به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم به نقل از «هیل»، «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان چندی قبل در نشستی با مردم ولایت «پکتیا» واقع در جنوب شرق افغانستان گفت: رهبران جهان را متقاعد کرده که جنگ در کشورش پروژهای خارجی بوده بنابراین نیازمند راهکارهای خارجی است.
اما حقیقت این است که مردم افغانستان نمیتوانند بر حمایتهای خارجی تکیه کنند، شهروندان این کشور باید نقش فعالی را برای ایجاد صلح در کشورشان ایفا کنند.
زمان و انرژی زیادی توسط رهبران سیاسی افغانستان، نخبگان و مردم عادی این کشور برای متقاعد کردن جامعه جهانی برای کمک به آنها هدر رفته است. همچنین هنگامی که رهبران افغان به طور دائم اظهار میکنند که کشورشان به نظامیان خارجی، پول و کمک آنها نیاز دارد، این طرز فکر به مردم نیز سرایت میکند.
اما حقیقت این است که صلح از خارج مرزهای افغانستان تامین نمیشود، بلکه باید از درون روستاهای این کشور ایجاد شود.
کسب همکاری کشورهای خارجی ممکن است تسکین موقتی برای مردم خسته از جنگ افغانستان باشد، اما تکیه بر حمایتهای خارجی موفقیتی را در پی نخواهد داشت.
رئیس جمهور افغانستان میتواند از اظهارات «والتر لیپمن» خبرنگار آمریکایی استفاده کند؛ وی گفته بود: یک رهبر خوب کسی است که به مردم خود مسئولیتهایشان را میگوید.
حال رئیس جمهور افغانستان نیز باید به مردم کشورش بگوید که در گذشته عرف قبیلهای بنیاد نظم و قانون در افغانستان بوده است؛ قرنها قبایل قومی از خود دفاع کرده، صلح را میان خود برقرار کرده و بدون استفاده از ارتشی بزرگ امنیت را در مناطق تحت کنترل خود تامین میکردند.
در زمان حمله شوروی در دهه 80 میلادی، این روستاییان و مردم عادی بودند که با ایستادگی مقابل ارتش سرخ در نهایت پیروز شدند. در 16 سال حضور آمریکا در افغانستان نیز این شهروندان و روستاییان افغان بودند که در مناطق مختلف بدون هیچ کمکی از سرزمین خود دفاع کردند.
در منطقه «ارگون» ولایت پکتیا نیز این ساکنان آن بودند که به تنهایی از نفوذ طالبان جلوگیری کردند.
غنی باید زمان بیشتری را صرف از بین بردن فاصله میان مردم و دولت خود کند، زیرا حمایت مردمی کلید دستیابی به صلح و ادامه حیات سیاسی دولت کنونی است.
چندی پیش نیز وزارت دفاع آمریکا با درک اهمیت مشارکت عمومی، با طرح جذب نیروهای مردمی برای تامین امنیت مناطقی که توسط ارتش افغانستان پاکسازی شده موافقت کرد.
یکی از ژنرالهای سابق ارتش افغانستان که اکنون نماینده پارلمان این کشور است نیز تصریح کرد که ارتش نمیتواند در هر خیابان، روستا و یا منطقهای حضور داشته باشد و نیروهای پلیس محلی و ساکنان این مناطق باید مسئولیت تثبیت امنیت در مناطق پاکسازی شده را به عهده داشته باشند.
دولت افغانستان نمیتواند نیروهای امنیتی و ارتش این کشور را برای تامین امنیت تمام مدارس، مساجد و فروشگاهها بگمارد؛ مردم افغانستان باید برای تامین امنیت، گروههای داوطلب تشکیل دهند تا در کنار نیروهای امنیتی افغانستان به گشتزنی و تامین امنیت بپردازند.
این رویکرد که برای حل تمام مشکلات منتظر دولتهای خارجی و داخلی باشند و در صورت شکست آنها را مقصر بخوانند کاملا بینتیجه است؛ زیرا در این صورت تنها فرهنگ وابستگی را گسترش داده و از اقدامات جدی برای دستیابی به صلحی پایدار در افغانستان جلوگیری میکند.
انتهای پیام/.
ما را در فیسبوک، توییتر و تلگرام دنبال کنید.