به گزارش خبرگزاری تسنیم، کارلوس کیروش پیش از ترک لیسبون پرتغال برای بازگشت به تهران در گفتوگویی با روزنامه پرتغالی «سول» اظهار داشت: بیش از هر چیزی احترام برایم مهم است، احترام به زندگیام، احترام به شخصیتم و احترام به کاری که میکنم. بهنظرم همه ما باید عزت نفس داشته باشیم و باید نگران این موضوع باشیم و بس.
وی با اشاره به بزرگی کار خود در زمان حضورش روی نیمکت تیم جوانان پرتغال و البته کار بزرگ کاشف بزرگ و ماجراجوی پرتغالی در قرن پانزدهم میلادی، تأکید کرد: چند سال از جامهای جهانی جوانان در سالهای 1989 و 1991 ــ سالهایی که کیروش تیم ملی فوتبال جوانان پرتغال را به قهرمانی جهان رساند ــ میگذرد؟ ما جام را با خود به شهر بِلم پرتغال بردیم و رئیس فدراسیون پرتغال آن را تحویل گرفت و واسکو دوگاما (کاشف پرتغالی و اولین اروپایی که از طریق دریا به هند رسید) هم در راه هند بود. قرنها پیش بود! امروز، ما نسلی از بازیکنان، مربیان، مدیران و بهخصوص روزنامهنگارانی داریم که میتوانند ایده بدهند که کیروش چهکسی بوده است. وقتی در سال 2008 هدایت تیم ملی پرتغال را بهعهده گرفتم، خیلیها با خود فکر میکردند که من دستیار سر الکس فرگوسن هستم و در واقع دستیاری بیش نیستم.
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در پاسخ به این پرسش که «آیا شما در زمانی که فوتبال بازی میکردید، دروازهبان خوبی بودید؟» گفت: خیر، دروازهبان خوبی نبودم. در واقع این پدربزرگم بود که اولین توپ را به من داد و من را با فوتبال آشنا کرد. او همیشه فوتبال بازی میکرد. با این حال من میخواستم که در پست دفاع میانی بازی کنم. من فوتبالم را بهعنوان مهاجم شروع کردم و کمکم یک پست یک پست به عقب آمدم و در نهایت هم به نیمکت رسیدم!
انتهای پیام/*