به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، روز هشتم آبانماه سال 86، جهان یکی از شاعرانش را از دست داد؛ زندهیاد قیصر امینپور، شاعر «آیینههای ناگهان»، «مثل چشمه، مثل رود» و «دستور زبان عشق». هرچند امینپور در حوزههای مختلف فعالیت کرده و جریانساز بود، اما وجه شاعری او بیش از دیگر وجوهش در یادها مانده است. امروزه کمتر کسی است که دفتری از سرودههای او را نخوانده باشد، شعرهای خودمانی و دوستداشتنی. شعرهایی که باب سلیقه خیلیهاست.
قیصر به زعم بسیاری از دوستان و همقطارانش از دغدغهمندان شعر انقلاب بود، به گونهای که نه تنها نباید او را در شعر معاصر خلاصه کرد، بلکه میتوان در دیدی وسیعتر او را یکی از جریانسازان ادبیات در این برهه دانست؛ نامی که شاید سالها بعد بیشتر به ان پرداخته و تأثیر او را بر این وادی بررسی کرد.
همزمان با درگذشت او و حتی حالا که 10 سال از آن روز تلخ میگذرد، شعرهایی در سوگ او منتشر شد و دست به دست چرخید. شاید اگر کسی روزی همت کند، بتواند از همه آنها یک کتاب خوب به یاد استاد مهربان دانشگاه تهران منتشر کند. دفتر زندگی مردان بزرگ با مرگ بسته نمیشود. «قیصر زنده است، زندهتر از پیش، زندهتر از همیشه». به مناسبت دهمین سالروز درگذشت او تعدادی از سرودههای شاعران در سوگ او را که این روزها در فضای مجازی منتشر شده، میخوانید:
این سالها که رفت،
بی شهریارِ شهرِ چراغانیِ قلم،
هم پایتختِ درد، دگر فاتحی نداشت
هم بارگاهِ شور و غزل سوت و کور ماند
هم روزگارِ " تاجِ هنر" سرسری گذشت!
این است ماجرا:
ده سال با مصیبتِ بی" قیصر"ی گذشت!
محمد رضا روزبه
***
خندهات را دوره کردم، خوابِ گلدان یادم آمد
تا سلامی مهربان گفتی، «گلستان» یادم آمد
درد را لبخند کردی، شوکران را قند کردی
مرگ را پیوند کردی، جان جانان یادم آمد
خواب مولانا ببینم، تا به تشییعت بگوید:
کفر را بردارم از «دیوان»، مسلمان یادم آمد
تو، به «دستورِ زبانِ عشق»، قیصر بودی... امّا
قافیه اندیش من بودم که سلطان یادم آمد
شاعری خوب است، امّا... خوبتر از بودنت نیست
شعر را کم کردم از تو، ذات انسان یادم آمد
مریم جعفری آذرمانی
***
شب باشم اگر سحر ببینم خود را
مس باشم اگر که زر ببینم خود را
من آینه هستم و فرو میریزم
یک لحظه فقط اگر ببینم خود را
میلاد عرفانپور
در ادامه میتوانید یکی از فیلمهای شعرخوانی زندهیاد امینپور را مشاهده کنید:
بیشتر بخوانید: نزدیکترین شعر، نزدیکترین شاعر/ قیصر بهروایت سیدحسن حسینی
انتهای پیام/