به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، همواره رسم بر این بوده که خبر انتصاب مدیران، مسئولان یا دستاندرکاران رسمی یک رویداد دولتی - تأکید میشود دولتی نه خصوصی - از طریق کانالهای رسمی آن رویداد معرفی شود. این معرفی نیز در قالب خبر یا گزارشی است که روابط عمومی رویداد به دست خبرنگار رسانده تا آنان نیز از مجاری رسانهای خود، موضوع را بازتاب دهد. البته همواره بحث بر سر خلاقیت در ارائه اخبار وجود داشته؛ اما جشنواره 36 تئاتر فجر «فاز خلاقیت» را به «نول خلاقیت» بدل کرده است.
قضیه از زمانی آغاز میشود که کانال رسمی جشنواره 36 تئاتر فجر تصمیم میگیرد روش اطلاعرسانی خود را به شور بگذارد. در سیستم رأیگیری چنین آمده است:
این نظرسنجی در حالی صورت میگیرد که بسیاری از خبرنگاران تئاتر عضویتی در این کانال نداشته و اصلاً از آنان برای عضویت در آن دعوت نشده است. مهمتر آنکه در نشست خبری جشنواره که چندی پیش در تئاتر شهر برگزار شد، فهرستی از اسامی و شماره تلفنها تهیه شده بود. نکته قابل تأمل دیگر آنکه نظرسنجی برای یک رویداد مهم در کانالی برپا میشود که تنها 706 عضو دارد و در نهایت پس از چند روز بازید از آن 827 نفربوده است.
قسمت جالب میزان رأی داده شده است:
همانطور که میبینید تنها 247 نفر در آن شرکت کردهاند. یعنی 30درصد از افرادی که نظرسنجی را دیده در آن شرکت کردهاند. به عبارت دیگر استقبال از این کانال نه تنها ضعیف بود که استقبال از نظرسنجی نیز ضعیفتر بوده است. باید در اینجا کمی مکث کنیم. در جشنواره فجر سال گذشته بیش از 100 اثر شرکت کرده که حداقل هر گروه نزدیک به 10 نفر عضو دارد. بماند که هر اجرا نیز میانگین تعدادی مخاطب دارد که بستگی به سالن اجرا داشته و میتوان برای آن عدد x را در نظر بگیریم. پس جشنواره فجر برای 706 نفری نیست که عمدتاً از اعضای برگزاری جشنواره به حساب میآید و این عدد از عدد 1000+x به مراتب کمتر است، پس مشروعیت نظرسنجی زیرسؤال میرود.
انتقاد حتی به شیوه تنظیم نظرسنجی نیز وارد است. به گزینه نخست دقت کنید: «کانال تلگرام و اینستای جشنواره». فارغ از اینکه املای واژه «اینستا» در خور یک جشنواره تئاتری نیست و یک اختصار رسمی برای یک استارتاپ به حساب نمیآید، مگر میشود یک نظرسنجی صرفاً در تلگرام مطرح شود و از مخاطب خواسته شود گزینههایی را با تلگرام مقایسه کنند که نقشی در این نظرسنجی نداشتهاند.
اما داستان جای دیگری رقم میخورد. زمانی که فرهاد مهندسپور در همان فضای نول خلاقیتی در یک پیام ویدئویی از انتخاب مدیران بخشهای مختلف جشنواره فجر خبر میدهد. این مهم نیز در هیچ خبری توسط جشنواره منعکس نمیشود. برای کسی هم نامها عجیب نبود. همان افرادی بودند که همیشه با مهندسپور بوده و احتمالاً خواهند بود. کسی هم به این انتخابها و نظر مهندسپور اعتراضی نکرده است، تا بدین جای کار؛ اما روش اعلام خبر جالب است. نام مدیر روابط عمومی نیز در میان نامهاست، یعنی پیش از انتخاب شخصیتهای خبری دیگران مدیران برگزیده میشوند. در حالی که وضعیت خبررسانی مشخص نیست، جشنواره خبر بدین مهمی را برای کسی ارسال نمیکند.
بلافاصله با آگاه شدن خبرنگاران از انتصابها تماسها گرفته میشود و جشنواره در یک حرکت انفجاری به برخی از خبرنگاران یا دبیران فرهنگی رسانهها تماس گرفته تا خبر مهم خود را در رسانهها منتشر کنند. اشتباه بعدی جشنواره زمانی رخ میدهد که آنان با تمامی خبرنگاران تماس نمیگیرند. خبر روی بسیاری از خبرگزاریها منتشر نمیشود. یعنی روابط عمومی با یک دستپاچگی مواجه میشود و بدتر آنکه حتی به نظرسنجی خود نیز اعتنا نمیکنند. آنان پایبند نظر مخاطبان خود نیز نیستند.
این تازه آغاز کار یک جشنواره است، جشنوارهای که با ذکر نام مهندسپور و یادآوری برخی از دوره دبیرش با حاشیه موتورش شروع به روشن شدن کرد. ترکیب رسانهای او نیز به نظر توان ارتباط برقرار کردن با خبرنگاران و البته شخصیتهایی مطرح در رسانه را ندارند. با اینکه مدیر روابط عمومی محترم جشنواره شخصیت شناخته شدهای است؛ اما او نیز به واسطه حوزه کاریش با بخش عمده جامعه هدفش ارتباطی ندارد.
باید دید فراز و فرودهای مهندسپور به کجا ختم میشود. جریان حرکت او سینوسی است، او مدعی میشود و سپس رها میکند. همانند حذف بخشهای جنبی فجر و بازگرداندن آنها، البته به جز بخش خیابانی که خبری از مدیر این بخش نیست.
انتهای پیام/