به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ پای محصولات تراریخته که به میان میآید صفی از موافقان و مخالفان در برابر این موضوع شکل میگیرد، این موضوعی است که تنها به ایران اختصاص ندارد و محصولات دستکاری شده ژنتیکی در تمام محافل علمی دنیا محل مناقشه است اما انگار این موضوع در تمام دنیا با سیاست و اقتصاد به گونهای آمیخته شده که هیچگاه نظری قطعی درباره سلامت یا مضر بودنش صادر نمیشود، کشور ما هم از این قضیه مستثنی نیست و محصولات تراریخته در ایران هم موافقان و مخالفانی دارد.
در دولت یازدهم مهمترین نکتهای که درباره محصولات تراریخته و چالش علمی طرفداران و مخالفان آن وجود داشت، این بود که بهرغم طرفداری وزارت جهاد کشاورزی از این محصولات و گنجاندن کشت محصولات تراریخته با تمرکز بر پنبه و برنج در برنامه ششم توسعه مسئولان سازمان حفاظت محیطزیست از مخالفان سرسخت تراریختهها بودند از شخص معصومه ابتکار، رئیس این سازمان گرفته تا داوود حیات غیب، معاون دفتر پژوهش سازمان حفاظت محیطزیست که درباره خطرات و چالشهای احتمالی محصولات تراریخته بارها با رسانهها مصاحبه کرده و هشدار داده بود.
با تمام اینها وقتی پای عیسی کلانتری برای ریاست سازمان محیطزیست به میان آمد، نگرانهایی مطرح شد؛ نگرانیهایی که کمکم دارد خود را نشان میدهد؛ حمایت از محصولات تراریخته از جمله نگرانیهای فعالان محیطزیست نسبت به ریاست کلانتری بر این سازمان بود و اظهارات اخیر کلانتری نشان میدهد این نگرانی چقدر بجا بوده است.
وی در نخستین برنامه تلویزیونیاش به مناسبت هفته دولت در برنامه تیتر یک حاضر شد و گفت «بخش عمده واردات روغن نباتی، ذرت و سویا محصولات تراریخته هستند بنابراین من مخالفتی با تولیدات محصولات تراریخته ندارم و معتقدم مخالفان این محصولات دلیل علمی و منطقی برای مخالفت خود ندارند و تنها شعار میدهند. تاکنون هیچ استدلال منطقی از سوی مخالفان محصولات تراریخته در کشور ما مطرح نشده است. مخالفان محصولات تراریخته با اشاره به مباحث مربوط به راکفلر به ارائه دلایل سیاسی اکتفا میکند.»
جوان نوشت، اظهارات معاون تازهنفس رئیسجمهور و رئیس سازمان محیطزیست و سیاسی جلوه دادن مخالفت با تراریخته و غیرعلمی خواندن استدلال مخالفان محصولات تراریخته در حالی عنوان میشود که سازمان حفاظت محیطزیست در دوران معصومه ابتکار مخالف جدی این محصولات بود؛ خط و خطوط فکری خانم ابتکار و مواضع سیاسی وی کاملاً روشن است و هماکنون نیز از قطار هیئت دولت پیاده نشده و تنها تغییر سمت داده است.
با تمام اینها وی و دیگر مدیران سازمان حفاظت محیطزیست در طی چهار ساله دولت یازدهم در مناظرهای علمی در برابر موافقان تراریخته از درون دولت و با وجود سنخیت سیاسی ایستادگی کردند.
بر این اساس سیاسی کردن ماجرای خطرات احتمالی محصولات تراریخته موضوعی است که به نظر میرسد یک استراتژی باشد؛ استراتژیای که در مرحله نخست با تغییر رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست کلید خورد و حالا با فرار رو به جلوی رئیس این سازمان درباره غیرعلمی بودن خطرات محصولات تراریخته، در تلاش است تا فضا را برای کشت محصولات تراریخته فراهم آورد.
محصولاتی که همچنان نتوانستهاند محافل علمی را در تمام دنیا درباره سلامتشان قانع کنند.
انتهای پیام/