به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مردم استان اصفهان در دومین شب از شبهای قدر و شهادت امیرمؤمنان حضرت علی (ع) در مکانهای معنوی این استان حضور یافته و بار دیگر به شب زندهداری پرداختند.
مساجد، تکایا، بقاع متبرکه و گلستانهای شهدا شاهد حضور انسانهای عاشقی بودند سیهپوش مولای عرشیان و به یاد سرور شیعیان جهان بر سرو سینه زدند و به سوگ نشستند.
طنین ذکر «الهی العفو» در نصف جهان
شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان در اصفهان با طنین ذکر «الهی العفو» مردمی عجین شده بود که از نقاط مختلف شهر گرد هم جمع شده و یکی شده بودند، فقیر و غنی کنار هم نشستند و برای بخشایش خود از خدای عالمیان طلب بخشش میکردند.
دست به دعا میبردند و امیرمؤمنان را صدا میزدند و از دستان یاریگر مولایی که دستگیر نیازمندان است یاری طلبیدند و از کلام حق مولایی که حقانیتشان از ازل در جهان ثبت شده بود طلب مغفرت و آمرزش ابدی کردند.
عزاداری برای پدرشیعیان جهان در مساجد شهر اصفهان همچون مسجد امام، مسجد جامع، مسجد حکیم و خیمه حسینی گلستان شهدای این شهر برگزار شد و خیل عظیم جمعیت همراه با مدیحه سرایی و سینهزنی بر شکوه این مراسم افزوده بود.
سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ...
در آئین سوگواری شهادت مولا علی (ع) دعای جوشن کبیر در تمام مکانهای معنوی این شهر خوانده شد و عزاداران با همراهی مداحان و خواندن این دعای پرفیض از پروردگار بزرگ طلب عفو میکردند، بغضهایشان شکسته میشد و زمین از اشکهای بندگان ملتمس تر شده بود.
در مساجد و تکایا و همه مکانهایی که مراسم شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان برگزار شد، مردم عزادار قرآنها را بر سر نهادند و به دعا و تضرع پرداختند و صدای «سبحانک یا لااله الا انت الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب» در آسمان عرفانی شهر اصفهان طنینانداز شده بود. خدا را به حرمت قرآن کریم بر 12 معصوم علیهم السلام سوگند دادند تا پرونده اعمالشان را از گناه و ریا پاک گرداند و فردایی پاک و آخرتی سعادتمندانه برایشان رقم بزند.
کودکی با پای برهنه
در مسجد امام اصفهان کودکی 8 ساله با پای برهنه میان عزاداران بود، او نیز همچون دیگران اشک میریخت، منتظر ماندم آرام شود، از او در مورد احساسش پرسیدم، گفت: پدرم میگوید امام علی(ع) بچهها را خیلی دوست داشتند و به آنها احترام میگذاشتند، ما در این روزها امام علی (ع) که شبیه هیچکس دیگری نیست را از دست دادیم، من برای جای خالی ایشان گریه میکنم.
دانشآموزان نوجوان با فرم مدرسه
دستهای از دختران دانشآموز با لباس فرم مدرسه در گوشهای از مسجد امام نشسته بودند، بیش از 20 نفر؛ از یکی از آنان در مورد حضور دسته جمعیشان پرسیدم، گفت: امسال دومین سالی است که با هم کلاسیهایم بهصورت دستهجمعی در مراسم شب احیا شرکت میکنیم و قصد داریم تا زمانیکه میتوانیم هر سال این کار را تکرار کنیم، چون وقتی گروه باشیم بهتر میتوانیم دعا بخوانیم، قرآن بخوانیم و عزاداری کنیم.
او ادامه داد: یکی از دوستان ما حافظ 18 جزء از قر آن کریم است، او هم در اینجا حضور دارد و برایمان با صدای زیبا قرآن میخواند، ما در این مراسمها برای مولایمان عزاداری میکنیم، امیدوارم خدا و ائمه اطهار از ما راضی باشند و راهی هم برای سعادتمندی و سربازی امام زمان(عج) برای ما باز شود.
شکوه حضور مردم، از پیرو جوان تا اقلیتهای مذهبی
وقتی به جمعیت مینگریستم یکدستی و عظمتی در آن میدیدم که باعث شکوهش شده بود، همه مردم در تمام ردههای سنی در این شب به عزاداری پرداختند، از پیرزن و پیرمرد 80 و 990 ساله تا دختر و پسر بچههای کم و سن و سالی که در آغوش پدر و مادرشان به خواب رفته بودند.
چیزی که بر زیبایی شبهای قدر و شب بیست و یکم ماه رمضان افزوده بود حضور اقلیتهای مذهبی در کنار مردم شهر بود که یکدست و یکرنگ شده و با هم به عزاداری میپرداختند، زن و شوهر ارمنی با خرما و حلو از عزاداران امام علی (ع) پذیرایی میکردند و خودشان نیز به سوگ مینشستند. عظمت وجود نخستین امام شیعیان این چنین است که فرقی میان آدمها نمیگذاشتند و همه را با یک چشم میدیدند.
خداوند به ما نزدیک است
مردی 50 ساله را دیدم که بعد از اذان صبح ، وقتی که بیشتر عزاداران به خانههایشان میرفتند، گوشهای از مسجد نشسته و هنوز گریه میکرد، دلم نمیخواست خلوتش را بر هم زنم اما کنجکاوی مانع میشد، از او دلیل جوشش اشکهایش را پرسیدم آن هم زمانی که سکوت همهجا را فرا گرفته بود، دو جمله بیشتر نگفت: «خدا همیشه به ما نزدیک است، اما
نمیدانم ما هم به او همانقدر نزدیک هستیم؟»
پروردگارا هر لحظه دلتنگ میشویم
خدایا هر لحظه دلتنگت میشویم با اینکه از رگ گردن به ما نزدیکتر هستی، تو را شاکریم که عظمت شبهای قدر را یکبار دیگر تجربه کردیم و بغضمان را برای رضایت درگاهت شکستیم، دستانمان را بگیر و عزاداریهایمان را بپذیر. و پرونده اعمالمان را امشب برای همیشه از هر نقطه سیاهی پاک بگردان. باشد که روسیاه و خجل درگاهت و امام زمانمان نباشیم.
گزارش از ثریا قنبری
انتهای پیام/