باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم
همه چیز از یک رونمایی آغاز شد. یک پرسش و یک واکنش. پاسخ حسین علیزاده درباره روی صحنه رفتن نمایش عروسکی «خیام» با زبان تعریض و کنایه همراه بود. کنایهها به گوش صاحب اپرای «خیام» میرسد و او شاکی از این رویداد، نامهای مینگارد و در اختیار رسانههای قرار میدهد. بهروز غریبپور که برای اهالی تئاتر، مردی است اهل مداقه و تأمل در این نامه مینویسد:
«تلاش همه ما این است که بتوانیم سطحینگری رایج در مورد این زبان دراماتیک را از لوح و ضمیر تماشاگران بیحب و بغض پاک کنیم.»
واکنش بهروز غریبپور به گوش حسین علیزاده می رسد. برخی از ناراحتی این استاد چیرهدست موسیقی نسبت یکی از همکاران غریبپور در پروژه خیام میگفتند و پاسخ نه چندان خوشایند علیزاده را ناشی از این کدورت میپنداشتند؛ اما تنها چند روز کافی بود تا علیزاده در نامهای محبتآمیز بنگارد:
«مطلبى را از شما در ارتباط با سوءتعبیر از یک پاسخ در جمع خبرنگاران محترم خواندم که به نظرم بهتر آمد چند سطری بنویسم. غریب پور عزیز، نه تنها من؛ بلکه تمام هنرشناسان ایران و جهان به نقش شما در هنر تئاتر و تئاتر عروسکى و نیز مدیریت شایسته هنرىتان که زبانزد خاص و عام است، واقفند. البته که ستایش از آن نیز نیاز به جایگاهى نداشته و ندارد.
در روز واقعه در مورد اسطورههاى ادبى و هنرى سئوالاتی مطرح شد و سخنانی به میان آمد که اینجانب کاملاً از موضع شخصى و شاید هم کجسلیقگى عنوان کردم که مثلاً مولانا ، حافظ،خیام و ... در قالب هیبت آدمی نمىگنجند و در عالم خیال اگر شخصى مدعى شد من حافظ یا مولانا هستم برایمان باورش سخت خواهد بود چرا که همواره براى اسطورهها هیبتى فراتر و والاتر از هیبت انسان قائل هستیم.
شاید این جمله من پر جسارت بوده که باور اسطورهها در قالب عروسک نیز سختتر مینماید که البته جواب درست این است که هنر میتواند همه ناممکنها را ممکن کند. در عین حال این مطلب نیز عنوان شد که اگر عدم محدودیتها نبود و شرایط و امکانات دیگرى همچو ممالک دیگر جهان در پهنه سرزمینمان وجود داشت، اپراهایى نیز میتوانست در اشکال غیر عروسکى خلق شود.»
واکنش مثبت علیزاده و مانع شدن از یک جدال بیهوده میان دو هنرمند بدون پاسخ نمانده است. بهروز غریبپور در نامهای دوستانه خطاب به علیزاده از او دعوت به همکاری کرده است و این همکاری را همراه با دعوت تماشای اپرای خیام ابراز کرده است تا علیزاده با دیدن توانمندی هنر عروسکی نسبت به یک همکاری بهیادماندنی ترغیب شود. غریبپور در نامه خود نوشته است:
«هنرمند بزرگوار جناب علیزاده عزیز، بابت دو موضوع باید به شما تبریک بگویم. نخستین تبریک بابت پیشگام شدن در شفافسازی نظرتان و مسدود کردن راه بر کسانی است که دوستی میان هنرمندان را برنمیتابند و از هیچ کوششی دریغ ندارند که جامعه مؤثر هنری را به جان هم بیاندازند. دومین تبریک به خاطر دریافت جایزه هنری است که شما به حق دریافت کردهاید و همچون همیشه برای ایران و ایرانیها و اکنون آسیاییها مایه مباهات بوده و هستید. میدانم که وقتتان ذیقیمت و در عین حال پرمشغلهاید؛ اما دعوت میکنم که از اپرای عروسکی خیام دیدن فرمایید تا شاید خلق این آثار را صرفاً به حساب محدودیتهای فضای فرهنگیمان نگذارید و چه بسا پس از دیدن این اپرا و سایر اپراهای عروسکی شما عزیز نوآور ترغیب بشوید که اثری برای اجرای عروسکی خلق بکنید؛ اما نتیجه همان باشد که پیش از این فرمودهاید. بیتردید آیندگان بر من آفرین خواهند گفت که همچون شما در کنار مردمان سرزمینم ماندهام و «محدویت را به امکان» تبدیل کردهام و قنبرک نزدهام و آه و ناله نکردهام. ترک وطن نکردهام. معتاد نشدهام. به فکر خودکشی هم نیفتادهام و گناه محدودیتها را به گردن کسی نیانداختهام و تا آنجا که مشیت الهی است بر همین سیاق زیر طاق باشکوه ایران عزیز در حد توانم نفس میکشم. شما نیز چنین کردهاید و به همین دلیل به وجودتان میبالم.»
آنچه از هر دو نامه میتوان دریافت وجوه رفتاری مشترک و هدف واحد دو هنرمند چیرهدست موسیقی و تئاتری است که خود را در بند خالهبازیهای رسانهای نکرده و هنر را فراتر از مفاهیم رسانهای دانستهاند. خبرگزاری تسنیم نیز امیدوار است به زودی شاهد پروژه مشترک این دو بزرگ هنرمند باشیم.
انتهای پیام/