به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، زیباترین جلوههای بندگی را خداوند بهانهای برای آزمودن بندگانش قرار داده است و زیباتر اینکه همین جلوههای بندگی بیشترین سود و بیشترین تأثیر را در جسم، روح و روان فرد و جامعه دارد، یعنی خدا در هرآنچه بیشتر دوست دارد بندگانش برایش انجام دهند، بیشترین سود و منفعت را برای همان بندگان قرار داده است اما ...
اما گاهی حقایق پس و پیش میشود؛ اصول جای فروع و فروع جای اصول را میگیرند. زیباییها سخت و حتی سنگین جلوه میکند و بهانه کردنها گاهی میشود دستمایهای موجه برای پوشاندن زشتیها. ماه بندگی فرا رسیده است، ماهی که اصل در آن روزه گرفتن همه مسلمانان است اما بیشترین بهانه روزه نگرفتن همان اصلی است که روزه سودمندترین تأثیر را بر آن دارد یعنی سلامتی.
در این رابطه دکتر سید علی ریاض در مطلبی اختصاصی که در اختیار تسنیم قرار داد، آورده است: همه تعالیم، آموزهها، باورها، اعتقادات و... را برای یک لحظه نه بیشتر کنار بگذارید؛ با خود وجودیتان یک آن خلوت کنید، فطرت خود را به قضاوت بطلبید، آیا حتی اگر خداناباور بودید، داشتن خداوندی عظیم، مهربان، کریم و متعال منتهای آرزوی شما نبود. اگر خداوندی چنین بینهایت داشتید آیا دوست داشتن و عبودیت محض و مطلق چنین خدایی لذتبخش نبود؟ بگذارید فطرت شما و سرشتی که بر اساس آن مخلوق شدهاید پاسخ دهد.
اگر پاسخ مثبت است که قدر مسلم اگر به مرحله «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَایَعْقِلُونَ» نرسیدهاید، قطعاً پاسختان مثبت خواهد بود، باید حواستان باشد که برای بندگی کردن در ماه رمضان روزه اصل است نه فرع؛ یعنی باید به هر نحو ممکن برای روزهداری تلاش کرد نه برای یافتن روزنه و راهی برای روزه نگرفتن.
اما در کشور ما به چهمیزان پژوهش و تحقیق در خصوص روزهداری صورت میگیرد؟ چقدر از پزشکان ما بر اساس نتایج پژوهشهای صورتگرفته علمی در خصوص اینکه روزه برای کدام گروه از بیماران زیان دارد و برای کدام گروه مفید است، به بیماران خود روزه گرفتن یا نگرفتن را تجویز میکنند.
واقعیت تأسف برانگیز این است که پژوهشهای علمی گسترده در خصوص تأثیر روزه بر سلامتی در کشور ما صورت نگرفته است و بیشتر پزشکان و مردم صرفاً بر اساس حدس و گمان زیان روزه بر بیماریها روزه نگرفتن را تجویز و یا روزه نمیگیرند و در این در حالی است که همه میدانیم روزه گرفتن بیشترین تأثیر را بر سلامتی دارد.
نکتهای که نباید از نظر دور داشت این است که تحقیقات مربوط به روزهداری در سایر کشورهای اسلامی بیش از ایران است اما حتی نتایج این پژوهشها نیز بهصورت علمی و درست در اختیار پزشکان قرار نمیگیرد و همچنان بهشدت در حوزه پژوهشهای مربوط به روزهداری ضعیف هستیم.
مسئله مهم این است که گاهی هیچ دلیل علمی بر تأثیر منفی روزه بر بسیاری از بیماریها نداریم و حتی احتمال زیادی از نظر علمی وجود دارد که روزه با شرایط خاص بر بهبود بسیاری از بیماریها تأثیرگذار باشد یا با برخی داروها بتوان مشکل بسیاری از بیماران برای روزهنگرفتن را حل و به آنها کمک کرد. در ماه ضیافت الهی آنها هم مهمان سفرههای الهی باشند اما افسوس که هیچ نهادی خود را متصدی روزهداری و پژوهشهای مرتبط با آن نمیداند.
حواسمان باشد روزه اصل است، اگر پزشکی بدون پژوهش و دلایل مستند روزه نگرفتن را برای بیماری تجویز کند، خود را مدیون و گناهکار کرده است. اصل روزه و تأثیر آن بر سلامتی مبحثی مهم است که باید پژوهشگران مسلمان برای اثبات حقانیت اسلام در پی پژوهش و اثبات علمی و ارائه نتایج پژوهشهای مروبط به روزهداری به همه مردم جهان باشند.
در جهانی که ثروتمندان جهان سختترین رژیمهای غذایی را بر خود تحمیل میکنند تا لاغر شوند، هنوز هم عده زیادی هستند که به اسم علم، نخوردن و نیاشامیدن در روزهداری را محکوم میکنند، در جهانی که همه مردم بهدلیل شیوع گسترده بیماریهای خطرناک حاضر هستند هر راهی را برای تأمین سلامتی خود امتحان کنند، خداوند در روزه بیشترین ثواب و بیشترین سلامتی را قرار داده است. البته روزهای درست که بر اساس اصول صحیح اسلامی انجام شود، روزهداری که نیازمند بررسیهای علمی دقیق و پژوهشهای مستدل است تا نهتنها بیماری مانعی برای کسب این ثواب بزرگ نباشد بلکه از روزه بتوان برای درمان بیماریها و گام نهادن در مسیر سلامتی جسم و روح بهره برد.
انتهای پیام/*