به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پس از 54 سال از جذب مخاطب برای نشستن روی صندلیها، پوسترهای تئاتر ملی زمان آن را یافتهاند تا در نمایشگاهی به سرپرستی یک پوینر در گالری وولفشتون تئاتر ملی در معرض دید قرار گیرند.
این نمایشگاه از چهارم اکتبر تا 31 مارس پابرجاست. پوسترهای تئاتر ملی حملهای به آرشیوها برای بیان داستان جذاب درباره تئاتر و ارتباطات بصری آن است که تحت چشم مراقب پنج طراح بودهاند.
پوینر، استاد طراحی و فرهنگ بصری دانشگاه ردینگ میگوید «در دهه شصت طراحیها بسیار مدرن و روشن هستند. در سال 2003 حسی مبنی بر تئاتر به مثابه یک برند پدیدار میشود و ایماژ پوستر و تایپوگرافی بازتابی از این موضوع داشتند.»
در باب اینکه چه چیز پوستر را کامل میکند، پوینر میگوید: «هیچ فرمولی ندارد؛ اما آنچه مطلقاً تو باید انجام دهی گرفتن توجه مخاطب است، ربودن چشمان او.»
شکار سلطنتی خورشید (1966، کن بریگز)
بریگز نخستین طراحی گرافیک تئاتر ملی است که برای یک دهه به شکل جدی با این مجموعه همکاری داشت.
هدا گابلر (1970، کن بریگز)
اکسدوس [سفر خروج] (1973، کن بریگز)
فارس رختخواب (1977، ریچارد برد)
پوینر درباره این پوستر میگوید «پوستر خیالانگیزی است. فونت درگیرودار با شیوه واقعاً عجیب آن با تخت حومهشهری شبیه پنیر است. پوستر شبیه یک شک بصری کوچک است. چیزی غیرقابل انتظار بطوریکه به شکل خودکار توجه شما را جذب میکند.»
اردک وحشی (1979، ریچارد برد)
گلنگری، گلنراس (1983، ریچارد برد)
کودک مدفون (2003، مایکل مایهیو)
«در سال 2003، نیکولاس هاینتر به عنوان مدیر هنری آمد و گفتگویی با مایکل مایهیو به عنوان مدیر گرافیک، درباره جهت تازه برای پوسترها داشت. مایهیو در واقع قصد داشت طراحی را با تصاویر سیاه و سفید و بدون تصویر درهمآمیزد. به پوسترهای آن دوران فکر میکنم که نوعی از اضطرار روزنامهای درباره آنها وجود دارد.
ساعتی که چیزی از کس دیگری نمیدانستیم (2008، مایکل مایهیو)
طعم عسل (2014، شارلوت ویلکینسون)
«ویلکینسون کارگردان خلاقی در آن زمانه بود و میخواست ستارههای این نمایش را به منچستر ببرد تا برای پوستر عکاسی کند؛اما ممکن نبود. پس با زیرکی آن را ساخت. چنین هوای هایپررئالی دارد - رنگها اصلاح، تشدید شدهاند. نمونه خوبی از یک تصویر معاصر از گذشتهه است که به خوبی برای مخاطب امروز عمل میکند.
فرشتگان در آمریکا (2017، استودیو طراحی گرافیک تئاتر ملی)
انتهای پیام/