تفاوتِ شیشه‌شورهای تهران و رُم+فیلم
فرق است میان شیشه‌شورهای چهارراه‌های ایرانِ خودمان و شیشه‌شورهای چهارراه‌های رُم. شاید روزی شیشه‌شورهای چهارراه‌های ما هم مانند آنان آدم‌بزرگ‌ها شوند.
به گزارش خبرنگار اعزامی باشگاه خبرنگاران پویا به ایتالیا، شیشه‌شورهای سرِ چهارراه‌ها تنها مختص به تهران نیستند. آنها در رُم هم هستند. سرِ برخی از چهارراه‌ها کسانی هستند که ایستاده و منتظرند تا شیشه‌ی اتومبیل‌ها را پاک کنند. آنها هم مانند بروبچه‌های چهارراه‌های خودمان، خوراکشان چراغ‌قرمزهای طولانی مدت است. البته در رُم خبری از چراغ‌قرمزهای 150 یا 180 ثانیه‌ای نیست؛ نهایتش همان 60 ثانیه برای کاسبیِ شیشه‌پاک‌کن‌ها وقت می‌گذارند. آنها هم خوارکشان سرعت در کار است چرا که می‌دانند وقت چندانی ندارند.
اما تفاوت‌هایی هم میان شیشه‌شورهای آنها و شیشه‌شورهای ما هست؛ نخست این که شیشه‌شورهای رُم معمولا آدم‌بزرگ‌ها هستند و چندان خبری از کودکانِ شیشه‌شورِ سرِچهارراه‌ها نیست که با التماس به رانندگان خیره شوند. کودکانی که در تهران روز به روز تعدادشان بیشتر و بیشتر می‌شود و هر کدامشان چهارراهی را قُرُق کرده‌اند.
تفاوت دوم اما در نوع برخورد شیشه‌شورهاست؛ شیشه‌شورهای وطنی گاهی بی‌اهمیت به خواستِ رانندگان، شیشه‌های اتومبیل‌هایشان را پاک می‌کنند تا رانندگان را در کارِ انجام شده قرار دهند و اُجرتشان را از آنان بگیرند. اما در رُم خبری از این زورگیری‌ها نیست؛ اول می‌پرسند و اگر راننده موافق باشد کارشان را شروع می‌کنند و اگر موافق نباشد بدون اعتراض و یا گفتن هر چیزی زیرلب سراغ اتومبیل بعدی می‌روند. ممکن است چراغ‌های بسیاری قرمز و سبز شود و آنان دَشتی نداشته باشند، اما هرگز رانندگان را در کارِ انجام شده قرار نمی‌دهند.
به هر روی فرق است میان شیشه‌شورهای چهارراه‌های ایرانِ خودمان و شیشه‌شورهای چهارراه‌های رُم. شاید روزی شیشه‌شورهای چهارراه‌های ما هم مانند آنان آدم‌بزرگ‌ها شوند و دیگر کودکی برای گرفتن یک 500 تومانی یا شاید یک 1000 تومانی، چشم التماس به شیشه‌های اتومبیل‌های پشت چراغ قرمز نداشته باشد.
در ادامه فیلمی از شیوه‌کار یک شیشه‌شور در یکی از چهارراه‌های رُم را می‌بینید.
انتهای پیام/
