به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری فیلم تئاتر «آینههای روبهرو» به کارگردانی محمد رحمانیان عصر دیروز در تالار وحدت با حضور رحمانیان و عموم بازیگران اجرا برگزار شد.
در این نشست محمد رحمانیان با ارائه گزارشی مبسوط از روند اجرایی نشدن نمایش «صدام» که در سال 92 و بازگشتش به ایران مطرح شده بود، اظهار داشت: هزینه بالای کار نیازمند سرمایهگذاری دولتی است و هنوز مسائل مالی حل نشده است. او همچنین از پیشنهاد اجرای نمایش «صعود مقاومتناپذیر آرتور اوویی» برشت با بازنویس خود و تبدیل کردن زبانش به لهجه تهرانی سخن گفت که با پیشنهاد صفیپور، مدیر بنیاد رودکی مبنی بر اجرای صدام این نمایش منتفی شده است.
او گفت به سبب مشکلات مالی صدام اجرای نشده و از نظر اقتصادی نیز به صرفه نیست؛ اما رودکی قول حمایت داد. وی نیاز به دکور و موسیقی زنده را عامل گران شدن پروژه برشمرد و تأکید کرد این نمایش با ریتم تند سه ساعت خواهد بود. طبق گفتههای رحمانیان قرار بر آن بوده موسیقی نمایش را فردین خلعتبری و دکور را شاهابراهیمی طراحی کند.
کارگردان «آینههای روبهرو» با این ادعا که بنیاد رودکی برای اجرای نمایش در ساعت مختص موسیقی از او 10میلیون برای هر شب طلب کرده است، از مراجعه به دفتر مرادخانی و شفیعی گفت و اذعان داشت ممکن است این کار هرگز اجرا نشود.
وی درباره انتخاب متن بیضایی از علاقه شخصی خود نسبت به این متن گفت و اذعان داشت ارتباط برای رایزنی با بیضایی از طریق آزیتا مقیمی رخ داده است و سپس طی صحبتی با پیمان شریعتی قرار بر آن شده بود پنج شب در تئاتر شهر فیلمنامهخوانی برگزار کند؛ اما با اظهار نظر ایرج رامینفر و با توجه به سختی کار به سبب وجود فلاشبک بسیار، به سراغ اجرای عمومش رفته است.
رحمانیان اظهار داشت متن فیلمنامه پیشتر تصویب شده بود و از بیضایی مجوز داشتم که مشکلی برای اجرا نداشتم. با آقای بیضایی تماس گرفتم و خواهان مجوز اجرا شدم. مدتی پاسخ ندادند و بعد از مدتی با بیان اینکه دل کندن از این متن سخت است، برایم آرزوی موفقیت کردند. در زمان اجرای صدام به ما اجرا دادند و حاضر به اجرا در شب نشدند. ما قبول کردیم 18:30 اجرا داشته باشیم.
وی درباره نقش مرادخانی از ندادن جواب روشن معاون هنری وزارت ارشاد گفت و ادعا کرد با جمله «پول ندارم» مرادخانی وضعیت را پذیرفته است. وی تأکید کرد کمک مرادخای جایگزین کردن پروژه جدید و تسهیل در امور اداری بوده است. وی همچنین گفت مرادخانی متن بیضایی را خوانده بود؛ چون در شورایی آن زمان حضور داشته و به متن مجوز هم داده شده ولی به سبب مشکل سرمایهگذاری ساخته نشده است.
رحمانیان درباره شیوه اجرایی خود نیز بر این مسئله پافشاری داشت که شیوه اجرایی فیلم تئاتر کار نویی نیست و پیشتر آیزنشتاین، فوتوریستهای روسی، پیسکاتور و برشت از این شیوه بهره بردهاند و در ایران آتیلا پسیانی کارهایی از این دست داشته است. وی همچنین درباره بازی سنین جوانی و میانسالی بازیگران به شکل مشترک نیز توضیحاتی داد.
داریوش ارجمند درباره علت بازگشتش به تئاتر گفت : «همیشه دوست داشتم به تئاتر بازگردم. من بچه تئاترم و افتخار میکنم بچه تئاتر شهرستان هستم. از بد حادثه به سینما پناه آوردم؛ چون تئاتر شکوهی در ذهن من داشت که مرده بود و به همین دلیل به سینما آمدم.«
او افزود: «اگرچه اسم آقای بیضایی انگیزه بالایی برای حضورم در نمایش بود؛ اما آقای رحمانیان را هم از قبل میشناختم و وقتی کار پیشنهاد شد نقش پدری را که متعلق به یک نسل قبلتر بود پذیرفتم و آن را دوست داشتم.»
این بازیگر تاکید کرد: «حضور من در «آیینههای روبهرو» با وجود اینکه در بخش فیلم این تئاتر است؛ اما به هر حال در صحنه تئاتر است و من کوشیدم در این اثر بیش از آنکه سینمایی بازی کنم، یک بازی تئاتری را ارائه دهم.»
او با ابراز امیدواری از اینکه بتواند نمایش مستقل خود را روی صحنه ببرد، گفت: «خوشحالم به سبب نام بهرام بیضایی در این کار هستم چون میدانم نبود ایشان برای ادبیات نمایشی، نمایش، سینما و مسائل اجتماعی ما ضایعه بزرگی است.»
مجید مظفری نیز بزرگترین انگیزه خود را برای بازی در این نمایش نام بیضایی و رحمانیان دانست و اظهار کرد اگر به عنوان یک رهگذر شده، در کار بیضایی حضور خواهد داشت.
علی عمرانی نیز درباره نقش کوتاهش در فیلم به شوخی گفت رحمانیان آدم سختگیری است و پوست بازیگران را میکند و بهتر است کمتر در کار باشیم. رویا تیموریان و احسان کرمی هم درباره حضور خود در نمایش «آیینههای روبهرو» صحبت کردند و همچنین رحمانیان به بازی علیرضا مجلل پس از سالها اشاره کرد که با توجه به فوت مادرش در شرایط سختی حضور در این نمایش را پذیرفت.
آزیتا موگویی، تهیهکننده این نمایش هم درباره حضور خود در این تئاتر با توجه به سابقه فعالیت سینماییاش صحبتهایی ایراد کرد.
انتهای پیام/