روح الله دهقانی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درباره تعداد دستگاههای پارچه «زربفت» که گرانترین و باارزشترین پارچه در دنیا شناخته میشود، اظهار داشت: 6 دستگاه در میراث فرهنگی تهران، سه دستگاه در میراث فرهنگی کاشان، یک دستگاه خصوصی در تهران، یک دستگاه در آران و بیدگل، یک دستگاه در شهرضا اصفهان و سه دستگاه در اصفهان وجود دارد.
سرپرست کارگاه زری بافی و مخمل بافی گروه هنرهای سنتی ادامه داد: همچنین دو دستگاه زربفت خصوصی در کاشان، یک دستگاه زربفت در میراث فرهنگی یزد و
دو دستگاه زربفت خصوصی نیز در یزد وجود دارد.
دهقانی با اشاره به اینکه تا این زمان (مردادماه سال96) دستگاههای موجود این تعداد هستند، عنوان کرد: البته یک دستگاه خصوصی زربفت نیز در لواسان در حال ساخت هستیم.
وی درباره شیوه بافت سنتی زربفت گفت: دو نفر همزمان با هم کار میکنند، یک نفر به عنوان شاگرد یا گوشواره کش، بالای دستگاه نشسته و باید نقشه را تعیین کند و نفر دوم نیز کار بافت را انجام میدهد.
دهقانی افزود: با توجه به گران بودن مواد اولیه این پارچهها و سختی بافت آنها، این پارچه ها تقریبا در دوران معاصر رو به افول و نابودی است و در کل ایران فقط 10 نفر در این هنر کار میکنند.
وی با تاکید بر اینکه اگر از این هنر حمایت نشود، شاهد نابودی آن خواهیم بود، گفت: از دیرباز کارگاههای زری بافی به صورت حکومتی اداره میشد و همواره یک نماینده از سوی حاکم وقت در کارگاهها حضور داشته و روی تولیدات نظارت داشتند.
دهقانی حفظ، احیا و اشاعه شیوه بافتهای سنتی و قدیمی را از رسالت های کارگاه زربافی و مخمل بافی دانست و افزود: با آموزش هنرجویان تلاش میکنیم این هنر را بار دیگر در کشور گسترش دهیم.
مخمل بافی پیچیده ترین منسوج سنتی دنیا
وی با اشاره به پیچیدگیهای بافت مخمل بافی گفت: مخمل بافی پیچیده ترین منسوج سنتی دنیاست و علاقمندان به این نوع بافت باید در ابتدا زری بافی را یاد بگیرند.
دهقانی از برگزاری نمایشگاه تخصصی بافتههای زربفت از سال 1309 تا زمان معاصر اشاره کرد و گفت: اگر شرایط مهیا شود احتمالا در نیم فصل دوم سال جاری این نمایشگاه برای بازدید عموم برگزار خواهد شد.
دهقانی با اشاره به قدمت 2500 ساله بافت پارچههای نقش دار در ایران اظهار داشت: در کتب مورخهای یونانی از پارچههای نفیس ایرانی توصیفهای فراوانی شده است.
به گزارش تسنیم، زری نفیسترین و افسانهایترین منسوج ایرانی که در روزگار رونق و رواج خود شهرتی عالمگیر داشته و هماکنون نمونههایی از آن زینتبخش موزهها و سایر مراکز هنری ایران و دیگر کشورهای جهان است و دارای سابقهای طولانی از لحاظ بافت و تولید است.
وضعیت امروزی پارچههای زربفت
ایران قرنها تولیدکننده اصلی پارچههای زری برای دربارها و کلیساهای جهان، از لندن تا توکیو بودهاست. پارچههای زربفت ایرانی در موزههای بزرگ جهان جای دارد و میطلبد توجه خاصی به این هنر داشته باشیم و ارزش بیشتری برای آن قایل شویم، چرا که بیتوجه بودن به این امر مهم منجر به نابودی محض این رشته میشود.
هنر زری بافی در حال حاضر در ایران در بدترین شرایط خویش در طول تاریخ دو هزار ساله آن است. اگر فقط بخواهیم تعداد دستگاههای بافت پارچههای زری را با دورههای قبل، مثلاً دوره صفویه مقایسه شود، متوجه این فرق فاحش و تأسف بار میشویم. اکنون نه تنها قدر و منزلت این هنر را کسی نمیداند، بلکه عدم توجه ما، به نابودی این هنر با ارزش دامن میزند. این هنر پر ارزش اکنون مهجور و مظلوم واقع شده، ولی در دورههای گذشته هم پایه نگارگری، قلم زنی، سفال و… صاحب ارزش بوده و به آن پرداخته میشدهاست.
اکنون کمتر کسی پیدا میشود که سختیهای این کار را برای آموزش به جان بخرد. آکادمیک نبودن، نبود دسترسی به مواد اولیه مرغوب، منتقل نشدن هنر اساتید، حجیم بودن دستگاه نساجی، و عدم حمایت دولت همگی دست به دست هم دادهاند برای اضمحلال این هنر کهن.
انتهای پیام/