«اپراتورهای مجازی» در برابر مشترکان تلفن همراه
در حالیکه هنوز یک سال از عمر فعالیت نخستین دارنده پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه نمی‌گذرد، اما روال بی‌مسئولیتی این قبیل شرکت‌ها برخلاف عرف جهانی، در برابر مشترکان تلفن همراه در حال باب شدن است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی شهریور ماه سال گذشته نخستین پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه را که از سه سال پیش با تکیه بر مطالعات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تدوین و چارچوب‌دهی کرده بود، واگذار کرد.
اقدام نو و بدیع رگولاتوری حوزه ارتباطات، از همان سه سال گذشته که زمینه مطالعاتی واگذاری پروانه‌های MVNO (اپراتورهای مجازی تلفن همراه) فراهم شد، موافقان و مخالفان بسیاری را به دنبال داشت.
موافقان واگذاری این پروانه‌های جدید معتقد بودند که رویه روبه اشباع بازار ارتباطات همراه، راه چاره‌ای جز فعال کردن اپراتورهای مجازی باقی نمی‌گذارد و تنها مزیت رقابتی در این عرصه، فعال شدن MVNOهاست.
البته تجارب بین‌المللی هم نشان از آن دارد «وقتی اپراتورهای تلفن همراه به مرز اشباع می‌رسند و ضریب نفوذشان به سقف نزدیک می‌شود، اپراتورهای مجازی را به عنوان بازوی چابک و کارای خود اختیار می‌کنند و از ظرفیت و پیشنهادهای ویژه‌ای که بر بستر آنها خلق می‌شود، اقدام به رقابت بین اپراتوری و ارائه طرحهای جذاب به مشترکان می‌کنند.»
از سوی دیگر مخالفانی هم که علاقه‌ای به واگذاری پروانه‌های جدیدالتعریف MVNO نداشتند، دیدگاه‌شان این بود که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با توجه به ضعف‌هایی که در بخش نظارت بر فعالیت‌های اپراتورها دارد، ممکن است با چنین اقدامی منجر به تکرار تجارب تلخ فعالیت اپراتورهایی نظیر تالیا و رایتل در بازار ارتباطی کشور شود.
در تعریف «اپراتورهای مجازی تلفن همراه» باید گفت «این دسته از اپراتورها که با نام MVNO شناخته میشوند، بدون نیاز به زیرساختهای شبکه و با استفاده از بستری که اپراتورهای اصلی تلفن همراه در اختیارشان میگذارند، به ارائه خدمات به کاربران میپردازند و نیازی به دریافت مجوز طیف فرکانسی ندارند.»
همانطور که اپراتورهای مجازی تلفن همراه می‌توانند عامل اصلی ایجاد فضای رقابتی در عرصه ارتباطات، به وجود آورنده فرصت‌های شغلی بیشتر، ارائه‌دهنده سرویسهای ارزش افزوده‌ای و درآمدزایی بیشتر برای اپراتورهای موبایل باشند، به همان اندازه می‌توانند تخریب‌کننده چهره و برند اپراتورهای اصلی تلفن همراه باشند.
با گذشت یک سال از شروع فعالیت نخستین اپراتور مجازی تلفن همراه، اقدام چشم‌گیری از سوی فعالان این حوزه به چشم نمی‌خورد و رفتارشان بیشتر شبیه به «راه رفتن در تاریکی» می‌نماید؛ در حالیکه یکی از مهم‌ترین محرک‌های حرکت به سمت اپراتور مجازی شدن «دسترسی به بخش بزرگی از کاربران تلفنهمراه» به عنوان مشتریان خدمات قابل ارائه است.
بنابراین به صراحت می‌توان گفت برخی دارندگان پروانه اپراتورهای مجازی کشور ما همچنان رسالت واقعی خود را درک نکرده و هدف روشنی برای نقش‌آفرینی در این فضای جدید ارتباطی ندارند.
اپراتورهای مجازی دنیا همواره یک گام جلوتر از اپراتورهای اصلی در بحث «مشتری‌مداری»، «ارائه خدمات نوین»، «تعرفه‌های جذاب»، «چابکی در ساختار» هستند و این موضوع ناشی از ساختار حاکم بر چارت سازمانی و امور کاری آنهاست؛ لذا برخی فعالان این حوزه کاری جدید بدون توجه به این امور و تنها با تکیه بر منابع مالی‌شان اقدام به دریافت پروانه گران قیمت MVNO می‌کنند و تازه درصدد برنامه‌ریزی برای نوع فعالیت‌شان در این بازار وسیع و پرریسک بر می‌آیند.
حال با شفاف شدن فضای کاری MVNOها، می‌توان این توقع را داشت که بهترین خدمات را از آنها دریافت کرد و در شرایطی که شاید اپراتورهای اصلی تلفن همراه خود را مقید به تکریم مشترکان‌شان نمی‌دانند، ادبیاتی جدید بر حوزه ارتباطات همراه کشور حاکم شود.
اما علی‌رغم تمامی این انتظارات و خواسته‌هایی که مشترکان تلفن همراه دنیا از MVNOها دارند، نوع برخورد مرکز پشتیبانی «نخستین دریافت کننده پروانه MVNO در ایران» با مشترکانش جالب و البته باعث تأسف است.
نمونه‌ای از این برخورد در تصویر زیر که یکی از مشترکان با مفقودی سیم‌کارت مواجه شده را شاهد هستیم در حالیکه این شرکت در سایتش ادعا کرده مرکز تماس 24 ساعته دارد اما ظاهرا ساعات اداری و محدود تعریف کرده است:
مراکز پشتیبانی خبره و کارشناسان کار بلد، قطعا نیاز اولیه هر شرکت خدمات ارتباطی برای فعالیت در بازار ارتباطات است.
علی‌اصغر عمیدیان؛ رئیس سابق سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی سال گذشته گفته بود که «قرارداد همکاری شرکت کیش‌سل پارس با رایتل است و با پیش شماره 0999 به بازار عرضه می‌شود.»
منبع:بادیجی
انتهای پیام/
