به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، با خبر شدیم که انتخابات ریاست هیئت ورزشی کارگران مازندران با معرفی محمد دامادی نماینده مردم ساری و میاند.رود در مجلس شورای اسلامی به پایان رسید.
این انتخابات و معرفی فردی همچون دامادی سئوالاتی را در ذهن متبادر میسازد که آیا در مازندران به معنای واقعی ورزش کارگری داریم.
در چند سال گذشته در چند رشته مسابقات ورزش کارگری برگزار شده است و چند تیم کارگری در مازندران به مسابقات قهرمانی کشور اعزام شده و آیا بدهی سنگین مسابقات المپیاد ورزشی کارگران کشور که در مازندران برگزار شد پرداخت شده است و آیا در فضاهای کارگری مازندران شاهد فعالیتهای ورزشی مستمر هستیم.
آنچه که میتوانیم به یقین اعلام کنیم این است که در چهار سال گذشته ورزش کارگری مازندران کاملاً تعطیل بوده و نظارتی بر مسابقات و فعالیت ورزشی کارگران در استان نمیشود.
البته باید اذعان داشت تعدادی از افراد با رایزنی و مناسبات خاص سیاسی خود تیمی را به نام کارگران به مسابقات ورزشی خارج از کشور اعزام کرده که بسیاری از کارگران بابت این اعزامها از هزینه شخصی پول دادند و معترض بر حق هستند.
باید اشاره داشت که ورزش کارگری در مازندران در چند سال گذشته مسیر افول را سپری کرده و تنها در چند رشته مسابقات استانی به صورت دست و پا شکسته و برای رفع تکلیف برگزار شد.
برابر قانون باید همه فضاهای کارگری به امکانات ورزشی تجهیز شود و کارفرماها فرصت ورزش کارگری را برای کارگران مهیا کنند و حتی در بودجه خود هزینه ورزش کارگری را نیز مورد محاسبه و عمل قرار دهند.
متأسفانه در شرایط کنونی اکثر کارخانهجات و ادارات و سازمانهای کارگری با ورشکستگی مالی روبهرو هستند و کارفرماها از پرداخت حق و حقوق کارگران عاجز هستند چه برسد به پرداخت حق و حقوق ورزشیها در فضاهای کارگری!
این گزارش خاطرنشان میکند به نام ورزش کارگری کارخانهجات بزرگی همچون تراکتورسازی، سپاهان، ذوب آهن، فولاد خوزستان، پیکان، سایپا و ... خون کارگران را در شیشه میریزند تا در لیگهای برتر تیمداری کنند و اینگونه است که امروز شاهد وضعیت اسفناک معیشت کارگران در جای جای استان هستیم.
گزارش از شعبان وفایی نژاد
انتهای پیام/