به گزارش خبرگزاری تسنیم از بروجرد، استان لرستان در زمره استانهای بالقوه از لحاظ وجود معادن سنگ باکیفیت است که صادرات انواع سنگ را بهصورت غیر فراوری شده و بدون ارزشافزوده از این استان فراهم کرده است. شهرستان بروجرد نیز با دارا بودن معادن سنگی از نوع چینی، ابری و گرانیت باکیفیت مطلوب زمینه مساعدی برای اشتغالزایی و تولید ارزشافزوده ایجاد کرده است.
خام فروشی سنگ توسط معدن داران
چند سالی است رکود در بازار خرید و فروش سنگ سبب ورشکستگی و تعطیلی بسیاری از کارخانههای سنگ استان لرستان و از جمله شهرستان بروجرد شده است که به اذعان مسئولان این اتفاق در بیشتر کارخانههای سنگ کشور افتاده و امروز رکود در آنها حکم فرماست اما ظاهراً معدنداران و کارخانهداران سنگ در دیگر نقاط کشور راه مقابله با این رکود را خوب یاد گرفتهاند و با ایجاد ارزشافزوده از طریق فرآوری سنگهای خود به شیوههای نوین توانستهاند رکود در سنگبریهای قطب تولید سنگ کشور یعنی استان لرستان را به فرصتی طلایی برای خود تبدیل کنند.
برخی معدن داران در شهرستان بروجرد با فروش سنگهای باکیفیت بالای معادن خود به دیگر کارخانهداران در استانهای کشور عملاً رکود در بازار سنگ این شهرستان را دوچندان کردهاند تا امروز شمار کارخانههای سنگبری بروجرد از 120 کارخانه در سال 92 به کمتر از 30 کارخانه تا امسال برسد.
البته رکود ساخت و ساز، عدم فراوری سنگهای معدنی، مستهلک بودن ماشینآلات سنگبریها و نبود نقدینگی کافی سبب شده تا معدنداران بروجردی به خام فروشی سنگ معادن رویآورند و سنگهای بیکیفیت خود را روانه بازار مصرف سنگبریهای این شهرستان کنند تا کیفیت تولیدات سنگبریهای بروجرد تنزل چشمگیری یافته و از این رو خریدار چندانی هم نداشته باشد.
سنگ لرستان به کام دیگر استانها
البته در رابطه با اینکه حق با معدنداران است که بخواهند در این رکود محسوس در بازار ساخت و ساز داخلی و یا نبود نقدینگی فکر جیب خود باشند و بهحق یا ناحق سنگهای باکیفیت خود را برای مصرف دیگر کارخانجات سنگ کشور بفروشند و سنگهای بیکیفیت نصیب کارخانهداران بروجردی شود قضاوتی نمیکنیم اما مسئله آنجا قابل طرح میشود که چرا وجود مشکلات عدیده سبب شده سنگ محصول این استان در دیگر استانهای کشور فراوریشده و با قیمتی گزاف در استان لرستان به فروش برسد و سهی از این تبادل مالی نصیب کارخانهداران بروجردی به دلیل دستخالی آنها در تهیه ماشینآلات بهروز و نداشتن نقدینگی نشود.
این موضوع سبب شد تا به سراغ حسین بهمنی رئیس اتحادیه سنگبریهای بروجرد برویم و پای صحبت او دلایل این رکود در بازار سنگ بروجرد را بررسی نماییم. وی که خود از کارخانهداران سنگ بروجرد است در گفتوگو با خبرنگار تسنیم میگوید: شهرستان بروجرد زمانی 124 سنگبری داشت که در هر یک از این واحدها بهطور میانگین حدود هفت نفر مشغول بهکار بودند اما با آغاز مشکلات سنگبریها از سال 92 به بعد تعداد این سنگبریها امروز به 30 واحد رسیده که آنهم با حداقل ظرفیت کار میکنند و هر هفته خبر از تعطیلی تعداد دیگری واحد سنگبری در این شهرستان به گوش میرسد.
رئیس اتحادیه سنگبریهای بروجرد مشکلات فروش، نبود نقدینگی و بهروز نبودن دستگاهها را از مهمترین مشکلات کارخانههای سنگ بروجرد دانسته که ظرفیت تولید سنگ را به یکسوم ظرفیت گذشته در استان رسانده و سبب ورشکستگی واحدهای بسیاری شده است.
وی میافزاید: به دلیل وقوع چنین مشکلاتی بسیاری از واحدهای سنگبری بروجرد قادر به پرداخت حقوق کارگران خود نیستند و همین امر سبب تقلیل تعداد نیروهای آنها به نصف شده است و بنابراین ظرفیت تولید ماهانه که درگذشته تا 5 هزار متر رسیده بود امروز به 2 هزار متر در ماه رسیده است.
بهمنی با بیان اینکه 10 درصد سنگهای موردنیاز واحدهای سنگبری از بروجرد، 80 درصد از خرمآباد و 10 درصد مابقی نیز از معادن استانهای همجوار تهیه میشود، عنوان میکند: وضعیت فروش سنگهای تولیدی کارخانههای بروجرد در کشور بسیار نامطلوب است و معاملات بهناچار با چک مدتدار به مدت دو سال بعد انجام میشود در زمینهٔ صادرات سنگ به خارج از کشور نیز به دلیل کمبود تقاضا سنگها بهصورت ارزانقیمت به کشورهای همسایه همچون عراق و قطر صادر میشود.
وی خام فروشی سنگ را از مشکلات شایع این صنعت دانسته و بیان میکند: یک معدن دار سنگ خوب معدن خود را صادر میکند و سنگهای بیکیفیت آن برای کارخانهداران استان باقی میماند که این سنگهای بیکیفیت نیز برای مشتری خارج از کشور و یا حتی داخلی مقبولیتی ندارد و همین امر رکود در بازار معاملات سنگ بروجرد را تشدید کرده است درحالیکه بهجای خام فروشی میتوان با فراوری سنگهای باکیفیت در این شهرستان این سنگها را با ارزشافزوده به نقاط مختلف صادر کنیم.
سرمایه در گردشی که پرید!
رئیس اتحادیه سنگبریهای بروجرد نبود سرمایه در گردش را از دیگر مشکلات کارخانههای سنگبری این شهرستان ذکر کرده و میگوید: این را بارها به مسئولان گفتهایم اما آنها تنها برای بهروز کردن دستگاهها وام میدهند درحالیکه سرمایه در گردشی برای ادامه کار وجود ندارد و این امر کارخانهها را به تعطیلی میکشاند.
وی میافزاید: اگر سرمایه در گردش با یک سال تنفس به کارخانهداران داده شود میتوانند بخشی از آن را درروند تولید بهکارگیرند و بخشی دیگر را در بهروزرسانی دستگاههای خود استفاده نمایند تا پس از یک سال هم بتوانند جنس خود را به هر قیمتی بفروشند و اقساط وام را پرداخت نمایند.
بهمنی از پیگیریهایی میگوید که برای دریافت تسهیلات کمکی انجامشده و بینتیجه بوده و به آنها وعده اعطای تسهیلات با سود بالا آنهم با وثیقههای ملکی سنگین توسط اداره صنعت و معدن دادهشده که بیشتر کارخانهداران قادر به تهیه این وثیقهها نبوده و از خیر وام گرفتن میگذرند تا اینکه تن به ورشکستگی واحد خود میدهند.
قوز بالا قوز شرکتهای خدماتی
به گفته وی گرفتاری واحدها و کارخانههای سنگبری بروجرد به اینجا ختم نمیشود و شرکتهای خدماتی نظیر شرکت برق نیز قوز بالا قوز این واحدها شدهاند و به خاطر داشتن بدهی 5 میلیون تومانی به شرکت برق و عدم توان مالی در پرداخت این بدهی یک کارخانه به ارزش یک میلیارد تومان بهناچار تعطیلشده است!
اما علی کورانی فر فرماندار بروجرد که اخیراً در بازدیدهای میدانی خود از صنایع بروجرد و سنگبریها بازدید کرده در جریان کامل مشکلات آنها قرار دارد و به خبرنگار تسنیم میگوید: مشکلات سنگبریهای بروجرد بیشتر در حوزه بانکها است و مسائل کلان آنها نیازمند پیگیریهای کلی است و یک سری از مسائل هم پیگیریهای درون شهرستانی نیاز دارد که در حال پیگیری هستیم اما این مشکلات مربوط به کل سنگبریهای کشور است و مختص بروجرد و استان لرستان نیست.
وی بابیان اینکه بانکها ضوابط خاص خود را برای اعطای تسهیلات دارند، میافزاید: تصمیم گرفتهشده تا ستاد تسهیل استان با حضور کمیته حمایت قضایی از تولیدکنندگان در آیندهای نزدیک در شهرستان بروجرد تشکیل شود تا این مسائل در این جلسه با حضور بانکها، مدیران استانی و دستگاههای قضایی برای همه واحدهایی که مشکلدارند، طرح و بررسی شود.
گزارش از الهام شاهدپور
انتهای پیام/