به گزارش گزوه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، ایرج رضایی - سرپرست هیأت باستان شناسی اظهار داشت: چند سالی است که طرح انحراف رودخانه سیروان به سوی دشت حاصلخیز «ذهاب» در شهرستان مرزی سرپل ذهاب در دست اقدام است و این طرح هم اکنون به مراحل پایانی خود نزدیک شده است.
وی افزود: پیش بینی شده است از آب این رود در بخش کشاورزی دشت ذهاب استفاده و بخش اعظم زمینهای زراعی این ناحیه از سیستم آبیاری مدرن بهره مند شوند.
رضایی اظهار داشت: اجرای طرح شبکه آبیاری اجتناب ناپذیر بوده و در نهایت نیز به ایجاد تحولی عظیم در بخش کشاورزی منطقه و شهرستان منجر شده و افزایش سطح زیر کشت آبی و به تبع آن افزایش محصولات تولیدی را در پی خواهد داشت.
تخریب گسترده آثار
وی تصریح کرد: اما متاسفانه در یکی دو سال اخیر که در بخشهایی از دشت ذهاب بهویژه بخشهای مرکزی، شمالی و غربی آن، بواسطه طرح یاد شده عملیات کانال کشی و لوله کشی تحت الارضی به منظور ایجاد سیستم آبیاری بارانی و نظیر آن صورت گرفته است، در اثر ناآگاهی و بیتوجهی برخی مسئولان مجری طرح، تعداد قابل توجهی از محوطههای باستانی و مهم در دشت ذهاب دچار تخریب گسترده و جدی شده اند.
رضایی با بیان اینکه دشت ذهاب در شهرستان سرپل ذهاب قرار دارد و با داشتن بیش از 60 اثر ثبت شده تاریخی در فهرست آثار ملی، یکی از مناطق بسیار مهم تاریخی شهرستان سرپل ذهاب و استان کرمانشاه به شمار میرود ابراز امیدواری کردتا با توجه و نظارت بیشتر مسئولان، روند تخریب در بخشهای باقی مانده از این دشت متوقف شود.
وی در ادامه با اشاره به پروژه گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه کریم گفت :این طرح بعنوان بخشی از پروژه مطالعات میراث فرهنگی در محدوده طرح گرمسیری به انجام رسید.
به گفته این باستان شناس، از این تپه باستانی آثار فرهنگی دورههای پیش از تاریخی حلف و عبید به دست آمد که عمدتاً شامل قطعات سفالی است.
وی تصریح کرد: آثار بدست آمده، ارتباطات فرهنگی میان استقرارهای اصلی و عمده فرهنگهای یاد شده واقع در بین النهرین و شمال سوریه با مناطق شرقی تر واقع در غرب ایران را در دوره مس سنگی تایید میکند.
پروژه گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه کریم در محدوده دشت ذهاب شهرستان سرپل ذهاب با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
فرهنگ حَلف نام دورهای پیشاتاریخی در خاور نزدیک است که از حدود 6100 تا 5500 پیش از میلاد ادامه داشت. این فرهنگ عمدتاً در منطقه جنوب غرب ترکیه، سوریه، و شمال عراق تا مناطق جنوب غربی ایران مستقر بود هر چند آثار متأثر از این فرهنگ در سراسر میانرودان نیز پیدا شده است.
دورهٔ عبید (حدوداً 6500 تا 3800 پیش از میلاد) دورهای پیشاتاریخی در میانرودان است. این دوره در جنوب میانرودان نخستین دورهٔ شناختهشده در سطح آبرفت است هر چند که ممکن است دورههای قبلتر زیر سطح آبرفت وجود داشته باشد.
انتهای پیام/