نگاهی به تاریخچه محرومیتهای بینالمللی جامعه ورزشی استان مازندران
در دهههای اخیر بازیکنان خارجی به واسطه عدم دریافت حق و حقوق خود به مجامع بینالمللی شکایت کردهاند و این عوامل باعث شده است تا جامعه ورزشی استان مازندارن با محرومیتها و محکومیتهای بینالمللی روبهرو شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، دو بازیکن خارجی فصل گذشته لیگ برتر والیبال کشور از دستگاه ورزش استان به واسطه عدم دریافت حق و حقوق قانونی خود به مجامع بینالمللی شکایت کردند و بدون شک ورزش کشورمان به خصوص استان مازندران با محرومیتها و محکومیتهای بینالمللی روبهرو میشود.
در این نوشتار لازم است نگاهی بسیار گذرا از تاریخچه محرومیتها و محکومیتهای ورزش استان در مجامع بینالمللی به علت عدم پایبندی به پرداخت حق و حقوق خارجیها در رشتههای مختلف داشته باشیم.
در استان مازندران بیش از 15 سال مسابقات بینالمللی کشتی آزاد شهید ناطق نوری برگزار کرده بود و 10 سال قبل زمانیکه مسابقات به پایان رسید مسئولان ورزش استان حاضر به پرداخت حق و حقوق مزایای حضور نماینده فدراسیون جهانی کشتی نشدند و او به فدراسیون شکایت کرد.
فدراسیون جهانی آن زمان نام جام شهید ناطق نوری را از لیست مسابقات بینالمللی حذف کرد.
مسابقات بینالمللی تور دوچرخهسواری خزر تحت عنوان جایزه بزرگ به میزبانی دستگاه ورزش استان برگزار میشد چند سال قبل زمانیکه تیمهای خارجی در مکانهای اول تا سوم قرار گرفتند مسئولان ورزش استان حاضر به پرداخت حق و حقوق مزایای پاداش قانونی تیمها و نفرات خارجی و داخلی نشدند و خارجیهای معترض تور بینالمللی دوچرخهسواری خزر را از لیست مسابقات خارجی حذف کردند.
چند بازیکن خارجی تیم فوتبال نساجی قائمشهر به علت عدم دریافت حق و حقوق مزایای خود به فدراسیون جهانی شکایت کردند.
در لیگ برتر کشتی کشورمان، تیمی از ساری در این مسابقات شرکت کرده بود، چند کشتی گیر خارجی حضور داشتند به خصوص روسها بلایی برسر مسئولان تیم های مازندرانی آوردند که آنها با خاطره ای بسیار بد از ورزش مازندران، همواره در مجامع بین المللی سخن میگویند.
در مسابقات قهرمانی کشتی آزاد جام جهانی پهلوان امامعلی حبیبی و عبداله موحد مقرر شده بود که به نفرات برتر و تیمهای قهرمان جوایز نقدی پرداخت شود اما اعتبارات مالی ورزش استان جوابگو نبود.
عدم توانمندی مالی ورزش استان عاملی شد که نام مازندران از لیست مسابقات جامهای بین المللی شمشیربازی حذف شود. مازندرانیها بیش از 10 سال سابقه میزبانی مسابقات را داشتند.
اما چند پیشنهاد برای بهبود وضعیت جایگاه مازندران به مسئولان ورزش استان ارائه میشود.
نخست اگر قرار است تیمی از مازندران در مسابقات لیگهای معتبر کشور شرکت کنند قبل از آنکه هیئتها و ادارات ورزشی به معرفی آنها به فدراسیونها داشته باشند وضعیت مالی اعتباری امکانات و توانمندی تعهد به قراردادها کاملاً بررسی شود.
بسیاری از تیمهای مازندرانی در تمامی رشته ها حتی توان پرداخت حق و حقوق مزایای بازیکنان داخلی را نداشته چه برسد به خارجیها.
تیمی کارشناسی شده جهت بررسی اهداف افرادی که به دنبال تیمداری در لیگها هستند مشخص شوند، بسیاری از مدیران باشگاهها تحت عنوان تیمداری از بسیاری از بانکها و ادارات و سازمانها و شرکتها سواستفاده مالی میکنند.
میزان دریافتهای تیمهای بخش خصوصی از ادارات و نهادها شفاف به جامعه ورزشی اطلاعرسانی شود. کدام تیم به چه مقدار از کدام ادارات و سازمانها و نهاد پول دریافت کرده و اعتبارات را در کدام مخارج هزینه کرده است.
هیئتهایی که مدعی میزبانی مسابقات بینالمللی میشوند منابع توان مالی آن را ارزیابی کنند آیا توان پرداخت حق و حقوق مزایای خارجیها را دارند یا خیر.
تمامی قراردادهای ورزشکاران، مربیان و مشاوران خارجی در تیمهای مازندرانی مشخص شود. محل اسکان و رفت و آمد و نوع برخورد بررسی تا صدمات جبران ناپذیری بر جایگاه فرهنگی ورزش مازندران وارد نشود.
منابع پرداختی حق وحقوق خارجیها در ورزش مازندران ارزیابی شود. آیا ناظری از سوی فدراسیون، سازمان بازرسی و ادارات ورزش بر قراردادهای مالی آنها وجود دارد؟
سال گذشته در یکی از شهرهای مازندران شاهد بودیم که تیمی از خارج کشور آمده بود بعد از مسابقات شهر میزبان حتی توان پرداخت هزینه شام بازیکنان خارجی را نداشتند و نونهالان و نوجوانان خارجی در معابر عمومی شهری در مازندران به دنبال غذا بودند؛ آیا این حرکت زشت چقدر بازتاب منفی برای ورزش ما خواهد داشت.
البته در سفرهای خارجی تیمهای مازندرانی نیز شاهد اینگونه رفتار از سوی مسئولان تیمهای مازندرانی نسبت به ورزشکاران خودمان در خارج از کشور بودیم که در خارج از کشور هم مایه تأسف بود.
بهراستی چرا مسئولان ورزش مازندران بعد از 35 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، نتوانستند مسابقات بینالمللی کشتی آزاد جام جهان پهلوان حبیبی و موحد را برگزار کنند.
چرا باید ورزش مازندران در مباحث داخلی و میزبانی از مسابقات بینالمللی قرارداد با مربیان و قهرمانان خارجی و حضور در مسابقات بینالمللی با این همه بحران مالی روبرو شوند.
در همه این موارد باید علل آسیبپذیری ورزش استان در میادین بینالمللی در حوزه گردش مالی بررسی شود.
البته هیچ احدی نمیتواند منکر زحمات و تلاش موفقیتهای عالی ورزشکاران مازندرانی در مسابقات بینالمللی، آسیایی و جهانی و المپیک باشد اما آسیبپذیری ارتباطی به مدیریت کنونی ورزش مازندران یا مدیریت قبلی ندارد و به طور کلی باید به دنبال این باشیم که در مجامع بین المللی به دنبال تأمین حرمت و قداست و اعتبار ورزش این دیار باشیم.
استان مازندران جایگاه رفیعی در ورزش دارد و مشکلات بزرگ ورزش استان در عدم وجود اسپانسرهای دولتی و عدم حمایت وزارتخانهها و سازمانها و نهادها است که این خود حکایت از مظلومیت ورزش این استان دارد.
گزارش از شعبان وفایی نژاد
انتهای پیام/