به گزارش خبرگزاری تسنیم از فاروج٬ روستای زیبای خسرویه در 26 کیلومتری جنوب شهرستان فاروج از توابع خراسانشمالی و در دهستان شاه جهان واقع شده است. در لهجه محلی به خسرویه " خَروِه " نیز گفته میشود.
وجه تسمیه
بزرگان روستا وجه تسمیه خسرویه را به این دلیل می دانند که فردی که روستا را پایه گذاری کرده٬ شخصی به نام خسروگرد بوده است و عده ای دیگرنیز معتقد هستند که پادشاهی به نام «خسروی» در این منطقه حکمرانی کرده است، اما هیچ مدرک مستندی در این زمینه وجود ندارد. اما در سنگ قبرهای تاریخی روستا نامهایی مثل خواجه سعدالدین و خواجه شمس الدین را در قدیم الایام نوشتهاند.
روستای خسرویه در دو طرف کوههای رشته کوه شاه جهان و در درهای سرسبز و خرم واقع شده اس.این روستا جز, روستاهای سرسبز و ییلاقی است. وسعت روستا 51 کیلومتر مربع بوده با روستای استاد در شمال غربی، رشوانلو در شمال، کلاته شامیر و قره جقه در شرق و هشت مرخ در جنوب همسایه است. روستای خسرویه در حوزه جنوبی کپه داغ و در شمال شرقی ایران واقع شده است.
راهی زیبا و مناسب
راه ارتباطی روستا آسفالت و از روستاه های سیاهدشت، سه گنبد، خیرآباد و مایوان عبور میکند. در این مسیر زیبا روستاهای مایوان و چوکانلو در غرب جاده واقع شده و خانههای پله کانی آن ها بسیار دیدنی است. ورودی روستا بعد از یک شیب تند و گذر از میان درختان گردو و گیلاس است. تمام راههای داخل جاده آسفالت شده و منازل و خیابانهای آن از نظم خاصی برخوردار است.
مراتع در این روستا به دو دسته زمستانی و تابستانی تقسیم می شوند. مراتع تابستانی در ارتفاعات و پشت به آفتاب واقع شده است و بخش عمده مراتع روستا در این فصل چرانده میشود. مراتع زمستانی نیز در ارتفاعات و کوه های رو به آفتاب قرار دارد و شامل کوههای پیش کمر است .کوه شاه جهان با ارتفاع 3032 متر از سطح دریا در جنوب روستا قرار دارد.
این روستا رودخانه ای معروف به کال خونی دارد که از وسط روستا عبور میکند و این روستا را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میکند. خانههای روستا اکثرا در سمت شرق رودخانه واقع شده است. رویش گونه های متفاوت گیاهی در فصل بهار همچون کاکوتی و آویشن زیبایی خاصی را به این منطقه می دهد و عطر و بوی برخواسته از این گیاهان همراه با نسیم بهاری آرامش خاصی را به مسافران و گردشگران این منطقه می بخشد.
آب و هوای دلانگیز و مطبوع بهاری
آب و هوای خسرویه در زمستان ها بسیار سرد و در تابستان خنک و مطبوع است. بدلیل کوهستانی بودن روستا بارندگی زیاد است و جاری شدن سیلابها در فصل بهار بسیار مشاهده میشود.یخدان طبیعی (یخچال طبیعی) از مراکز دیدنی و منحصر به فرد خسرویه در منطقه کرکان میباشد. این یخبندان طبیعی دارای غار تاریک و عمیقی است که در هوای گرم تاستان چکههای آب در بدنه و کف غار به صورت قندیل یخ میبندد. عاملی که موجب انجماد آب میشود جریانات هوایی است که در امتداد شرقی و غربی غار میوزد.
آثار تاریخ روستا
آرامگاه «بابا» و «بی بی» در داخل روستا واقع شده است و دارای یک سالن بزرگ و مرتفع و گنبد شیروانی پوش مخروطی وهمچنین یک اتاق کوچک است، صندوق چوبی آرامگاه مستطیل است و ارتفاع آن یک و نیم متر و طول آن دومتر است.جنس صندوق ازچوب گردو است و روی آن نوشته هایی ازآیات قران و نقوش اسلامی حکاکی شده است.این آرامگاه درفهرست اثارملی باشماره 5945ثبت شده است ومربوط به دوره تیموری است.
قلعه سنگی و سنگ قبرهای گورستان قدیمی با خط ثلث جلی با قدمت بیش از 700 سال و 2 صندوق منبتکاری شده امام زاده از آثلر دیگر این روستای تاریخی است که حکایت از قدمت روستا به دوران پیش از صفویه دارد .
زادگاه عالم شهیر شرق ایران
این روستا زادگاه عالم ربانی؛ آقا نجف علی قوچانی معروف به نجفی قوچانی نویسنده اثر «سیاحت غرب» است. آیت الله سید محمد حسن آقا نجفی قوچانی معروف به آقا نجفی در سال 1295 ه.ق، در روستای خسرویه به دنیا آمد. پدر آقا نجفی اگر چه اهل و ساکن روستا بوده و سواد مقدماتی داشته ولی فردی خیر و از طرفداران علم و علاقه مند به تحصیل فرزندش بوده و مقدمات این کار را از سنین کودکی و از همان مکتب روستای خروه فراهم کرده، به طوری که آقا نجفی قبل از هفت سالگی قرآن را نزد پدر ختم کرده، گرچه مریض و رنجور بوده ولی از همان کودکی علاوه بر دانش اندوزی به کارهای سخت مثل نهال کاری، درودگری و پشته کشی، آبیاری می پرداخته است.
آقا نجفی بعد از بیست سال زندگی در نجف از فوت پدرش در قوچان آگاه می شود و ناگزیر تصمیم به مراجعت به ایران میگیرد و در روز سوم رمضان المبارک 1338 ه . ق رهسپار وطن می گردد. وی پس از زیارت مرقد امام هشتم علیه السلام در مشهد و توقفی کوتاه در این شهر به درخواست مردم قوچان به آن جا وارد و در قوچان ماندگار می شود و متجاوز از بیست و پنج سال بقیه عمر را در مقام فقاهت و حاکمیت شرع در قوچان می گذراند و در ضمن به اداره حوزه علمیه دینی و تدریس در مدرسه عوضیه می پردازد.
بازگشت این مرد عالم و عارف به قوچان و سکونت در آن به حوزه علمیه این شهر رونقی بسزا بخشید. محضر درس ایشان همه روزه قبل از طلوع آفتاب دایر بود. با همه طبقات حشر و نشر داشت، در صدور احکام مردی قاطع، در محضر درس، استادی بزرگ و والامقام و در برخورد با مردم انسانی ساده و بی پیرایه و بسیار متواضع و در عین حال بسیار شجاع و صریح و با هیبت بود. در گرفتاریها حامی حقیقی مردم بود. عده ای از بستگان ایشان معتقدند که اگر آقا نجفی به قوچان نمی آمد و مثلا در قم ساکن می شد مقام و شهرتش بیشتر بود ولی با کمی دقت در طرز تفکر و شخصیت ایشان می توان پی برد که در نظر آقا نجفی منصب و مقام ارزشی نداشت و هدف او فقط رضای خدا و خدمت به مردم بود.این مرد وارسته تا آخر عمر از کار و تلاش دست برنداشت. همواره با خرافات در ستیز بود و در این راه عزم زیادی داشت و پیوسته در این فکر بود که چرا دیگران آن قدر در علم جلو رفته و ما عقب مانده ایم.
باغهایی سراسر مملو از نعمت الهی
وجود تفرجگاههای طبیعی و باغات گیلاس و گلابی، گردو، سیب و زرد آلو در جنوب و شرق روستا و در ورودی روستا به چشم میخورد. رویش گونههای متفاوت گیاهی در فصل بهار همچون کاکوتی و آویشن، زیبایی خاصی را به این منطقه میدهد و عطر و بوی برخواسته از این گیاهان همراه نسیم بهاری آرامش خاصی را به گردشگران این منطقه هدیه می کند. این روستا دارای جاذبههای طبیعی فراوان ازجمله چشمهسارها، استخرهای پرورش ماهی قزلآلا و باغهای میوه چون سیب، گلابی، گیلاس، گردو است.همچنین این روستا دارای حمام، دو مسجد، آب شرب لوله کشی، برق، تلفن ثابت و دکلهای تلفن همراه، ایستگاه صدا و سیما است.
انتهای پیام/