به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، یکی از قدیمیترین مراسمهای سنتی مردم یزد در عزاداری اهلبیت عصمت و طهارت(ع) پخت و توزیع غذای نذری است که در دیگر نقاط ایران هم به صورت گسترده مشاهده میشود.
آش گندم یکی از این غذاهای نذری است که مختص به یزد است و در مراسمهای مختلف و با توجه به زمان نذر مردم پخته و در بین عزاداران توزیع میشود.
در بسیاری از مناطق استان یزد، پخت این آش بین 12 تا 14 ساعت زمان لازم دارد که دیگ بر روی آتش قرار گیرد و آش گندم به حد لازم پخته شود به همین دلیل معمولا در ماه مبارک رمضان قبل از سحر دیگها در برخی نقاط بر روی آتش یا گاز قرار میگیرد.
این زمان تنها برای قرار گرفتن دیگ روی آتش لازم است و دیگر فعالیتهای آش از جمله پاککردن گوشت و حبوبات ساعتهای بسیاری زمان لازم دارد و مردم با حضور در محل پخت آش، اقدام به کمک میکنند.
به طور معمول شروع پخت آش گندم در دو زمان انجام میشود به این صورت که اگر نذر توزیع آش برای صبح باشد، پخت از شب قبل شروع میشود و در صورتی که برنامهریزی مبنی بر توزیع در غروب باشد، پخت آش از صبح زود شروع میشود.
مردم استان یزد اعتقاد بسیار ویژهای به پخت این آش و هم زدن که در گویش یزدی به آن "کمچهزنی" میگویند، دارند و در بسیاری از نقاط با وجود زمان طولانی که پخت این آش نیاز دارد، هر فرد مجبور است سریع "کمچه زنی" را به دیگری بسپارد تا همه از فضیلت آن سهم ببرند.
در حین "کمچه زنی" عزاداران حاضر در این مراسم، اقدام به دعا و حاجتخواهی از خداوند میکنند و ائمه اطهار(ع) را برای دریافت حاجت، واسطه قرار میدهند.
در طول زمان پخت این آش، افرادی که در پخت آن مهارت دارند، آش را تست کرده و با ملاقههای بزرگ و سطلهای فلزی، محتویات دیگها را جابهجا میکنند تا تمام دیگها به یک اندازه گوشت و حبوبات داشته باشند.
پس از اینکه به اندازه کافی "کمچهزنی" انجام شد و محتویات دیگها به صورت مساوی تقسیم شد، درب دیگها گذاشته میشود و روی دیگ آتش به اندازه کافی ریخته میشود تا پخت کامل انجام شود.
علاوه بر اینکه مردم یزد به حضور در مراسم پخت آش گندم و "کمچهزنی" اعتقاد ویژهای دارند، خوردن غذای نذری را هم بسیار ارزشمند میدانند و بسیاری از مردم به نیت شفا از غذا و آش نذری استفاده میکنند.
انتهای پیام/