علی سلیمانیپاک در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهدمقدس اظهار داشت: این نخستین بار در مشهد است که نمایش کافهای اجرا میشود و من از سال 90 دغدغه اجرای اینگونه تئاتر در مشهد را داشتم که نیاز به سواد بصری داشت که آن را کسب کردیم.
کارگردان نمایش «من مرتضی تنها هستم» افزود: در گذشته در ایران نمایشهایی مانند نقالی، پردهخوانی و روحوضی را داشتیم که در کافههای آن زمان اجرا میشد اما با جمعشدن آن فضاها از کافههای فرهنگی ایران، دیگر آن نمایشها هم اجرا نمیشود.
سلیمانی پاک با اشاره به اینکه در کارگردانی تئاتر کافهای، تمرکز باید روی ارتباط صحیح با مخاطب باشد، گفت: در این نوع نمایش، بهترین فضا و موقعیت ارتباط بدون واسطه با مخاطب را داریم، فاصلهگذاری برداشته میشود و بازیگر و تماشاگر با هم، صحنه تئاتر را ایجاد میکنند، این مسئله سبب میشود کارگردانی کمی سخت شود چراکه مخاطب باید در دقایقی که نمایش را میبیند، بازیگر را جزیی جدا از فضای کافه نبیند.
وی خاطرنشان کرد: این نمایش قرار بود در یک هفته به صورت آزمون و خطا در کافه اجرا شود، اما استقبال تماشاگران مشهدی خیلی خوب بود، به طوری که امشب به اجرا چهلم رسیدیم.
کارگردان نمایش «من مرتضی تنها هستم» تاکید کرد: عدهای این نوع نمایش را با استندآپکمدی مقایسه کردند ولی باید بگویم تفاوت این نوع اجرا با استندآپکمدی نیاز مبرم آن به نمایشنامه است، در صورتی که استندآپکمدی برپایه نقد است. قرار بر این شد که این نمایش را به صورت سریالی اجرا کنیم و تا جایی که داستان و شخصیت داستان کشش لازم را داشته باشند، ادامه خواهیم داد. از نظر حمایت و پشتیبانی، تئاتر مشهد بسیار ضعیف است و متاسفانه از این هنر حمایتی نمیشود.
انتهای پیام/