به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا آیتالله میرعظیمی گفت:امام حسن عسکری(ع) پیشوای یازدهم شیعیان در سال ٢٣٢ هجری قمری چشم به جهان گشودند و در سن ٢٢ سالگی به مقام امامت نائل گشتند. مدت امامت ایشان ٦سال و در وقت شهادت ٢٨ سال داشتند و در کنار مرقد پدر در منزل خودشان به خاک سپرده شدند.
وی افزود: ایشان هم عصر با سه تن از خلفای عباسی بودند. عباسیان که با شعار انتقام از بنیامیه و وعده حمایت از علویان روی کار آمده بودند، در جهت حفظ منافع و مصالح خویش، عرصه را بیش از پیش بر امام حسن عسکری(ع) تنگ کردند و حتی حضرت را مجبور به سکونت در محله عسکر که منطقهای نظامی بود، کردند. فشار حکومت عباسی در عصر امام جواد و امام هادی و امام حسن عسکری (ع) موجب شد که امامان را در مقر حکومت خود در سامراء و تحت تدابیر شدید امنیتی نگه دارند و در مدت کوتاهی وقتی خود را عاجز از مقابله با قدرت فوقالعاده این امامان دیدند، این بزرگواران را به شهادت رساندند.
این استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه در آن زمان اعتراف همگانی به قدرت، نفوذ و محبوبیت امامان و اذعان علنی بزرگان حکومتی از جمله عبیدالله وزیر معتمد عباسی و اطلاعرسانی همگانی در وجود اختلاف بین علویان و عباسیان با وجود وعدههای آنها و غصبی بودن حکومت، شیعیان را به قدرتی قابل توجه و مهم و قدرتمند تبدیل کرده بود، گفت: عباسیان که احادیث و روایات معتبر و متواتر مهدی موعود(عج) را در دست داشتند، مراقبت از امام حسن عسکری را به اوج خود رساندند و امام را محبور به حضور مکرر در دربار میکردند و حتی به بهانههای مختلف ایشان را به زندان میبردند و تحت نظارت مأموران مخفی خود قرار میدادند. مراقبتهای شدیدی در مورد رفت و آمدهای امام و شیعیان وجود داشت که با رفتار هوشمندانه و تدابیر خاص امام، نقشه دشمنان را در آزار و اذیت شیعیان و محبین خنثی میکرد.
آیتالله میرعظیمی با اشاره به برخی اهداف امام حسن عسکری، خاطرنشان کرد:کوششهای علمی و فرهنگی و مذهبی، فرستادن نماینده به نقاط مختلف بلاد اسلامی برای ایجاد یک زنجیره مرتبط میان شیعیان با امام، حمایت مالی از آنها، فعالیتهای سری و رهبری سیاسی و در نهایت آمادهسازی شیعیان برای دوره جدیدی از امامت به نام دوران غیبت با توجه به اوضاع و احوال آن زمان از اهداف مهم در برنامه امامت و رهبری این امام بزرگوار بود که به نحو شایسته انجام می شد. تلاش برای آمادهسازی و زمینه برای غیبت امام عصر از زمان امام هادی (ع) آغاز شده بود و در زمان امام حسن عسکری (ع) با ابعاد گستردهتری ادامه یافت و امام بیشتر به وسیله نمایندگان و وکلای خود با شیعیان در ارتباط بودند و با نامهنگاری پاسخ آنها را میدادند. قدرت آگاهی از غیب وسیلهای بود که این امام بزرگوار از آن برای رفع شک و تردیدها و پاسخ به مدعیان امامت و دلگرمی شیعیان و حفظ یاران خود از خطرها از آن استفاده میکردند تا جایی که فرمود: هیچ یک از پدران من، مثل من گرفتار شک و تزلزل شیعیان در امر امامت نشدهاند.
وی تصریح کرد: روش حضرت صاحب الأمر در دوران غیبت صغری بسیار نزدیک به روش امام حسن عسکری بود و این زمینه توسط ایشان آماده شده بود که باعث سردر گمی و گمراهی شیعیان در دوران غیبت نشود. بیان احادیث مربوط به عصر غیبت و خصوصیات و شرایط آن و فلسفه غیبت مباحثی بود که امام با یاران و نمایندگان خود داشتند تا به اطلاع عموم رسانیده شود.
آیتالله میرعظیمی ادامه داد: مقام علمی و نفوذ و شکوه امام و قدرت غیر قابل انکار ایشان در نفوذ بر قلوب و تحت تأثیر قرار گرفتن دوست و دشمن، هر سه خلیفه عباسی را به فکر به شهادت رسانیدن امام انداخت که در این راستا اقدامات خصمانهای هم انجام دادند ولی در نهایت این لکه ننگین بر دامن معتمد عباسی نشست و در هشتم ربیع الاول و به نقلی در اول ربیع الاول حضرت را مسموم کرد و به شهادت رساند.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه تنها فرزند امام حسن عسگری یعنی به امام مهدی(عج) که تولد ایشان حتی از بسیاری از اشخاص به جز معتمدین مخفی بود، با وجود کمی سن و با تکیه بر قدرت الهی و بروز معجزه برای رفع تردیدها و شبهه افکنیها به مقام امامت رسیدند، گفت: در دوران معصوم چهاردهم یعنی امام زمان(عج) فصلی نوین در تاریخ امامت شیعیان به نام عصر غیبت و فقدان حضوری امام در میان شیعیان با اعلام رسمی غیبت صغری آغاز شد. پس از آن امام عصر با دستوری ویژه شروع غیبت کبری را توسط نایب خاص خود با شرایط ویژه و جدیدتری اعلام کرد که تا به امروز ادامه دارد و امروز چشم امید همه شیعیان و بلکه همه مظلومان و مستضعفان عالم به دست منتقم الهی است که ظهور کند و با پایان دادن به دوران ظلم و جور، حکومت وعده داده شده الهی را محقق سازند و به دوران جدایی امام و امت پایان دهد.
انتهایپیام/