طنین‌ نوای دل‌انگیز " لگن " در جشنواره لیلم‌؛ تلاش برای احیای موسیقی ‌مازندران

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، لگن یکی از ابزارهای اصلی زندگی بومی مازندران بوده که در زمان شادی به‌عنوان یک ساز از آن استفاده می‌شود و تعدادی از بانوان مازندرانی مهارت خوبی در نواختن و اجرای ریتم‌ها با لگن دارند. هنگام نواختن لگن نیز با قرار دادن یک ظرف کوچک مانند نعلبکی روی آن؛ افکت‌هایی به این ساز داده می‌شود.

حال نوای این ساز که به دست زن هنرمند مازنی جهانی نیز شده در جشنواره لیلم طنین افکن شده است.

جمشید نیکوزاد، داور بخش لگن دومین جشنواره موسیقی بومی البرزنشینان لیلم در دومین روز این جشنواره به تسنیم گفت: امسال در بخش لگن‌نوازی با توجه به تعداد شرکت کنندگان استقبال خوبی از این بخش شده است.

وی افزود: این جشنواره موجب شده زنان هنرمند مازندرانی، هنر خود را از کنج خانه‌ها به روی صحنه مسابقه بیاورند و همگان از این هنر بهره مند شوند که بی شک این خود یکی از امتیازات جشنواره لیلم است.

نیکوزاد خاطرنشان کرد: مهم‌ترین آیتمی که شرکتکنندگان در بخش لگن نوازی باید بدانند این است که از لگن‌های با کیفیت استفاده کنند، لگن‌های برنجی معمولا صدای بهتری دارد و بهتر است برای نواختن لگن از این نوع لگن استفاده شود.

داور بخش لگن دومین جشنواره موسیقی بومی البرزنشینان لیلم خاطرنشان کرد: آموزشگاه‌های موسیقی مازندران باید در کنار سازهای دیگر به ساز لگن توجه ویژه داشته و به هنرجویان خود آن را آموزش دهند زیرا این ساز قدمتی دیرینه در خطه مازندران داشته و کم هزینه است و در اکثر خانه‌ها وجود دارد.

کاهش سن رقابت کنندگان در جشنواره لیلم

علی حسن نژاد، از پژوهشگران فرهنگ و رسوم مازندران نیز بخش لگن نوازی این دوره از جشنواره لیلم را مطلوب ارزیابی کرد و گفت: این دوره علاوه بر افزایش تعداد، تسلط شرکت‌کنندگان نیز بیشتر شده به‌علاوه سن رقابت کنندگان نیز کاهش یافته به طوری که در این بخش تعدادی از شرکت کنندگان زیر 15 سال نیز حضور داشتند.

وی به روی صحنه آمدن این نوع ساز را نشانه مثبت هجرت موسیقی محلی از روستاها به شهر دانست و یادآورشد: این هجرت نشان از تغییر نگاه خانواده ها به موسیقی بومی و محلی دارد.

خروج موسیقی بومی از حالت ویترینی

کارشناس ارشد ادبیات نمایشی با اشاره به اینکه موسیقی بومی را می‌توان با عصر حاضر پیوند داد گفت: موسیقی بومی را باید از حالت ویترینی خارج کنیم.

علی‌رضا سعیدی افزود: همه هنرها باهم در ارتباط هستند و در تعامل با یکدیگر بوده و قطعا آثار فاخر سینما، تئاتر و فیلم بدون موسیقی و داشتن ردپایی از روح موسیقی در کالبد وجودیشان ماندگاری لازم را بدست نمی آورند.

این کارشناس ارشد ادبیات دراماتیک یادآور شد: زمانی که موسیقی به تصویرکشیده شود هویت ماندگار خود را حفظ کرده و در ضمیر ناخودآگاه ذهن انسان نهادینه می‌شود.

سعیدی گفت: موسیقی مازندران و چه بسا موسیقی بومی البرزنشینان دارای ظرفیت‌های بالایی بوده که باید از آن به درستی استفاده کرد.

این کارشناس ارشد ادبیات دراماتیک معتقد است باید موسیقی بومی را با درام پیوند داد و این موسیقی اصیل را از حالت ویترینی خارج کرد.

سعیدی خاطرنشان کرد: برای ایجاد جاذبه و ماندگاری موسیقی بومی که ازفرهنگ و دل مردمان گدشته این سرزمین برخاسته دربین نسل جدید و آیندگان باید از موسیقی کاربردی استفاده کرد.

انتهای پیام/