مهدی کیانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره اتفاقات اخیری که بین او و عارف آغاسی رخ داده، اظهار داشت: اصلاً چیزی نبود که دربارهاش صحبت کنیم، اما آنقدر بزرگش کردند و جو دادند که نمیدانم دیگر چه بگویم. این داستان اگر آنقدر بزرگ بود که میگویند، باشگاه خودش اقدام میکرد. باشگاه تراکتورسازی بهقدری بزرگ است که اجازه چنین کارهایی را ندهد. من 10 سال است که در فوتبال تبریز هستم. اگر چیزی بود، خودمان آن را حل میکردیم. زخمی شدن دست آغاسی هم یک اتفاق ناخواسته بود. متاسفم که این اتفاق را تا این حد بزرگ کردند.
وی افزود: بچهها بودند و همه دیدند که چه اتفاقی افتاد. تا این لحظه چیزی نگفته بودم، اما الان برای اولین بار میخواهم بگویم که چهارشنبه گذشته چه اتفاقی افتاد. ما داشتیم میوه میخوردیم. دست عارف (آغاسی) زیر چاقو بود که من آن را ندیدم و چاقو را کشیدم و دستش زخمی شد. همان جا داد زد که «چه کار میکنی؟» آنجا فهمیدم که دست عارف را به آن روز انداختم؛ تمام شد و رفت، کل داستان همین بود.
کیانی تصریح کرد: من از این اتفاق ناراحتم؛ ناراحتم که در این شرایط که بازیکن نداریم، یک از خدا بیخبر این اتفاق را بیرون برده است. امیدوارم او شناسایی شود و تاوان این کارش را بدهد. از آنهایی ناراحتم که ندیده و ندانسته پشت سر یک نفر حرف میزنند. تیم ما جوان است. ما همهجوره شوخی میکنیم که این بچهها از لحاظ روحی بالا بیایند.
کاپیتان تیم تراکتورسازی خاطرنشان کرد: در دیدار مقابل پارس جنوبی هم دیدید که عارف آغاسی یکی از بهترینهای ما بود. اگر اتفاقی رخ داده بود، هیچکدام از ما روحیه و انگیزه نداشتیم، اما دیدید که خوب بازی کردیم. برای دشمن شادکنها متاسفم. کسانی که این حرفها را میزنند، خانواده و زن و بچه ندارند.
وی به محرومیت او و عارف آغاسی از سوی کمیته اخلاق اشاره کرد و به تسنیم گفت: میگویند که ما فعلاً محروم هستیم، اما مگر قتل کردیم؟ طرف قتل میکند و چهار ماه بعد حکمش میدهند، ولی در قضیه ما همان روز حکم دادند. مگر کسی آنجا بود و دید که چه اتفاقی افتاد که به این زودی هم حکم دادند؟
کیانی عنوان کرد: من ساکت شدم و درباره هجمههایی که علیه من راه افتاد، چیزی نگفتم، اما آنهایی که من را به آن شکل قضاوت میکنند، شأن و شخصیت خودشان را نشان میدهند. حتماً خودشان اینکاره هستند که فکر میکنند همه اینکارهاند. من به اضافه تعصب تیمم را دارم و در این شرایط کاری نمیکنم که تراکتورسازی در دردسر بیفتد. همه ما مثل برادریم. آدم برای دشمنش هم چاقو نمیکشد، چه برسد به رفیق و همتیمیاش. آنقدر دل و جرأت، معرفت، شهامت و «جگر» دارم که اگر این داستان واقعیت داشت، خودم بگویم، اما باور کنید همه اینها دروغ است.
انتهای پیام/