به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، مناسبات آمریکا و گرجستان اخیراً وارد 25 امین سالگرد خود شد که طی آن مراسمی در شهر تفلیس، پایتخت گرجستان برگزار شد. در بررسی روابط واشنگتن و تفلیس بیش از هر چیز مباحث همکاری نظامی، دفاعی و امنیتی بیشتر به چشم میخورد.
با این حال اظهارات سفیر آمریکا در تفلیس طی مراسم مذکور باز رنگ و بوی نظامی داشت تا همکاریهای همه جانبه. "یان کیلی" طی سخنانی گفت: روسیه با اقدامات و تدابیر خود تلاش میکند تا از عضویت گرجستان در ناتو جلوگیری کند.
این دیپلمات آمریکایی افزود: روسها دولت گرجستان را مستقل نمیدانند و فقط ادعای همسایه خوب برای این کشور را دارند؛ وی این رویکرد را در راستای سیاست مسکو جهت جلوگیری از عضویت گرجستان در ناتو دانست.
باید گفت که سیاستهای مقطعی آمریکا در رابطه با گرجستان همواره هزینه را برای این کشور افزایش داده، چراکه تا به امروز مسئله گرجستان دارای اولویت خاصی در برنامههای آمریکا نبوده و اوکراین سهم بیشتری در آن داشته است.
ترغیب دولت آمریکا در دوران ریاست جمهوری جرج بوش و تشویقهای مک کین به گرجستان در سال 2008 جهت حل دائمی مشکل امنیتی خود در اوستیای جنوبی که به قیمت دو برابر شدن مشکلات یا به نوعی از دست رفتن اوستیای جنوبی و آبخازیا شد، بخشی از برنامههای مشکل آفرین آمریکا برای این کشور بوده است.
البته ادعای دوستی با گرجستان و تاکید بسیار بر آن توسط آمریکا همچنان ادامه دارد، چراکه نگه داشتن کشوری مانند گرجستان که در حیات خلوت روسیه است، اهرم فشار بسیار خوبی جهت کنترل سیاستهای مسکو یا افزایش قدرت چانهزنی در برابر آن است.
رویکرد غرب گرایانه گرجستان و مشکلات امنیتی در این کشور موجب شده تا سیاست نزدیکی به آمریکا دنبال شود تا بتواند خلاء نیازهای نظامی برای مقابله با روسیه را پر کند، اما کشوری مانند گرجستان که در حال حاضر به دنبال توسعه صنعت گردشگری است و مردم این کشور هم به اهمیت کسب درآمد از این طریق بسیار متمایلند، وجود امنیت در اولویت آن است و همراهی تفلیس با سیاستهای آمریکا سقف معینی دارد و یکی از دلایل وضعیت متفاوت گرجستان با اوکراین همین مورد است. این عامل موجب میشود که گرجستان رویکرد متوازنی در سیاست خارجی خود داشته باشد.
البته در سند تدبیر سیاست خارجی روسیه در سال 2016 کمک به استقرار "جمهوری" آبخازیا و اوستیای جنوبی به عنوان دولت مردم سالار جدید، تحکیم مواضع بینالمللی، تامین امنیت مطمئن و اعاده اجتماعی و سیاسی آنها در شمار اولویتهای رویکرد مسکو قرار گرفته است.
در جای دیگر این سند، به علاقه مندی مسکو جهت عادی سازی روابط با گرجستان در حوزههایی که طرف گرجی آمادگی دارد و با توجه به واقعیتهای سیاسی پیچیده در منطقه قفقاز اشاره شده است. نوعی تناقض در دو مورد اخیر وجود دارد، اما این تناقض، تصور آمریکاییها مبنی بر کوتاه نیامدن روسیه از مواضع خود در قبال مسئله گرجستان را به یقین تبدیل میکند.
روسیه سیاست خاصی را در قبال این منطقه و کشور گرجستان دنبال میکند و در صورت تنش بیشتر وضعیت بسیار سختتر از اوکراین خواهد بود. همچنین گرجستان بر مبنای این سند میتواند رویکرد متوازن خود در سیاست خارجی را دنبال کند، هر چند که گرایش یورو-آتلانتیکی در گرجستان بسیار زیاد است.
اما آمریکا همچنان سیاست خود در گرجستان را ادامه میدهد و سخنان مقامات واشنگتن در رابطه با گرجستان همواره دارای یک مفهوم سلبی یعنی صحبت علیه روسیه و یک مفهوم ایجابی یعنی تاکید بر حمایت آمریکا دارد تا تفلیس را در یک وضعیت آماده و در عین حال مبهمی قرار دهد و مانند گذشته در مواقع ضروری از آن استفاده کند؛ این رویکرد آمریکا در هر صورت به ضرر گرجستان میباشد، چراکه این کشور بیش از گذشته به امنیت و آرامش داخلی نیاز دارد.
انتهای پیام/