به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری ژاپن فوروارد، هند اخیرا یک محموله گندم از طریق بندر چابهار ایران به افغانستان ارسال کرده و فصل جدیدی در مواصلات اقتصادی منطقه ای را آغاز کرده است. گشایش این مسیر جدید به دهلی نو اجازه می دهد تا نه تنها به کشور محصور در خشکی افغانستان بلکه به کشورهای آسیای میانه نیز دسترسی پیدا کند.
در پرتو عدم حضور هند در طرح یک کمربند یک جاده چین، بندر استراتژیک چابهار همچنین گزینه های آنی تری را در همسایگی کمربند جاده ابریشم جدید در اختیار دهلی نو قرار می دهد. نکته جالب توجه اینکه پکن هم به توسعه بندر گوادر پاکستان واقع در 72 کیلومتری بندر چابهار کمک کرده و این بندر بخشی از طرح کوریدور اقتصادی چین پاکستان به شمار می رود.
کشورهای آسیای میانه از اهمیت رو به افزایشی برای امنیت انرژی هند نیز برخوردارند. دهلی نو مدتها به دنبال تامین نیاز رو به افزایش انرژی خود از این کشورها بوده است. گشایش این مسیر جدید همچنین می تواند موجب تقویت روابط هند با ایران شود که اخیرا با تنش هایی همراه بوده است.
این طرح چه معنایی برای ژاپن دارد؟
در گذشته ژاپن نیز نسبت به توسعه بندر چابهار ابراز تمایل کرده بود. ژاپن نیز همچون هند نقشی در پروژه جاده ابریشم جدید ندارد. بدون شک گشایش این مسیر جدید می تواند برای ژاپن به عنوان یک کشور وارد کننده انرژی نیز دارای اهمیت باشد، زیرا نه تنها موج تسهیل دسترسی ژاپن به منابع انرژی ایران می شود بلکه انتقال انرژی آسیای میانه و روسیه به ژاپن را نیز تسهیل می کند. اما در این میان یک عنصر استراتژیک دیگر نیز وجود دارد. مشارکت در پروژه توسعه بندر چابهار به ژاپن اجازه می دهد تا جای پایی در منطقه برای خود دست و پا کند.
در صورتی که هند و ژاپن بتوانند جایگزینی برای ابتکار «یک کمربند یک جاده» چین در بندر چابهار ایجاد کنند، این پروژه دارای مزایای اقتصادی و استراتژیک فراوانی برای دو کشور خواهد بود.
انتهای پیام/78