آمریکا و کابوس تعارضات نژادی
حوادث خونین در شهر شارلوتزویل ایالت ویرجینیا بار دیگر چهره تعارضات دیرینه نژادی در این کشور را نمایان ساخت .
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، حوادث خونین در شهر شارلوتزویل ایالت ویرجینیا بار دیگر چهره تعارضات دیرینه نژادی در این کشور را نمایان ساخت . تظاهراتی که قرار بود در اعتراض به برداشته شدن قریب الوقوع مجسمه ژنرال لی - فرمانده ارتش ایالتهای جدایی طلب و برده دار جنوبی در جنگ داخلی آمریکا طی سالهای 1861 تا 1865 – برگزار شود به رویارویی نژادپرستان و ضد نژاد پرستان بدل شد . حامیان برتری سفید و طرفداران جدایی نژادی در تجمع غیر قانونی خود در شارلوتزویل، علاوه بر سیاهپوستان، علیه مسلمانان، یهودیان، مهاجران و حتی دگرباشان جنسی شعار سر دادند . این گروهها خواهان پاک سازی جامعه از هرچه غیر آمریکایی هستند و از نظر آنان، هر فردی غیر از سفیدپوستان اروپایی تبار و عمدتا پروتستان مذهب، غیر آمریکایی قلمداد میشود .
در حالی که آمریکای کنونی، جامعهای چند نژادی، چند فرهنگی و چند مذهبی به شمار میآید که جدا سازی آنان از یکدیگر بسیار دشوارتر از گذشته شده است . در دهههای اخیر، رشد جمعیت آمریکاییهای آفریقایی تبار- سیاهپوست - یا لاتین تبار – هیسپانیک - از نژاد سفید پیشی گرفته و در بخشهایی از خاک این کشور تعداد لاتین تبارها از اروپایی تبارها بیشتر شده است . ضمن این که در همین مدت، سطح آگاهیهای اجتماعی به ویژه در میان رنگین پوستان افزایش یافته و آنان را به سمت کسب برابری و احقاق حقوق برابر اجتماعی سوق داده است . پیروزی باراک اوباما به عنوان نخستین رئیس جمهوری سیاهپوست تاریخ آمریکا و شلیکهای سریالی پلیسهای سفید پوست به جوانان سیاهپوست سبب شد تا گروههای مدافع حقوق رنگین پوستان جنبش برابر خواهی تحت عنوان " جان سیاهان ارزش دارد " را سامان دهی کنند.
البته نباید فراموش کرد که نژادپرستی و جدایی نژادی در ایالات متحده موضوعی عمیق، دیرینه و دیرپا در تمامی سطوح فردی و اجتماعی در این کشور است که راهیابی یک رئیس جمهور سیاهپوست به کاخ سفید نمیتواند به آن پایان دهد . ضمن این که دیگ همجوش فرهنگی در آمریکا نتوانسته است بر سنت جدایی نژادی غلبه کند و هویت مشترک آمریکایی را برای نژادهای مختلف تعریف نماید .
در چنین شرایطی، انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا و پیروزی دونالد ترامپ بر وخامت اوضاع نژادی در این کشور افزوده است . ترامپ سخنرانی ورود به رقابتهای انتخاباتی سال 2016 را با حمله شدید به مکزیکی تبارها و مهاجران غیر قانونی انجام داد . وی در آن زمان در اظهارنظری بهت آور، مکزیکی تبارها را مشتی جنایتکار و بیمار جنسی خواند و خواستار اخراج تمامی مهاجران غیر قانونی از آمریکا شد . سپس ترامپ برای جلب رضایت بیگانه ستیزان راست گرای آمریکایی، وعده ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا را مطرح کرد و قول داد در مرز با مکزیک دیوار غیر قابل نفوذی بسازد تا مانع ورود مهاجران غیر قانونی شود . ترامپ همچنین در سخنرانی افتتاحیه ریاست جمهوری خود، برخلاف سنت روسای جمهوری قبلی از واژه " تروریستهای اسلامگرای افراطی " سخن به میان آورد و یک هفته بعد، فرمان جنجالی ممنوعیت ورود اتباع هفت کشور مسلمان به آمریکا را صادر کرد .
این اقدامات همچون روح تازهای به جسم نیمه جان " برتری طلبی سفید " دمید و آتش زیر خاکستر تعارضات نژادی در این کشور را دوباره شعله ور ساخت . دیوید دوک از رهبران سابق جریان نژادپرست کوکلاس کلان در پی اظهارنظر محتاطانه دونالد ترامپ پس از حوادت خونین شارلوتزویل گفت، توصیه میکنم که ترامپ به چهره خود در آیینه نگاه کند و به خاطر داشته باشد که این سفیدپوستان آمریکایی بودند که او را رئیس جمهور کردند نه چپ گرایان افراطی.
اکنون همین " سفیدپوستان آمریکایی" چشم امید به دولت دونالد ترامپ دوخته اند تا در لوای برنامههای ضد مهاجرتی و بیگانه ستیزی، به دوران طلایی " برتری " برگردند و آمریکای به زعم خود خالص را به وجود آورند .
هر چند که نژادپرستی به تمامی سفیدپوستان آمریکا تعلق ندارد و به استثنای گروه کوچکی از آنان در نواحی کمتر توسعه یافته جنوب و غرب میانه، عموم سفید پوستان با تمایلات نژاد پرستانه و جدایی طلبانه مخالف هستند. با این حال، به نظر میرسد همین تعداد اندک اما پر سر و صدا و خشن قصد دارند در سکوت دونالد ترامپ، دیدگاههای خود را پیش ببرند؛ اقدامی که اگر با واکنش مناسب مقامهای دولتی، رسانهها و اعضای جامعه مدنی در آمریکا مواجه نگردد، ثبات و امنیت اجتماعی را در این کشور از بین خواهد برد .
انتهای پیام/