به گزارش دفتر منطقه ای خبرگزاری تسنیم« حسام کیان مقدم» با ارسال یادداشتی نوشت: حضور ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان در بسیاری از حوادث مهم منطقهای و تاثیرگذاری آنان حتی در خارج از مرزهای پاکستان موضوعی مهم است که بسیاری از کارشناسان داخلی و خارجی به آن اذعان دارند.
از روز گذشته نیروهای پلیس فدرال پاکستان با یورش به اعتصاب حزب لبیک یا رسول الله(ص) اقدام به شلیک گلولههای پلاستکی و گاز اشک آور به سوی آنان کرده و در مقابل بارانی از سنگ را پیش روی خود دیدند، که البته این تقابل آتش! یک مفهوم اساسی برای دولت ایالت پنجاب و پلیس این ایالت داشت، و آن این بود که مردم دست آنها را خواندهاند، حمله آنان به اعتراضات گسترده عمران خان و طاهر القادری در سال 2014، و 2016 این مطلب را به دیگر احزاب آموخت که باید ابزار دفاعی لازم را همراه داشته باشند، از این رو شرکت کنندگان در اعتصاب حزب لبیک یا رسول الله(ص) مجهز به تیروکمانهای پرتاب سنگ بودند و همین باعث شد تا تعداد تلفات برای دو طرف تقریبا مساوی باشد.
شاید برای برخی جای ابهام باشد که این اعتصاب چرا شکل گرفت؟ در بیانی مختصر باید اعلام کرد: پس از رد صلاحیت شدن نواز شریف نمایندگان حامی او در پارلمان پاکستان اصلاحیههایی را در قانون اساسی کشورشان به تصویب رسانند تا او بتواند ریاست حزب نواز را همچنان به عهده داشته باشد، ولی یکی از بندهای این اصلاحیه مربوط به قانون دفاع از اعتقاد ختم نبوت میشد، که از چشم احزاب مذهبی به خصوص حزب لبیک یا رسول الله دور نمانده و با وجودی که لایحه مذکور رای نیاورد ولی طرفداران و اعضای این حزب را به خیابانهای اسلام آباد کشانده و آنها خواستار استعفای زاهد حامد وزیر قانون پاکستان شدند.
خواب خوش احسن اقبال وزیر کشور پاکستان که راه حل مسائل را در مذاکرهای بدون دردسر میدید هیچگاه تعبیر نشده و معترضین تنها یک خواسته داشتند! استعفای وزیر قانون. سیاستمدران حزب نواز نیز به خوبی میدانستند که استعفای یک وزیر به خواست یک حزب در روزهای پایانی عمر دولت چه تبعات سنگینی برای آنان در پی خواهد داشت، بنابراین، 19 روز مقاومت کرده و تلاش کردند اعتصاب را با ارتباطات به پایان برسانند.
با عدم توفیق دولت در حل مشکل با گفتگو، اتفاقی رخ داد که بیش از همه به سود ارتش تمام شد، درگیری نظامی! پلیس پاکستان که بخش کوچکی از نیروهای نظامی این کشور است و در مقابل قدرت ارتش تقریبا صفر است! مقاومت مردمی و ایستادگی اعتصاب کنندگان در کمتر از 24 ساعت به دولت و پلیس فدرال پاکستان فهماند که آنها توان سرکوب این اعتراض را ندارند و به همین دلیل دولت دومین خواسته ارتش را نیز به دست خود برآورده کرد، وزیر کشور پاکستان نامه ای به ارتش زده و خواستار ورود نیروهای ارتشی به معضل و حل کامل ماجرا شد.
ما اطلاعی از پشت پرده این اعتصاب نداریم ولی درخواستی که وزیر کشور پاکستان برای ارتش فرستاد، بدون شک مهمترین خواسته و هدف ارتش از عدم ورود مستقیم به این ماجرا بود، دولت بازهم رسما به ارتش اعلام نیاز کرد! بازهم رسما تصریح کرد که ما توان حل این مشکل را نداریم! بازهم دست به دامان ارتش شد تا با محبوبیت خود (نه قدرت خود) ماجرا را حل کند.
و البته ارتش نیز پاسخی زیرکانه داد!: ما برای سرکوب اعتصاب کنندگان قدم به میدان نخواهیم گذاشت! تنها با یک شرط مشکل را حل میکنیم و آن شرط این است که به سخن اعتصاب کنندگان نیز توجه شده و به عبارتی دیگر میان دولت و آنان مصالحه صورت گیرد.
اکنون یک حدس مهم میتوان زد : شرطی که ارتش پاکستان برای ورود به ماجرا و حل آن قرار داده است در بهترین صورت باعث کنار گذاشته شدن دو مهره دیگر از حزب نواز خواهد شد، زاهد حامد وزیر قانون پاکستان و راناثناءالله وزیر قانون ایالت پنجاب که ارتباط خوب او با گروههای افراط گرا مورد اعتراض بسیاری از احزاب مذهبی پاکستان قرار دارد دو هدف اصلی ارتش خواهند بود.
از سویی دیگر تابوی به نتیجه نرسیدن اعتصاب در اسلام آباد نیز با ورود ارتش شکسته خواهد شد زیرا در سال های 2012 طاهر القادری، 2014 عمران خان و طاهر القادری و 2016 عمران خان طعم به نتیجه نرسیدن اعتصاب و اعتراض خیابانی را چشیدهاند.
البته هر کدام از این اعتراضات باعث حذف یکی از چهرههای تاثیر گذار دولت شد، و حزب حاکم برای آرام کردن رسانهها، شخصی را قربانی کرده و به عنوان مقصر اصلی ماجرا او را حذف میکرد.
باید منتظر ماند و مشاهده کرد که سرانجام این اعتصاب چه نتیجه ای رقم زده و کدام طرف پیروز اصلی میدان خواهد بود.
آنچه تاکنون واضح است این است که ارتش پاکستان شکست نخواهد خورد! هرچند پیروزی قطعی آن نیز بسیار محتمل است.
انتهای پیام/.