به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ «محصولات دستکاریشده ژنتیکی» محصولاتی هستند که از انتقال یک یا چند ژن بین دو نوع موجود زنده مختلف به وجود میآید؛ پس از طرح زمزمههایی مبنی بر تلاش برخی مقامات دولتی برای کشت و تولید این محصولات در کشور، بسیاری از اساتید و صاحبنظران رشتههای بیوتکنولوژی، مهندسی ژنتیک، بیوتکنولوژی پزشکی کشورمان در مقام منتقدان جدی واردات، کشت و مصرف محصولات دستکاریشده ژنتیکی، بهدلیل تأثیرات مستقیمی که تولید و مصرف این محصولات بر سلامت امروز و فردای مردم کشورمان دارد، وارد میدان نقد و اعلام هشدار نسبت به کشت و تولید این محصولات در کشورمان شدند.
اما در مقابل برخی مسئولان در وزارت جهاد کشاورزی و ستاد توسعه زیستفناوری معاونت علمی ریاست جمهوری به دفاع از تولید این محصولات پرداختهاند و بهشدت در پی قانونی کردن کشت و تولید محصولات غذایی تراریخته در سطح کشور بودند بهگونهای که بند مربوط به توسعه و کشت محصولات تراریخته را در قالب برنامه ششم توسعه به مجلس شورای اسلامی ارائه کردند و نهایت تلاش خود را برای گرفتن رأی موافق نمایندگان مجلس به کار گرفتند اما در نهایت، توفیق چندانی در این خصوص به دست نیاوردند.
خبرگزاری تسنیم بهعنوان نخستین رسانه در کشور به مسئله محصولات تراریخته ورود کرد و به تحلیل و بررسی این محصولات از طریق گفتوگو با اساتید و صاحبنظران در جبهه موافقان و منتقدان این محصولات پرداخته است اما در این میان، استفاده از تجربیات کشورهای دیگر درباره محصولات دستکاریشده ژنتیکی و نوع مواجهه آنها با این محصولات میتواند برای مسئولان کشور و مردم راهگشا باشد.
کشورهای اروپایی سالیان درازی است که با مسئله سلامت محصولات تراریخته دست به گریبان بودهاند و این کشورها هر یک پس از منازعات و کش و قوسهای فراوان، بهصورت رسمی و قانونی درخصوص محصولات تراریخته قانونگذاری کردهاند و در حال حاضر کشت این محصولات در حدود 32 از کشور اروپایی ممنوع است.
اما یکی از بهانههای مدافعان دولتی کشت و تجاریسازی محصولات تراریخته در کشورمان، ادعای استفاده کمتر از سموم کشاورزی است در حالی که بررسی میدانی در سطح کشورهایی که اقدام به کشت محصولات تراریخته کردهاند، خلاف این ادعا را نشان میدهد بهگونهای که در کشورهایی نظیر هند یا حتی ایالات متحده آمریکا در اراضیای که زیر کشت محصولات تراریخته بودهاند، میزان استفاده از سموم کشاورزی بهصورت تصاعدی در حال افزایش بوده است.
از سوی دیگر حتی در صورت صحت ادعای مدافعان تراریخته مبنی بر کاهش میزان استفاده از سموم کشاورزی با کشت تراریخته، باید گفت که اصولاً در کشت «محصولات ارگانیک» از هیچ گونه سم و کود شیمیایی استفاده نمیشود و در واقع یکی از ویژگیهای منحصربهفرد محصولات ارگانیک، عاری بودن از هرگونه کود و سم شیمیایی در تمام فرآیندهای تولید این محصولات است.
با این حساب، مدعیان و مدافعان تراریخته باید پاسخگوی چرایی اصرار خود بر کشت این محصولات پرخطر و پرعارضه برای سلامتی انسان و محیط زیست باشند.
در ادامه 4 سؤال اساسی درباره محصولات دستکاری شده ژنتیکی مطرح شده است که مدافعان کشت و تجاریسازی محصولات تراریخته باید به این سؤالات پاسخ دهند:
سؤال اول: اگر محصولات تراریخته به لحاظ سلامت محصول و اقصادی بودن بهتر از محصولات دیگر است چرا منحنی توسعه اراضی کشت شده با محصولات تراریخته از سال 2013 رو به کاهش بوده است؟
سؤال دوم: چرا در 39 کشور که 28 کشور از آنها اروپایی هستند، کاشت محصولات تراریخته ممنوع شده است؟
سؤال سوم: چرا در تجارت آزاد، هیچ کشوری حق بستن مرزهای کشور خود به روی محصولات کشورهای عضو تجارت جهانی را ندارد به غیر از محصولات تراریخته که بر اساس معاهده کارتاهنا، هر کشور حتی به صرف احتمال بسیار کم خطر نیز میتواند از ورود محصولات تراریخته جلوگیری کند؟
سؤال چهارم: اگر محصولات تراریخته از مرغوبیت بیشتری برخوردار است و برای تست سلامت آن باید تا 14 سال زمان گذاشت و هزینه آزمایشگاهی هر محصول هزاران میلیارد تومان است، پس چرا قیمت محصولات تراریخته در بازارهای جهانی از محصولات مشابه حدود 30 درصد ارزانتر است؟
انتهای پیام/