به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، افشین علا شاعر در صفحه مجازی خود نوشت: «شب که بعد از چند روز سفر به جیرفت، بم، رفسنجان، کرمان و شیراز به تهران بازگشتم، آلودگی طاقتسوز هوای پاییزی تهران، چنان غافلگیرم کرد که با حالی نزار این شعر نه چندان جدی اما نه چندان طنز را سرودم:
ای مسلمانان، نه تنها باید از شیطان گریخت
باید از آبادی بیگانه با انسان گریخت
هم نه تنها از هوای نفس، باید از نفس
در هوای تیره و آلوده تهران گریخت
گله های ابر، از این آسمان رم کردهاند
ما مگر گرگیم ای یاران؟ چرا باران گریخت؟
ریخت در تهران ز هرسو بر سرم آوار دود
باید از این خانه آلوده ویران گریخت
من نمیگویم که باید ترک آب و خاک کرد
باید از تهران به کنجی دیگر از ایران گریخت
ریشههامان میرسد هر یک به باغی چون بهشت
زنده باید کرد آن عهد و به آن دوران گریخت
ترس فقر از روستامان دور کرد، اینجا ولی
نانمان حناق شد، باید که از این نان گریخت
فقر شهرستانیان از فخر تهران خوش تر است
فخر موهومی است این، باید به شهرستان گریخت
هرکسی در این مکان مبهوت امکانات شد
پایتخت ارزانی او، باید از امکان گریخت
هر کجا رفتم چه برخوردار یا محروم، گفت
عقل با من: باید از تهران به این سامان گریخت
چشمهها در آستین دارد هر استان وطن
سالکان! زین آستان باید به هر استان گریخت
بشنوید ازمن که سی سال است اینجا ماندهام:
باید اهل روستا شد، باید از تهران گریخت!
افشین علا، آبان 1396
انتهای پیام/