نخستین شب قدر زیر آسمان شهرگنبدهای فیروزه‌ای / اگر جا مانده‌ای هنوز فرصت هست

24 خرداد 1396 - 10:31
اخبار استانها

دیشب نخستین شب از شب‌های قدر را در زیر آسمان شهر گنبدهای فیروزه‌ای پشت سر گذاشتیم، شب نوزدهم، همان که می‌گویند از هزار شب برتر است، شب نزول قرآن و ضربت خوردن مولا علی (ع).

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، سالها پیش، وقتی هنوز کودک بودم، شب‌های قدر آدم‌های بسیاری را سر در گریبان می‌دیدم و شاهد اشک‌هایشان بودم، میان آنها مادرانی بودند که بیشتر از همه اشک می‌ریختند، همیشه سوالم این بود که مگر چه بلایی سرش آمده است، مادر می‌گفت هیچ اتفاقی برایش نیفتاده‌ است. بزرگ می‌شوی دلیل این اشک‌ها را می‌فهمی و فهمیدم، وقتی هنوز پا از کودکی بیرون نگذاشته بودم. برای شناخت شب‌های قدر بایدئدل داد و با جان فهمیدش، سن و سال نمی‌شناسد.

وَمَآ أَدْرَاکَ مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ

امام صادق (ع) می‌فرمایند: شب قدر قلب رمضان به شمار می‌آید. شب قدر یعنی شب بزرگ و با عظمت؛ زیرا در قرآن کریم «قدر» به معنای منزلت و بزرگی خدا آمده‌است.

امام رضا (ع) نیز فرمودند: خداوند در شب قدر آن‌چه را که از این سال تا سال بعد پیش خواهد آمد، مقدّر می‌فرماید از زندگی یا مرگ، از خوب یا بد یا روزی. پس آن‌چه خداوند در این شب مقرر می‌کند، به حتم واقع خواهد شد.

و خداوند در قرآن می‌فرماید: «ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل شده‌است» و از سوی دیگر در آیه اول سوره قدر می‌خوانیم: «ما آن (قرآن) را در شب قدر فرو فرستادیم».

نخستین شب قدر چگونه گذشت

ساعت از نیمه شب گذشته است، عجله می‌کنم تا به مقصد برسم، مقصدم خانه یکی از آشنایان است که هر سال شب‌های قدر احیا برگزار می‌کند و مهمانان زیادی را گرد هم جمع می‌کند، صدای صوت قرآن که به گوشم می‌رسد احساس غرور می‌کنم، چقدر این صدا زیباست، همان‌طور که انتظار دارم جای سوزن انداختن نیست، صدای صوت قرآن آرامشی به جمع داده‌است که جز همان صدا، صدای دیگری به گوش نمی‌رسد.

زنی حدود 50 ساله کنارش برایم جا باز می‌کند، اشاره می‌کند که بنشینم، دعوتش را می‌پذیرم، کنارش جای می‌گیرم، دقایقی که گذشت با فضا مانوس می‌شوم، چقدر معنوی و عرفانی شده است و زیباتر این‌که صدای هیچ‌کس در نمی‌آید، فقط قرآن است که با آدم حرف می‌زند.

خواب امام علی (ع) را دیده‌ام

غرق در شنیدن شده‌ایم، زن بغل دستی‌ام می‌گوید: چند شب است خواب مردی را می‌بینم که چهره‌اش را نشانم نمی‌دهد، حرف هم نمی‌زند، فقط روی سر پسرم دست می‌کشد و می‌گوید حالش خوب است. سجادم را می‌گوید، سال‌هاست شهید شده، دلم برایش خیلی تنگ شده، حتما مولا علی (ع) برای همین به خوابم آمده و می‌داند چقدر دلتنگ سجادم. اما مظلومیت خودش بند بندم را آتش می‌زند.

شب نزول قرآن

سکوت کرده‌ام، بانی مجلس پس از پایان یافتن جزء بیست و یکم قرآن کریم، میکروفن به دست می‌گیرد تا صدایش به همه مهمانان برسد. می‌گوید: قرآن در شب قدر به‌طور کامل بر محمد رسول‌الله نازل شده‌است. مسلمانان باور دارند که در این شب هر امر محکمی جدا می‌شود. بنابر آموزه‌های اسلامی خوابیدن در شب قدر مذموم و شب‌زنده‌داری در آن سفارش شده است و دعا و استغفار به علت توجه فوق‌العاده خدا به بندگان برای بخشایش گناهان آنان در این شب توصیه شده‌است. روز قدر هم به اندازه شب آن ارجمند است.

فلسفه احیا گرفتن در شب‌های قدر

آیا احیا گرفتن در شب قدر به سبب شهادت حضرت علی(ع) است؟ یا به سبب نزول قرآن در شب قدر؟ چرا امام علی(ع) را در یکی از شب‌های قدر به شهادت رساندند؟

این سوال یکی از دختران نوجوان حاضر در مجلس بود که دقایقی با صوت بسیار زیبایی در خواندن قرآن کریم شریک شده بود، بانی مجلس که از اساتید حوزه و دانشگاه است، پاسخ داد: با توجه به آیات قرآن و روایاتی که درباره شب قدر وارد شده، چنین به‌دست می‌آید که نزول فرشتگان و روح، در شب قدر هر سال اتفاق می‌افتد. در این شب، امور مربوط به یک سال آینده، توسط فرشتگان در زمان پیامبر بر خود ایشان و بعد او بر جانشینان بر حقش که حضرت علی(ع) و یازده فرزند معصوم او است نازل شده و اکنون نیز بر امام زمان(ع) نازل می‌شود.

بنابراین، شهادت امام علی(ع) در یکی از شب‌های قدر، علت احیای این شب نیست، هر چند که وقوع این حادثه در شب قدر، بر اهمیت این شب افزوده است.

قرآن به سر گرفتیم

دقایقی را در تاریکی گذراندیم، قرآن به سر گرفتیم و هر کس خدا را به عزیزی قسم می‌داد که گناهانش را ببخشد، صداها در هم پیچیده بود، خدایا به حق فاطمه زهرا (س)، به حق دوازده امامت، به حق مولایت ما را از تاریکی برهان.

قرآن به سر گرفتیم و آنجا بود که صدای هق‌هق به گوش می‌رسید، ضجه‌هایی شنیدم که شاید اگر حضور نداشتم باورش نمی‌کردم، شاید برخی‌هایمان از خدا طلب بخشش داریم و برخی‌هایمان هم از خدا برای بیماران سلامتی می‌خواهیم، شاید کسی در آن جمع باشد و خدا را قسم بدهد به مولا علی (ع) که گناهانش را ببخشد و چقدر خوب است که خدای بزرگ آنقدر بزرگ است که می‌فرماید: صد بار اگر توبه شکستی باز آ.

شاید ما همان توبه شکستگانیم که باز هم به درگاهش آمده‌ایم تا ببخشایدمان. نوزدهم ماه مبارک رمضان، نخستین شب قدر که از هزار شب برتر است گذشت، اگر جا مانده‌ایم، هنوز هم دیر نشده است، شب‌های قدر و احیا کمی دیگر به پایان می‌رسد، یادمان نرود اگر دلی شکستیم یا اگر به خودمان جفا کردیم این شب‌ها فرصت خوبی است برای سبک شدن.

گزارش از ثریا قنبری

انتهای پیام/