به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، در انگلستان انتخابات پارلمانی است و هر حزبی که در انتخابات بتواند اکثریت را کسب کند، نخست وزیر را انتخاب و دولت را تشکیل میدهد. بعد از رای پر سر و صدای خروج از اتحادیه اروپا، خانم مِی به نمایندگی از طرف حزب محافظهکار (که اکثریت کرسیهای مجلس را در اختیار داشت)، به نخستوزیری انتخاب شد. خانم مِی، چون در انتخابات گذشته رئیس حزب نبود - و آقای دیوید کامرون رئیس حزب و نخستوزیر بود - برای اینکه با پشتوانه محکم مردمی کارش را ادامه دهد داوطلبانه درخواست کرد تا پارلمان منحل شود و انتخابات زودرس برگزار شود. نظرسنجیها به او اعتماد به نفس این را می دادند که حتما با اقتدار برنده میشود، اما در طول چند هفتهی گذشته اوضاع به نفع آقای کوربن و حزبش تغییر کرد و دیروز حزب محافظهکار نه تنها نتوانست اکثریت قاطع را به دست آورد، بلکه اکثریت فعلیاش را هم از دست داد! نتیجهای حقارتآمیز برای خانم مِی.
اما اهمیت ماجرا برای ایران چیست؟
رهبر حزب کارگر آقای جرمی کوربِن است. آقای کوربن مشهور است به داشتن اعتقادات چپ و سوسیالیستی. نکتهی مهم ماجرا برای ایران آنجاست که نظرات اقای کوربن در مورد ایران و سیاستهای ایران به طرز چشمگیری با سیاستهای معمول انگلستان متفاوت است. آقای کوربن به ایران دید بسیار مثبتی دارد و مخالف هرگونه انزوای ایران است، منتقد سرسخت سیاستهای اسرائیل است و از طرفداران پروپا قرص حقوق فلسطینیان است. افکار آقای کوربِن آنقدر به سیاستهای ایران نزدیک است که چندین سال قبل شبکهی انگلیسی زبان صدا و سیمای ایران - پرس تی وی - یک برنامهی اجرای هفتگی مهم پرسش و پاسخ با بینندگاناش را در اختیار آقای کوربن گذاشته و او مجری برنامه بود!
با انتخابات فعلی حزب کارگر به رهبری جرمی کوربن تعداد صندلیهای کمتری از حزب محافظهکار در اختیار دارد، اما چون هیچ کدام اکثریت را نتوانستند ببرند، هرکس که بتواند با نمایندگان اقلیت ائتلاف کند میتواند نخستوزیر شود و دولت را تشکیل دهد. خلاصه آنکه اگر آقای کوربن بتواند با اقلیت ائتلاف کند و نخستوزیر شود خبر خوبی برای ایران خواهد بود. پیروزی کوربن، در واقع به معنای دور شدن انگلستان از امریکا، اسرائیل و عربستان و نزدیکتر شدن آن به ایران است.
منبع:مشرق
انتهای پیام/