به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان و به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، حسین مومنزاده در نشست تأثیرات متقابل موسیقی سنتی و تعزیه اظهار داشت: درباره تاریخ تعزیه محققین اتفاق نظر ندارند اما برخی آن را به پیش از اسلام نسبت میدهند و آن را مربوط به مراسم سووشون میدانند، برخی نیز زمان آل بویه نخستین حکومت شیعی در بغداد را پایهگذار آن میدانند و برخی آن را به حکومت شیعه صفویه در تقابل با حکومت سنی عثمانی نسبت میدهند اما آنچه که مسلم است تعزیه در زمان زندیه نقش زیادی داشته است و در دوره قاجاریه با تأسیس تکیه دولت توسط ناصرالدین شاه در تهران به اوج میرسد.
وی بیان کرد: در زمان قاجار از سراسر ایران نخبگان تعزیه به تهران معرفی شدند و میرکاشانی مدیر تکیه دولت به امور تعزیه رسیدگی میکرد و چنان این هنر نمایشی مایه مباهات بود که ناصرالدین شاه برای نشان دادن قدرت و فرهنگ ایران سفرا و مهمانان خارجی را به دیدن آن دعوت میکرد.
رئیس انجمن تعزیه خوانان اصفهان از تبادل سبک میان تعزیه خوانان و ایجاد سبک قزوین، اراک، اصفهان و کاشان در تعزیه دوره قاجار یاد کرد و سید عبدالباقی بختیاری (دهکردی) را که دارای لقب حاج صولت بود پایه گذار تعزیه اصفهان خواند.
وی با اشاره به اینکه آواز اصفهان با تعزیه قرابت خاصی دارد، گفت: در گذشته در تعزیه تلفیق شعر و موسیقی و هنرهای نمایشی اتفاق میافتاد و شاعر تعزیه سرا اطلاع دقیقی از موسیقی و گوشههای آن داشته است.
مومنزاده با اشاره به ثبت تعزیه در یونسکو افزود: گذشتگان ما شعر و کلام و موسیقی را می شناختند همان گونه که حافظ موسیقی و آواز را میدانسته اما آنچه متاسفانه امروز بر سر تعزیه در ایران میآید این است که برخی از نقش خوانان گوشههایی را از موسیقیهای دیگر به تعزیه اضافه میکنند که با آن منافات دارد و سبب تحریف تعزیه میشود.
انتهای پیام/