به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، آوا فیاض که در سالهای گذشته در قامت تهیهکننده، مدیر تولید، تبلیغات و روابط عمومى در تئاتر و فعالیت میکرد، برای اولین بار به عنوان کارگردان در حال کارگردانى نمایشی که از 29 خردادماه در پلاتوی اجرای مجموعه تئاتر شهر به اجرا درمیآید. وی که در نوجوانی برای فیلمهایش چند جایزه از جشنوارههای خارجی دریافت کرده است از دغدغهاش برای تولید تئاتر مستند با ایدهای فراگیر میگوید.
نمایش «به طرز غریبی» به کارگردانی آوا فیاض از 29 خرداد در پلاتو اجرای تئاتر شهر روی صحنه میرود.
***
تسنیم: چه شد که به سراغ کارگردانی در تئاتر رفتید؟
فیاض: با در نظر گرفتن ایدهای که داشتم و مشورتی که با اساتید و مشاورانم انجام دادم دریافتم که مدیوم تئاتر مدیوم تأثیرگذارتری برای ارائه این سوژه است.
تسنیم: چرا مستند؟
فیاض: سالیان گذشته که در کارهاى تصویر دستیار کارگردان بودم. به دلیل وظایفم مانند حضور در مراحل تستگیری از علاقهمندان بازیگرى با داستانهای جذابی از طرف هر کدام از شرکتکنندگان مواجه میشدم از طرفی هم برخورد افراد پشت صحنه با شرکت کنندگان در این تستها این دغدغه را در من ایجاد کرد که در مورد این موضوع اثری تولید کنم، دو سال پیش تصمیم گرفتم که این ایده را اجرایی کنم حتی به ساخت فیلم مستند هم فکر کردم. سپس همانطور که اشاره شد با مشورتهای بسیار در نهایت به دلیل آشنایی بیشترم با حوزه تئاتر و تأثیرگذاری مستقیم تئاتر بر مخاطب قرار بر این شد که این ایده را در مدیوم تئاتر آن از نوع مستندش اجرایی کنیم.
تسنیم: خلاصهای از نمایشتان را ارائه میدهید؟
فیاض: نمایش ما به دو قسمت داستانی و مستند تقسیم میشود، در بخش داستانی گروهی تئاتری که در حال تمرین مستند هستند را میبینیم در این بین حافظه دوربینی که در آن صحبتهایی را ضبط کردهاند گم میشود و سپس در راستای این داستان با مستندات زندگی افراد حاضر در صحنه در قالب مونولوگ آشنا میشویم. 80 درصد نمایش را اتفاقات واقعی که برای بازیگران در طول زندگیشان رخ داده است تشکیل میدهد و در باقی نمایش برای قوام دادن به درام از مستنداتی که من جداگانه در جریان آنها بودم استفاده کردیم. اتفاقات نمایش ما رنگهای مختلفی دارد و به هیچ وجه به هم شباهت ندارند.
تسنیم: آیا ایده اجرایی خاصی برای نمایشتان دارید؟
فیاض: هر دو بخش داستانی و مستند چه به لحاظ متن و چه به لحاظ شیوه کارگردانی دچار یک تضاد هستند به صورتی که محتوا و شیوه اجرایی آنان با یکدیگر فرق میکند، یعنی بخش مستند کاملاً نمایشی است با متنی دراماتورژی شده و دقیق به صورتی داستانی بیان میشود و در نقطه مقابل آن بخش داستانی نمایش به صورت ناتورالیستی و مستند اجرا میشود.
تسنیم: چند وقت است که کار را شروع کردهاید؟
فیاض: کار را در بهمن 94 شروع کردم. این نمایش فشار روانی بالایی به بازیگرانش وارد میکند، متأسفانه بعضی از بازیگران توان تحملش را نداشتند و ما مجبور بودیم هر از چندگاهی تغییراتی در گروه بازیگران ایجاد کنیم تا اینکه در بهمن 95 به گروه حال حاضر رسیدیم. براساس ایدهای که داشتیم متنی را در طول دو ماه به صورت کارگاهی نوشتیم و مستقیماً از اوایل بهمن سال گذشته تا الان به تمرین پرداختیم.
تسنیم: پس در این صورت پروسه انتخاب بازیگر سختی را پشت سر گذاشتهاید؟
فیاض: بله، دقیقاً. انتخاب را از سال 94 با برگزاری جلسات صندلی داغ شروع کردیم، به این صورت که بازیگران چه به شکل خصوصی و چه به شکل گروهی در این جلسات حضور پیدا میکردند و در مورد زندگیهایشان صحبت میکردیم، بازگو کردن مداوم برخی از مسائل برای بعضی از افراد خیلی سخت است. از این رو ما بعد از مدتی بازیگرانمان را از دست میدادیم و دوباره به دنبال افراد جدید با داستانهایی جدید میگشتیم. داستانهایی که جهانشمول باشند و تمام افرادی که حتی به بازیگری فکر کردهاند را نیز تحتالشعاع قرار بدهم.
تسنیم: برای حفظ فضای نمایشتان «گونه تئاتر مستند» از طرف بازیگران چه تمهیدی اندیشیدهاید؟
فیاض: برای رسیدن به این مهم چند مرحله را پشت سر گذاشتیم. در مرحله اول با افزایش جلسات تمرین موقعیتی را به وجود آوردیم که بازیگران به یکدیگر نزدیک شوند، از طرفی دیگر نوشته شدن نمایشنامه براساس داستانهای واقعی خود بازیگران و قدرتشان در نقشآفرینی ناتورالیستی به صورتی که بازی تئاتریکالیته را کنار گذاشته و به جای آن در صحنه نمایش زندگی کنند؛ به ما کمک کرد تا بتوانیم در قلمرو تئاتر مستند حرکت کنیم.
تسنیم: چند روز به شروع اجرای نمایشتان مانده است، دو سال پیش در موقعیتی مشابه یکی از بازیگران نمایشی که شما به عنوان تهیهکننده در آن حضور داشتید «ایرلند نباید جای بدی هم باشه» به یکباره همکاری خود را با گروه آن نمایش قطع کرد و همین امر باعث شد اجرای آن نمایش کنسل شود. کمی در مورد این موضوع توضیح میدهید؟
فیاض: همانطور که مستحضرید آن نمایش یک هفته مانده به شروع اجراهایش با بدقولی یکی از بازیگران وارد بحران شد، از آنجایی که نقش ایشان نقشی سخت و با حجم دیالوگ فراوانی بود ما قادر به جایگزینی ایشان در یک هفته نبودیم. همچنین به دلیل محدودیتهای زمانی از طرف گروه بازیگران فرصتی برای تمدید تمرینها نداشتیم، پس به همین دلیل اجرای نمایش کنسل شد. برای ایشان احترام فراوانی قائل بوده و هستم، در آن موقع تمام تلاش خود را برای برگرداندن ایشان به واسطه گفتگو و حتی میانجیگری دیگران انجام دادیم؛ اما بیفایده بود. با تمام این تفاسیر متاسفانه ایشان در مصاحبهای اشاره کرده بودند که حتی شکایت میکنند، البته از آنجایی که تمام مدارک دال بر حقانیت ما و به نفع ما بود هیچ اقدام قانونی از طرف ایشان انجام نگرفت و من هم در آن سال به دلیل مشکلات فراوان مالی حاصل از بدقولی ایشان پیگیری قانونی نکردم؛ اما همچنان این موضوع به لحاظ حقوقی قابلیت پیگیری دارد که در نهایت با استفاده از مشورت بزرگان تصمیم به پیگیری یا عدم پیگیرى آن خواهم گرفت. از همینجا نوید این را میدهم که نمایش «ایرلند نباید جای بدی هم باشه» امسال در یکی از بهترین سالنهای خصوصی تهران به روی صحنه خواهد رفت.
تسنیم: آیا این بار هم شاهد چنین اتفاقی خواهیم بود؟
فیاض: فضای آن کار با این نمایش متفاوت است و همانطور که میدانید سمت نیز متفاوت است، آن اتفاق تجربه فراوانی به من اضافه کرد و طبیعتاً قرار نیست که برای هیچ نمایش دیگری که من در آن حضور دارم تکرار شود.
انتهای پیام/