیدم سر برج که می‌شود مددجویان که جوان و مستعد کار کردن بودند، گردن کج می‌کردند برای گرفتن 50 هزار تومان که باعث اعتراضم به کمیته امداد شد و گفتم بنده بیرون از اینجا برای اینها شرایط کار فراهم می‌کنم. هر خانمی درخواست پول کرد بفرستید نزد ما؛ بهشان کار محول کنیم تا با عزت نفس زندگی کنند.
آنجا کارمند بودید؟
خیر؛ آنجا به‌صورت افتخاری معاون بانوان توسعه مشارکت‌های مردمی گیلان بودم.
پس شما گیلانی هستید؟
پدرم کرمانشاهی و مادرم گیلانی است. ما تهران متولد شدیم و چند سالی در گیلان هم زندگی کردیم. کارآفرینی را 6سال پیش در گیلان آغاز کردم و هشت ماه است در تهران شروع به فعالیت کرده‌ام و سابقه دیرینه‌ای ندارم.
الان در مجموعه‌تان چه شغل‌هایی را برای بانوان مددجو ایجاد می‌کنید؟
عمدتاً پوشاک و صنایع دستی بانوان مثل انواع تابلوها، میناکاری و ... برای صدور به خارج از کشور یا حتی عرضه به مراکز توریستی داخلی... همه اینها روش‌های ایجاد درآمد است برای رسالت تبلیغی ترویج فرهنگ اسلامی که البته تعدادی از بانوان هم مشغول کار می‌شوند. البته فعالیت‌های ما متنوع است مثلاً با سایت فروش خوراک و پوشاک شهرداری منطقه 12 تهران هم کار می‌کنیم که عده‌ای از بانوان آنجا مشغول تهیه غذای گرم برای ایستگاه‌های مترو می‌شوند.
فعالیت توانمندسازی هم برای خانم‌هایی که توانمندی لازم را ندارند دارید؟
بله، در این رابطه هم فعالیت‌هایی را شروع کردیم مثلاً دو موسسه آموزشی در خیابان انقلاب و قلهک مکان‌شان را در اختیار ما گذاشتند هر آموزشی را بخواهیم، می‌توانیم آنجا برگزار کنیم.
الان به‌طور کلی چند نفر را تحت پوشش دارید و این افراد در چه سنینی قرار دارند؟
البته این افراد تحت پوشش ما نیستند بلکه با ما همکاری می‌کنند؛ حدود 60 نفر. از 18 سال تا 45 سال، با مقاطع مختلف تحصیلی، از طریق کانال و سراهای شهرداری تهران. البته 60 نفر فعال در زمینه تولیدند.
متوسط درآمدهایی که این افراد می‌توانند کسب کنند چقدر است؟
از 5 هزار تومان تا یکی، دو میلیون تومان.
سازمان‌ها و ادارات چقدر با شما همراهی می‌کنند؟
در‌حال‌حاضر شهرداری آماده در اختیار گذاشتن فضای کار است، همین‌طور نیروهای مسلح برای بخش پوشاک و آموزش و پرورش در بخش تولید پوشاک مدارس با ما همکاری دارند.
تیم اجرایی شما چند نفرند و چطور دور هم جمع شدید؟
سه نفر هستیم. من و دخترم به‌همراه یکی از دوستان نزدیک.
پس موسسه هم کاملاً زنانه است؟
فعلاً بله.
ظاهراً مکان مشخصی ندارید؟
نه متأسفانه. چون جدیداً درتهران شروع به‌کار کرده‌ایم، فضا اجاره نکردیم اما دوستان دو مکان آموزش را برای انجام امور اداری در اختیارمان گذاشتند که به جهت محلی مکان‌های بسیار خوبی‌اند. یکی در خیابان انقلاب نبش ابوریحان موسسه آموزش و فنی حرفه‌ای فناوران دوران (مختلط دختران و پسران) و یکی دیگر آموزشگاه علمی دخترانه نگارین جنب مترو قلهک و چند فضای آموزشی و خیریه؛ اما کسانی که بخواهند حضوری با ما همکاری و قرارداد داشته باشند، می‌توانند به نشانی تهران خیابان انقلاب روبه‌روی پمپ بنزین وصال بین شیرینی فرانسه و پاپکو طبقه دوم واحد 6 موسسه فناوران دوران مراجعه کنند. ضمناً در حال حاضر استان‌های اصفهان، کرمانشاه، همدان، گیلان و مازندران برای همکاری متقابل در زمینه‌های مختلف تولیدی اعلام آمادگی کرده‌اند.
جالب‌ترین خاطره‌ای که طی این مدت از این فعالیت‌ها داشتید چه بوده؟
برای خانم 24ساله مطلقه‌ای در یک روستا که کارش فقط گریه و افسردگی و انزوا بود، ابزار کار و امکانات تهیه کردیم. ایشان خودکفا شد و الان هم سخت مشغول است. زمانی که نیاز مالی برای دیگران داشتیم همین خانم که با کمک ما مشغول به کار شده بود، تنها دارایی‌اش را که النگوی گران‌قیمتی بود، از دستش درآورد و با اصرار به ما داد و در آن برهه، واقعاً کارمان پیش رفت.
بدون شک چنین فعالیت‌هایی بدون خاطرات تلخ هم نیست، تلخ‌ترین خاطره شما چه بوده؟
بله؛ شکست‌های پی در پی، عدم فروش اجناس تولید شده به‌خاطر رکود ناگهانی بازار در سه سال اخیر، ما را تا جایی رساند که تولید و فروش شخصی را متوقف کردیم و ناچار شدیم در فعالیت‌هایمان فقط برای دیگران کار تولید کنیم تا بدین صورت مجبور به گذاشتن سرمایه در کار نشویم.
سطح تحصیلات افراد تحت پوششتان چقدر است؟
از دبیرستان تا لیسانس؛ اما با اساتید دانشگاه هم در زمینه تولید همکاری داشتیم.
شما فارغ‌التحصیل رشته زبان ژاپنی هستید، زبانی سخت که بیشتر یاد آور تجارت است. باتوجه به برنامه‌ها و اهدافتان چرا از توانمندی‌ای که در بحث زبان داشتید، تا حالا استفاده نکردید؟
حقیقتش را بخواهید این زبان فقط در شهرهای اصفهان و شیراز یا خود ژاپن کاربرد دارد که بنده در آنها حضور نداشتم.
به نظرتان در توانمندسازی بانوان، مسوولان چه کارهایی می‌توانند و باید انجام بدهند؟
پشتیبانی مالی و در اختیار گذاشتن فضا و ابزار کار و همچنین ایجاد بازار فروش محصولات تولید شده.
برای من هنوز بحث اینکه شما مسلط به زبان ژاپنی هستید، جذاب است و عجیب، چه شد که اصلاً رفتید و زبان ژاپنی خواندید؟
وقتی 12 ساله بودم، جعبه سوزن فرفره را که الفبای ژاپنی داشت برداشتم و به خیاطی دادم که براساس نوشته خط‌خطی سوزن فرفره، دقیقاً همان را روی لباسم که در حال دوختنش بود، گلدوزی کند. اصلاً در عالم کودکی فکر نمی‌کردم اگر ژاپنی الاصلی، این جمله را ببیند حتماً خواهد خندید و همیشه می‌گفتم اگر روزی زبان ژاپنی وارد دانشگاه ایران شود، مطمئناً من وارد این رشته می‌شوم و جالب است سال 73 نخستین ورودی زبان ژاپنی بود و من در 32 سالگی وارد این رشته در دانشگاه شدم. حالا که یادم می‌آید من در 12 سالگی یک نوجوان خام بودم که علاقه داشتم یک متن خارجی روی پیراهنم باشد ولی الان متأسفانه بعضی از بزرگسالان و جوانان ما بدون توجه به معنای جمله‌های انگلیسی که بعضاً حاوی جملات شیطانی یا بیهوده است، به پوشش آن اقدام می‌کنند که جای تأسف دارد.
ظاهراً فعالیت‌های شما فقط به فعالیت‌های توانمندسازی خانم‌ها و کارآفرینی اختصاص ندارد و در فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی هم حضور جدی دارید، در این رابطه لطفاً بیشتر توضیح دهید؟
بله؛ به‌صورت شخصی کارهایی در عرصه تبلیغ اسلام هم انجام می‌دهم، اما در مجموعه خودمان؛ مثلاً یکی از این کارها این است که ملزومات حجاب را برای خارجیانی که مسلمان می‌شوند برای نخستین‌بار در بسته‌بندی زیبا به‌صورت اهدای رایگان در اختیارشان قرار می‌دهیم؛ اما به‌طور کلی باید بگویم عاشق آموزش هستم و از هر راهی، حتی کارآفرینی، نهایتاً تمایل دارم همه‌چیز آموزشی و اصولی باشد و همیشه دختران جوان را که در حال کارند ترغیب به ادامه تحصیل می‌کنم و به آنها می‌گویم هرقدر شما کار کنید و در مسائل مالی قدرتمند شوید اما ذهنتان را از طریق آموزش ارتقاء ندهید در واقع بازنده‌اید. هیچ چیزی شیرین‌تر از علم و یادگیری نیست. زمانی هم در 2 سالگی معلم و مدیر مدرسه بودم و به‌خاطر اهمیت زیادی که برای آموزش و تحصیل قائل بودم، با برنامه‌ریزی شخصی خودم و با همکاری معلمان محترم که در یک دبستان در یک روستا در شمال کشور به‌عنوان مدیر داشتم، موفق شدیم در امتحانات نهایی رتبه نخست استان را کسب کنیم و سال بعد به‌عنوان مدیر دبستان نمونه مرکز استان معرفی شدم و این در 2 سالگی در کنار مدیران 4 یا 5 ساله با تجربه برایم موفقیت بزرگی محسوب می‌شد.
بیشتر چه خانم‌هایی در جامعه نیازمند کمک هستند و چرا؟
ابتدا اقشار فقیر، بی‌سرپرست، دانشجویان طالب کار و بانوان خانه‌دار که می‌خواهند به اقتصاد خانواده خود کمک کنند. البته معتقدم آنها که تمکن مالی دارند هم باید خودشان را به کار یا آموزش و یادگیری مشغول کنند تا با ارتقاء علمی و فرهنگی خودشان بتوانند فرزندان فرهیخته و صالح به جامعه تحویل بدهند.
ظاهراً اصل فعالیت‌های شما براساس خلاقیت و نوآوری است؛ این بحث پر ریسک نیست؟
بله؛ سعی می‌کنیم کارها تلفیقی از چند هنر از هنرهای بانوان در یک محصول تولیدی باشد مثل خیاطی، نقاشی، چاپ، تابلوهای نقاشی، روبان دوزی، گره برزیلی، چرم، تکه‌دوزی، کولاژ، بافت لوازم تزئینی ترکیبی و ... یکی دیگر از نوآوری‌های ما ارتباط با اصناف مختلف و عقد قرارداد برای اعمال تخفیف ویژه به مشتریان کانال تلگرامی‌مان از یکسو و اهدای بن تخفیف کانال کارآفرینان به عموم شهروندان است که از این طریق سعی می‌کنیم کارها، تلفیقی از چند هنر از هنرهای بانوان در یک محصول تولیدی باشد. بدین ترتیب، هم مشتریان فروشگاه‌های مورد قرارداد ما زیاد می‌شوند و هم مشتریان از تخفیف استفاده می‌کنند.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
