به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شعر آیینی و هیئت در حال حاضر از پرمخاطب ترین و جدی ترین جریان شعر کشور است. از همین رو شاعران آیینی کشورمان هر کدام به یاد عزای سالار شهیدان و یاران وفادارشان،مجموعه رباعیاتی سروده اند که در ادامه با هم میخوانیم:
سید رضا جعفری
یک عده به یوسف غمت یعقوبند
گیسو شده در هوات می آشوبند
یک عده بزور طبل تو خالی خویش
هر سال محرم تو را می کوبند
محمدحسین مهدی پناه
جز طاق دو ابروى تو محرابى نیست
ولله که مانند تو اربابى نیست
از لقمه ى تو حلال تر نانى و
از اشک غمت زُلال تر آبى نیست
امیر تیموری
آنان که محیط فضل و آداب شدند،
در جمع کمال شمع اصحاب شدند،
یا سینه زن مصیبت عاشورا
یا گریه کن روضه ی ارباب شدند
نفیسه سادات موسوی
با عشق قدم نهاده ام در این راه
هرگز نشود دستم از این در کوتاه
این چشمه به چشمهای ما نو نشده ست
ارث پدری ست گریه بر ثارالله
حامد عسکرى
این عمر برای گریه ام کوتاه است
از بس که غم ومصیبتت جانکاه است
یک عده چنان قلم به دستند انگار
از کوفه هنوز نامه ها در راه است
محمد رسولی
خشکی لبت زلال دریا را کشت
زخم بدنت تمام دنیا را کشت
ماییم شهید خط خط مقتل تو
ای کشته اشک، اشک تو ما را کشت
میلاد حسنی
در پای علامت تو تکبیر زدیم
با طبل به قلب دشمنت تیر زدیم
تا بار گناه، افتد از شانهی ما
در دستهی ماتم تو زنجیر زدیم
سیدمحمدحسین حسینی
آن روز نبوده ام کنون گریه کنم
لیلای منی که با جنون گریه کنم
گر پیرو صاحب الزمانم باید
در داغ تو صبح و شام خون گریه کنم
عارفه دهقانی
هر زنده دلی در غمت ای ماه ! گریست
با اشک، وضو گرفت و آنگاه گریست
تا گفت حسین: "انا قتیل العبرات"
عالم ، به همین روضه ی کوتاه، گریست
امیر حسین الفت
گر شاه جهان نیز بخوانی کم اوست
عباس علی مشاور اعظم اوست
گر مرده کند زنده تعجب نکنید
این خاصیت گریهء بر ماتم اوست
حسن جواهرى
مهرِ تو به درد دل من تسکین است
با بردن نامت نفس عطرآگین است
با دیده ی تر میان روضه مردن
والله که عاقبت به خیری این است
آرش براری
هفتاد و دو ملت است دنیای حسین
اشک است زبان گریه کنهای حسین
هر اشک که در عزای او جاری شد
رودی است که میرود به دریای حسین
انتهای پیام/