به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم با آغاز بحران سوریه منطقه شاهد شکل گیری دو ائتلاف بزرگ بود، که رو در روی هم میجنگیدند، نه فقط در عرصه نظامی بلکه جنگی عظیم وبزرگ که دامنه آن به حوزههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشیده شد.
هر چند در ابتدای امر عربستان با همراهی آمریکا و دیگر کشورهای عربی با ایجاد واهمه از شکل گیری فرضیهای به نام هلال شیعی توانست تروریستهای فراوانی را وارد سوریه کرده و به پیروزیهایی نیز دست پیدا کند ولی با ورود ایران و حزب الله لبنان به دعوت دولتهای رسمی عراق و سوریه به این جنگ رفته رفته ورق برگشت.
از سویی دیگر روسیه نیز با درک خطر بزرگ شکلگیری یک دولت تروریستی در منطقه به جبهه مقاومت ملحق شده و به خصوص پشتیبانیهای هوایی را به دست گرفت. همین باعث شد تا جانفشانیهای رزمندگان جبهه مقاومت به نتیجه رسیده و عملا ائتلاف آمریکایی سعودی با شکست مواجه شود، هرچند آنها این شکست را به صورت رسمی قبول نکرده و هنوز هم در تکاپو هستند تا خود را از این ورطه نجات دهند ولی کارشناسان جهانی اذعان میکنند که اینک شواهد فراوانی وجود دارد که ائتلاف آمریکایی سعودی هر چه بیشتر در باتلاق سوریه، عراق و یمن دست و پا میزند بیشتر به عمق آن فرو میرود.
سفر دیروز پوتین و علی اف به ایران را میتوان طلیعه پیروزی کامل جبهه مقاومت در منطقه دانست زیرا این سفر از چند بعد بسیار اهمیت دارد که میتواند نکات مهمی را به مسئولین پاکستانی گوشزد کند:
نخست اینکه مقاومت محور «ایران- روسیه – سوریه»باعث پیروزی آنان بر محور عربی -ترکی – آمریکایی و حتی باعث فروپاشی ائتلاف پر طمطراق دشمنان سوریه شده است به گونهای که امروز هیچ نشانی از آن همه کشور متحد باقی نمانده است.
در ثانی ترکیه به عنوان مهمترین بازیگر ائتلاف مخالف جبهه مقاومت به تدریج به سمت تعامل با جبهه مقاومت کشیده شده و عملا نشان داد که منطق مقاومت مبتنی بر خواست مردم سوریه و منطقه است و تقویت گروههای شورشی و تروریستی دامان خود ایجاد کنندگانش را میگیرد.
سومین مطلب مهم این است که حالا پس از چند سال کشورهای دیگری در منطقه سعی میکنند با فاصله گرفتن از محور دشمنان مقاومت برای تأمین منافع دراز مدت خود به قطب مقاومت بپیوندند که آذربایجان یکی از آن نمونههاست.
چهارمین نکته که نگاهی به وضعیت ارتباط کشورهای عربی آن را مشخص میکند این است که در جبهه عربی هم این فهم ( قدرت بالای جبهه مقاومت) ایجاد شده است و به تدریج شکافهایی در بین آنها به وجود آمده است ،موضوع حمله عربستان به یمن و سرکوب مردم مظلوم بحرین زمینههای بیداری را در ملتهای منطقه ایجاد کرده و سبب نفرت عمومی از جبهه عربی صهیونیستی و آمریکایی شده و این نفرت خود را در بحران قطر به رخ ضد مقاومت کشید .
پنجم اینکه همکاری ایران و روسیه به عنوان دو قدرت بزرگ منطقهای نشان داد که پیوندهایشان از جنس استراتژیک است و با این تجربه موفق که در میدانهای دشوار به دست آوردهاند قطعا درصدد یک نظم جدی منطقهای هستند.
نکته ششم این است که به کشورهای جهان، پوشالی بودن قدرت آمریکا نیز اثبات شد و برهمین اساس اینک شاهد ورود چین به عنوان دوست نزدیک روسیه و پاکستان به معادلات منطقهای خواهیم بود که بدون شک منجر به توسعه این قدرت و نظم جدید منطقهای بلکه جهانی خواهد شد.
آنچه به عنوان هفتمین نکته نباید از آن غافل بود ایجاد زمینه پیوستن به ائتلاف قدرتمند مقاومت در کشورهایی نظیر پاکستان است به خصوص در این زمان که آنها درگیر چالشهای بسیار جدی در ارتباط با آمریکا هستند، پیش از این سیاستمداران پاکستانی در خود قدرتی مشاهده نمیکردند که بخواهند مقابل خواستههای آمریکا بایستند ولی اینک عملا جبهه گرفته و حتی رئیس سنای پاکستان به صراحت میگوید: در صورتی که غلطی از جانب آمریکا سر بزند پاکستان را تبدیل به گورستان سربازان آمریکایی خواهیم کرد.
لذا باید نتیجه گرفت : در صورت وجود درک درست از تحولات منطقه در سیاست خارجه پاکستان انتظار میرود این کشور هم به تدریج فاصله خود را از عربستان به عنوان سردمدار رژیمهای دیکتاتور و مرکز جبهه ضد مقاومت بیشتر کرده و به محور ایران و روسیه بپیوندد همچنان که دوستان متحد پاکستان همانند ترکیه و قطر این کار را کردهاند به ویژه آن که چین هم پیمان استراتژیک پاکستان به شمار می آید و متمایل به محور ایران و روسیه است.
البته زمینه این اتفاق در غائله کردستان عراق رخ داده و دولتمردان اسلام آباد وقتی مشاهده کردند که مواضع ایران و ترکیه یکی است بلافاصله صراحتا موضع خود را مشخص کرده و از تصمیم تهران و آنکارا حمایت کردند.
نکته هشتم و مهمترین نکته در این میان نقش هدایت و سیاستگذاری های درست و حکیمانه رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنهای است که با نگاهی الهی و همراه با دشمن شناسی و شناخت دقیق تحولات داخلی کشورها تحولات منطقه را به سمت شکلگیری این نظم جدید هدایت کردهاند و همیشه با خیرخواهی مانع ایجاد شکافهای بیشتر در امت اسلامی و مردم منطقه شدهاند، نمونههای این هدایتها را در ایفای نقش درست ایران در بحران کویت و ترکیه و قطر میتوان دید که در هیچ کدام جز مهربانی و خیرخواهی وجود نداشت .
دیدارهای سران کشورهای منطقه در سالهای متمادی با ایشان و اخذ مسیر و ارشاد از ایشان به بیان خود روسای جمهور منطقه مهمترین شاهد موضوع است.
امید میرود به زودی شاهد گسترش حضور دیگر کشورها و پیوستن آنها به جبهه مقاومت باشیم، زیرا راهکارهایی که از سوی آمریکا و آل سعود ارائه شده و صدها هزار نفر را در منطقه به خاک و خون کشاند هیچ نتیجهای در بر نداشته است.
انتهای پیام/.