دست خالی ادبیات برای سینما

به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا،‌ مسعود اطیابی، تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تلویزیون، درباره کم اقبالی سینماگران به تولید اثر سینمایی در قالب اقتباس ادبی گفت: به نظر می‌رسد سینماگران علاقه زیادی دارند تا از روی ادبیات مکتوب، کتاب‌های داستانی و رمان‌های خوب اثری را تولید و از آنها به عنوان منبعی معتبر استفاده کنند، اما آنچه که آنها را نسبت به این موضوع بی‌انگیزه می‌کند، نبود منابع کافی از ادبیات معاصر کشورمان است. از طرفی شاید هم تولید آثار اقتباسی کمی برایشان پرهزینه باشد، اما به اعتقاد من ریشه اصلی این مشکل کم بودن منابع موجود است؛ وگرنه یکی از آرزوهای هر فیلم‌ساز خوب این است که بتواند از رمان‌های خوب بهره بگیرد.

وی پیشنهاد داد: به عنوان مثال، رمان‌هایی مثل «بینوایان» در ادبیات کشورمان پیدا نمی‌کنیم که معروف شده باشند تا فیلم‌ساز بخواهد آنها را به عنوان سوژه فیلمش استفاده کند. به همین خاطر بهتر است که برای حل این مشکل، ادبیات کشورمان کمی بیشتر به سمت رمان‌نویسی و داستان‌هایی که مخاطب را به خودش جذب می‌کنند، برود. ضعف اصلی ادبیات ما همین مسئله است. ادبیات ما باید کمی خودش را تقویت کند و مردمی‌تر شود؛ چراکه تهیه‌کننده و کارگردان هم مسلماً بر اساس همین معیارها به سمت اقتباس می‌رود و کاری می‌خواهند که مخاطب پسند باشند.

این فیلم‌ساز همچنین درباره هزینه‌بر بودن تبدیل آثار اقتباس ادبی به داستان سینمایی و اینکه بعضا نویسندگان آثار ادبی رقم‌های بالا برای فروش آثارشان پیشنهاد می‌دهند، خاطرنشان کرد: طبیعتا وقتی یک اثر ادبی قرار است به شکل داستان اقتباسی روایت شود باید حقوق مادی و معنوی نویسنده اثر نیز درنظر گرفته شود. در این شرایط این موضوع ضوابطی است که دو طرف باید نسبت به هم به توافق برسند و مسلما ارزش قائل شدن برای آثار ادبی خودش یک انگیزه برای نویسندگان است و از طرفی سازنده اثر هم باید از این قضیه مطمئن شود که کاری که انتخاب کرده، آیا مخاطب زیادی خواهد داشت و مردم را به خود جذب می‌کند. به نظرم مشکل اصلی‌مان در این زمینه پیدا کردن منابع خوب است.

او سپس به منابع ادبیات کهن کشورمان برای اقتباس آثار سینمایی اشاره کرد و گفت: ادبیات کهن یک مسئله متفاوت است و به هرحال جنبه تاریخی پیدا می‌کند که قطعا هم هزینه‌بر است و بیشتر نهادهای مسئول باید از این گونه آثار حمایت کنند اما بخش ادبیات معاصر دنبال سوژه‌های روز جامعه می‌گردد. برای استفاده از ادبیات کهن در سینما همان طور که تاکید کردم، باید نهادهای مسئول دست به کار شوند.

اطیابی در پایان تأکید کرد: به نظرم حداقل باید هرچند سال یک بار ما یک اثر اقتباسی از آثار معروف خودمان مثل شاهنامه و ... داشته باشیم و لازمه این کار این است که ادبیات روز ما باید آنقدر جذاب بوده و تیراژش بالا باشد تا تهیه‌کننده و کارگردان از آن ها استفاده کند. اگر ادبیاتمان بیشتر به سمت رمان‌نویسی حرفه‌ای برود قطعا مشکل اقبال کم سینماگران از این حوزه هم حل خواهد شد.

انتهای پیام/