به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شعر فارسی بعد از مشروطه از کنج عزلت شاعران خارج و با پرداختن به مسائل و مشکلات اجتماعی همراه با مردم شد. شعر در این مقطع از فرد و دغدغههای شخصی خارج و دغدغهمند شد. این جریان بعد از انقلاب اسلامی و به ویژه در زمان جنگ تحمیلی محسوستر شد. شاعران دیگر جزوی از مردم بودند که دردها و دغدغههای آنها را به زبان نظم بیان میکردند. از این جهت شعر انقلاب، تاریخ منظوم این سرزمین است که تلاش دارد تا همراه با مردم و در کنار آنها حوادث را رصد کرده و نسبت به آن واکنش نشان دهد.
با نگاهی به شعر انقلاب اسلامی، میتوان حوادث مختلف را در آن یافت؛ از مشتهای گره شده مردم برای رسیدن به صبح پیروزی گرفته تا فرار شاه از کشور، حمایت از مبارزان انقلابی، ورود امام(ره) به کشور و شهادت یاران انقلاب، جنگ تحمیلی و سربهداران میدان نبرد، عافیتاندیشیهای پس از جنگ و فتنههای پی در پی و ...؛ همگی در آئینه شعر انقلاب اسلامی توصیف و به آن پرداخته شده است. در واقع اگر شعر از دوره مشروطه به بعد دغدغهمند شد، در این دوره هم دغدغهمند است و هم دردمند.
یکی از موضوعاتی که در حوزه شعر انقلاب به آن پرداخته شده، شهدای مدافع حرم است. این دسته از سرودهها که در ادامه شعر دفاع مقدس به شمار میآید، به توصیف رشادتها و ایثار شهدای مدافع حرم میپردازد. سروده ذیل یکی از اشعار میلاد عرفانپور، شاعر، است که به مدافعان حرم تقدیم شده است. «آوردگاه» با صدای اسفندیار قرهباغی اجرا و با همکاری بنیاد صبح قریب تولید شده است. در بخشهایی از این شعر میخوانیم:
آوردگاه یعنی از عافیت بریدن
یعنی رهایی از خاک، به آسمان رسیدن
با یک صدای واحد رفتن به بام فریاد
با غیرت علمدار سوی حرم دویدن
تا موج سرکشی هست، چون صخرهها صبوریم
ما آیههای فتحیم، ما راهیان نوریم
ما را به آسمان برد راهی که عشق فرمود
جان را به او سپردم، احلی من العسل بود...
کلیپ «آوردگاه» را میتوانید در ادامه مشاهده کنید:
انتهای پیام/