به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی صبح امروز شنبه 3 تیرماه در تالار وحدت برگزار شد. در این نشست رامین صدیقی، بهزاد حاتم، کریستف رضایی، مازیار یونسی و جمعی از خبرنگاران حضور داشتند.
در ابتدای این نشست رامین صدیقی گفت: قرار است نمایشگاهی از آثار پرویز تناولی در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شود که برگزاری این کنسرت هم بخشی از آن رویداد بزرگ است. برای این کنسرت تصمیم گرفتیم قطعههایی را با آهنگسازان مختلف سفارش دهیم تا در این کنسرت اجرا و به پرویز تناولی تقدیم شود.
او ادامه داد: کریستف رضایی، پیمان یزدانیان و مازیار یونسی هر یک آثاری را برای تناولی ساختهاند که در کنسرت روزهای دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم تیر توسط ارکستر آیسو در تالار وحدت نواخته میشوند.
در ادامه این نشست بهزاد حاتم مدیر بنیاد پری صفا گفت: سال گذشته آقای تناولی از من دعوت کردند تا هدایت نمایشگاهشان در موزه هنرهای معاصر را برعهده داشته باشم. به همین دلیل ایده بزرگداشت تناولی با یک کنسرت موسیقی به ذهنم رسید و تصمیم گرفتیم تا از 3 آهنگساز معاصر برای این کار استفاده کینم.
وی ادامه داد:بنیاد ما هدفش به تولید موسیقی است در کنار این کار میخواهیم یک سالن تخصصی کنسرت بسازیم، سالنی که بتواند خانه هنرمندان موسیقی باشد.
کریستف رضایی که یکی از آهنگسازان بزرگداشت تناولی است، گفت: خوشحالم که در میان آهنگسازان این کنسرت هستم حدود 4 ماه پیش این پروژه آغاز شد. دورادور شناختی از آقای تناولی داشتم چرا که ایشان هنرمند تاثیرگذاری است. دیدن خود آقای تناولی هم برایم جذاب بود تا بیشتر ایشان را بشناسم. محور اصلی اثری که من نوشتم تناولی است. با ساز فلوت و در بخشی جاها اشارهای به حروف نام تناولی میشود.
او ادامه داد: من اثرم در دو موومان نوشتم که موومان نخست نامش هیچ و کمال است ایده من در این بخش این است که هنرمند از هیچ به کمال یا از کمال به هیچ میرسد. موومان دوم این اثر تکنیکیتر است و به توصیف شیرهایی اختصاص دارد که تناولی در این سالها ساخته است.
در این بخش بهزاد حاتم درباره نمایشگاه مجسمههای تناولی گفت: نمایشگاهی که تناولی دارد موضوعش «شیر» است. این حیوان چند دهه است که در ایران منقرض شده اما در فرهنگ و هنر گذشته ایران شیر جایگاه بسیار مهمی داشته است.
مازیار یونسی یکی دیگر از آهنگسازان این پروژه گفت: من هم اثرم را در دو بخش ساختم که بخش نخست نامش «ارژنگ» است. ارژنگ مکانی است که برای آخرین بار شیر ایرانی در آن دیده شده است. بخش دوم اثر من به توصیف نمودهایی اختصاص دارد که تناولی ساخته است. المانهای موسیقی ایرانی در این اثر است ولی خیلی سعی نکردم که مشخص باشند.
رامین صدیقی درباره اثری که پیمان یزدانیان نوشته گفت: پیمان یک پوئمسمفونی برای این کنسرت نوشته است. او نام موومانهای اثرش را مشخص نکرده است تا شنونده موسیقی را بدون پیش زمینه بشنود.
وی تاکید کرد: کریستف با نگاهی به تناولی کارش را آغاز کرد و بعد به دنبال آثار تناولی رفت. مازیار از آثار تناولی شروع و به خود تناولی رسید. پیمان با نگاهی به شیرهای تناولی کارش را انجام داد. این آهنگساز بدون هیچ هماهنگی هر کدام از زاویه دید خود و زاویه مجزا به پرویز تناولی پرداختند و این برای ما جای خوشحالی دارد.
بهزاد حاتم گفت: در تمام طول تاریخ و در هر کشوری هنرمندان بزرگی زندگی کردهاند. در دوره ما هنرمندی مانند سهراب سپهری وجود داشته که آثارش در دنیای هنر بسیار باارزشند اما افراد بسیار اندکی در زمان حیاتش او را شناختند. اگر ما به شناخته شدن هنرمندانمان کمک کنیم کار بزرگی کردهایم.
کریستف رضایی گفت: در این پروژه 3 موزیسین در خدمت هنرمندی هستند که موزیسین نیست.
مازیار یونسی گفت: هنرمندان باید خودشان را همدیگر را ببینند و هوای یکدیگر را داشته باشند این اتفاق از نظر من بسیار جذاب است.
بهزاد حاتم درباره ارتباط تناولی با موسیقی گفت: تناولی کار هنریاش را با نوازندگی ویلن آغاز کرده و بعدا سراغ مجسمهسازی میرود. تناولی بسیار علاقهمند بوده که ویلننوازی را ادامه دهد اما زمختشدن دستهایش در کار مجسمهسازی این امکان را از او میگیرد.
انتهای پیام/