شفیعی: بحث واگذاری تئاتر شهر به بنیاد رودکی جدی بود
مدیرکل هنرهای نمایشی معتقد است در حالی بنیاد رودکی قصد مدیریت تئاتر شهر را داشته که خود نمی‌تواند سالن‌های تحت نظر خود را مدیریت کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مهدی شفیعی در مقام مدیر کل اداره کل هنرهای نمایشی در گفتگو با تسنیم از طرح تماشاخانه‌های خصوصی دفاع کرد و انتقاداتی نسبت به نگاه برخی هنرمندان به این جریان داشت.
بیشتر بخوانید: برخی با عبارت "زیرپله" از تماشاخانه‌های خصوصی یاد می‌کنند
وی همچنین درباره شکایات علیه این تماشاخانه‌های از تشکیل شورای داوری خبر داد.
بیشتر بخوانید: تشکیل یک شورای داوری ترکیبی با ورود اداره کل هنرهای نمایشی
در بخش سوم گفتگو، این مدیر فرهنگی درباره وضعیت سالن‌های دولتی و شرایط اقتصادی اداره کل هنرهای نمایشی سخن می‌گوید.
***
تسنیم: پارسال در نمایشگاه مطبوعات به من گفتید قرار است تالار حافظ زیرمجموعه مرکز بشود؛ ولی هیچ وقت این اتفاق نیفتاد. در این بحبوحه مرادخانی مدام در مورد یک پروژه در تالار حافظ حرف می‌زد که قرار است یک پردیس تئاتری ساخته شود. قصه به کجا رسید؟
اتفاقاتی که در حوزه تئاتر تالار وحدت و حافظ می‌افتد هیچ ارتباطی با اداره کل هنرهای نمایشی ندارد
شفیعی: از زمانی که من آمدم تا الان اعتقادم این بود که تالار حافظ و تالار وحدت به لحاظ برنامه‌ریزی اجراهای تئاتری ضروری است به نوعی هماهنگ با اداره کل داشته باشد. این آمادگی هم وجود داشت. علاوه بر این بارها دربارهٔ مجموعه کارگاه دکور هم صحبت کردیم. حتی در مورد حافظ چند بار مکاتبه کردم؛ ولی به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد. در حال حاضر تصمیم‌گیری در مورد اتفاقاتی که در حوزه تئاتر تالار وحدت و حافظ می‌افتد هیچ ارتباطی با اداره کل هنرهای نمایشی ندارد و صرفاً مثل همه تالارها در مرحله صدور پروانه اجرا این اتفاق می‌افتد که بعضی جاها هم چالش‌برانگیز است. تولیداتی انجام می‌شود، هزینه می‌شود، تمرینات به جایی می‌رسد، به لحاظ اقتصادی تعهداتی ایجاد می‌شود و در زمانی که تقاضای پروانه می‌شود در معرض آن تقاضا قرار می‌گیریم. قطعاً شما نمی‌توانید کل موضوع را منتفی کنید، حتی زمانش را نمی‌توانید جابه‌جا کنید. بعضی اوقات از این اتفاقات هم می‌افتد.
تسنیم: مثل سهرودی که همه کار کرد و بعد مدعی شد که چرا کمکی نمی‌شود.
شفیعی:در موارد متعددی، نزدیک به زمان اجرا ما در جریانش قرار می‌گیریم که معمولاً هم پاسخگو باید ما باشیم و خیلی چالش برانگیز است.
تسنیم: بنیاد خودش را در این قضیه عقب می‌کشد؟
ما زمانی از اتفاقات وحدت مطلع می‌شویم که امکان تصمیم‌گیری درست وجود ندارد
شفیعی: از بیرون این طور تصور می‌شود که برنامه‌ریزی برای تالار حافظ و وحدت مثل تئاترشهر و سایر اماکنی که در اختیار دولت است توسط اداره کل انجام می‌شود و درستش این است که اتفاق بیفتد؛ ولی متاسفانه این نیست و بعضی جاها ما را دچار چالش می‌کند و نهایتاً پاسخگو هم ما باید باشیم. در صورتی که ما زمانی از این اتفاقات مطلع می‌شویم که امکان تصمیم‌گیری درست وجود ندارد. در این دو سال مثال‌هایش متعدد است.
تسنیم: چرا اجازه نمی‌دهند شما تصمیم گیرنده باشید؟
این تصمیم و در بنیاد رودکی هست که جنبه‌های اقتصادی را پررنگ داشته باشد
شفیعی: بالاخره تصمیم گیرنده در این حوزه معاونت است. نگاه معاونت هنری این بوده که بنیاد رودکی مستقل عمل کند. هر چند توصیه می‌کرده این هماهنگی را با حوزه‌های ادارات تخصصی داشته باشند؛ ولی فکر می‌کنم این تصمیم و این تدبیر در بنیاد رودکی هست که به صورت مستقل عمل کند. جنبه‌های اقتصادی را پررنگ داشته باشد. هر چند این امر هم نافی این هماهنگی نمی‌توانست باشد؛ ولی تا الان این اتفاق نیفتاده است.
تسنیم: در هیئت مدیره بنیاد مرکز نماینده‌ای دارد؟
شفیعی: خیر.
تسنیم: اتفاقاتی که در سال 94 افتاد مبنی بر اینکه تئاتر شهر زیر نظر بنیاد رودکی برود. با این قضیه ارتباطی داشت؟
بنیاد رودکی در حوزه دو تالاری که در اختیارش هست نتوانسته مدیریت ویژه‌ای عرضه کند
شفیعی: بحث واگذاری تئاتر شهر به بنیاد رودکی جدی بود. از مباحثی بود که از ابتدای آمدن من به اداره کل خیلی جدی جلساتی بابتش برگزار شد. خب در همه جلسات من تمام مباحث و توجیهاتم این بود که این اتفاق خوب نیست. دلایل خاص خودش را هم داشت. آن زمان بنیاد رودکی مشکلات درون سیستمی اداری و مالی داشت. می‌گفتند اگر خیلی همت کند این مسائل را حل کند. اینکه تئاترشهر به نوعی چابک‌تر مدیریت شود از فضای دولتی با کلیتش مخالف نیستم؛ ولی به هیچ وجه موافق نبودم در اختیار بنیاد رودکی باشد. چون معتقدم بنیاد رودکی در حوزه یکی دو تالاری که در اختیارش هست خیلی نتوانسته مدیریت ویژه‌ای عرضه کند که به سایر تالارها تسری بدهیم. خوشبختانه مقاومت شد و این اتفاق شکل نگرفت و توجیهات ما را پذیرفتند و همان موقع پرونده‌اش بسته شد. دو سه ماهی درگیر این موضوع بودیم.
تسنیم: این جا بحث داشتن سالن پیش می‌آید. اداره تئاتر یک گوشه‌ای افتاده و همواره در مورد بازسازیش صحبت می‌شود؟ برای آن چه برنامه‌ای دارید؟ چه اتفاقاتی افتاده؟ آن هم یک ظرفیتی بود که می‌توانست اضافه شود؟
اصلاً مالکیت اداره تئاتر خصوصی بود
شفیعی: از دو سال پیش که با مسئله اداره تئاتر مواجه شدیم متوجه شدیم مشکل جدی دارد. مسئله اصلیش این بود که سندش به نام موسسه‌ای بود که آن موسسه هم مسائلی برایش پیش آمده بود و پیدا کردن مدیرش خیلی کار سختی بود. اصلاً مالکیتش خصوصی بود و نمی‌شد با اعتبارات دولتی برایش برنامه‌ریزی کرد. حدود یک سال و نیم زمان برد که با همکاری اداره کل حقوقی وزارت‌خانه مالکیت اداره تئاتر در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت. مانند خیلی از بخش‌ها که این مشکلات هست وزارت‌خانه پولی را در اختیار موسسه قرار داده بود و موسسه مالک اداره تئاتر شده بود. می‌خواستند مسئله-ای را حل کنند اما برای ما مشکل ایجاد شد.
تسنیم: برای چه سالی است؟
شفیعی: زمان وزارت آقای مسجد جامعی است که سالش را خاطرم نیست.
تسنیم: باید بین 79 تا 84 باشد.
محض صدور پروانه ساختمانی بحث تخریب و ساخت اداره تئاتر با توجه به اعتبار در نظر گرفته شده شروع می‌شود
شفیعی: در همان زمان خریداری شد. برای آن زمان اتفاق خوبی بود؛ چون با ملک خریداری شده بود. بعدها مسائلی برای این موسسه پیش آمده بود که دیگر امکان فعالیت نداشت و خوشبختانه در این یک سال و نیم این جابه‌جایی انجام شد. الان سند ثبتی اداره تئاتر به نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که کار ما را راحت کرد. بلافاصله بحث تخریب و بازسازی را پیگیری کردیم. دفتر طرح‌های عمرانی مشاور گرفت. طراحی انجام شد. جلسات مکرری داشتیم. شش طبقه، دو سالن اصلی، 4 پلاتوی فرعی با یک شکل و شمایل مناسب، هم به لحاظ معماری هم به لحاظ امکان بهره‌برداری. چون فضای گذشته فضایی بود که متناسب با بهره‌برداری امروز نبود. به شهرداری برای صدور پروانه ساختمان فرستادیم؛ چون با قوانین شهرداری باید متناسب می‌شد. در کمیسیون ماده 5 مطرح شد و پیگیری انجام شد و ظاهراً مصوب شده است. به محض اینکه پروانه ساختمانی صادر شود بحث تخریب و ساخت با توجه به اعتباری که در نظر گرفته شده شروع می‌شود.
تسنیم: اداره تئاتر تبدیل به تماشاخانه می‌شود؟
شفیعی: اداره تئاتر با آن سازوکار گذشته که قرار بود مدیریت کند، دیگر در این زمان و با ساختار فعلی معنایی ندارد. اداره کل هنرهای نمایشی به نوعی آن کار را می‌کند. بخشی از آن را اداره کل استان تهران انجام می‌دهد. سازوکار کاملاً تغییر کرده است. الان یکی از کارهایی که انتظار می‌رود اداره تئاتر در دستور کار داشته باشد پشتیبانی تولیدات برخی از تالارهاست. همین الان خانه نمایش این کار را می‌کند. نه صرفاً پلاتوی اجرا، پشتیبانی از گروه‌هایی که می‌خواهند در سالن‌های دیگر اجرا بروند. این را هم باید انجام بدهد و البته فضایی برای اجرا داشته باشیم که این موضوع را هم در ساختارش دیده‌ایم. علاوه بر آن کتابخانه تخصصی و دیگر فضاهایی که ضرورت دارد در طراحی دیده شده است.
تسنیم: اخیراً دیداری از پردیس تهران داشتم و می‌خواستم بدانم در مورد پردیس تهران و بهره برداری از آنجا با شما صحبتی شده است؟
فکر می‌کنم در سازوکار جدید شهرداری بشود باب مذاکرات [درباره بهره‌بردای پردیس تهران] را باز کرد
شفیعی:خیر، پردیس تهران برای بهره‌برداریش ایده‌هایی مطرح بود؛ ولی به طور مستقیم هیچ موقع شهرداری این مذاکره را نداشته است. هر چند فکر می‌کنم در سازوکار جدید شهرداری بشود باب این مذاکرات را باز کرد. یکی از کارهایی که شهرداری می‌تواند انجام دهد و امیدوارم به این سمت برود -هر چند در صحبت‌های عمومی و خصوصی مدیران شهرداری و اعضای شورا این مسئله مطرح شده که امیدوارم تحقق پیدا کند- بهره گرفتن از توان هنرمندان و گروه‌های نمایشی برای اداره اماکن فرهنگی و تئاتری است. الان شهرداری خیلی فضاهای خوبی را در اختیار دارد. علاوه بر فرهنگسراها و پردیس و مجموعه صبا، برخی سرای محلات امکان اجرایی دارند و اگر در اختیار متخصصین، اهل فن و گروه‌ها قرار بگیرد ما می-توانیم برنامه‌ریزی منظم‌تری داشته باشیم هم برای بهره‌مندی مخاطب و هم استقرار گروه‌های نمایشی. امیدوارم حداقل با مجموعه‌های تخصصی تئاتر مثل صبا و پردیس این موضوع شروع شود. اما موضوعی که برای پردیس تئاتر تهران اهمیت دارد این است که علاوه بر بسته فرهنگی و ساز و کار واگذاری مدیریتی حتماً باید یک بودجه پشتیبانی ظرف یکی دو سال تعریف شود تا مجموعه معرفی شود و راه مخاطب تئاتر به آنجا باز شود. راه مخاطب تئاتر قرار نیست از جغرافیای ویژه‌ای باز شود. خانواده‌های همان منطقه، علاقه مندان هنری آن منطقه بتوانند با پردیس آشنا شوند. قطعاً باید آثار ویژه‌ای تولید شود، حمایت‌های ویژه‌ای باشد، ظرف یکی دو سال برنامه‌ریزی شود که سال سوم بتواند به راحتی براساس بانک مخاطب و پیشینه‌ای که دارد برنامه‌ریزی برای آینده کند.
تسنیم: بیعنی برای برنامه‌‌ها از شما کمک بگیرد؟
شفیعی: صددرصد. برنامه به شرط پشتیبانی جدی شهرداری داریم.
تسنیم: به نظر شما انگیزه پشتیبانی هست؟
شفیعی:آقای صالحی امیری پیشینه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد. ایشان خودشان هم شخصیت فرهنگی هستند. در شورا هم اشخاصی مثل آقایان مسجد جامعی و حق شناس حضور دارند که آقای مسجد جامعی هم وزیر فرهنگ و ارشاد بودند، آقای حق شناس در جایگاه معاونت وزیر بودند، این ظرفیت خوبی برای اقدامات مؤثر فرهنگی و هنری در مجموعه شهرداری است.
تسنیم: کار فرهنگی بشود؟
شفیعی: امیدوارم از این ظرفیت بتوانیم خیلی مطلوب بهره‌برداری کنیم. لازمه‌اش هم این است که بالاخره هم‌افزایی بشود، از تمام دستگاه‌های فرهنگی نظرخواهی شود و از این پتانسیل‌ها استفاده شود. ظرفیت‌های خوبی را در شهرداری داریم. امیدواریم برنامه‌ریزی مناسب انجام شود.
تسنیم: یک بحث دیگر در مورد ساختار تئاتر و تهیه کنندگی تئاتر داشتیم که صحبت کردیم و به نظر موضوع نامشخصی است. تهیه‌کنندگی امر جدیدی برای تئاتر ایران است. با خصوصی‌سازی پای تهیه‌کننده هم وسط می‌آید. خیلی هم تا همین الانش با این کلمه تهیه‌کننده کج‌دار و مریز جلو رفته‌اند. یعنی یک عده هستند اسمشان دستیار کارگردان و برنامه‌ریز هست یا خودشان سرمایه‌گذاری می‌کنند یا مدیر تولید زده می‌شود یا مثلاً مدیر اجرایی زده می‌شود. اصطلاحات خیلی زیادی وجود دارد. من می‌توانم بگویم فلانی همیشه با یک عنوان کار مدیریتی می‌کند؛ ولی هیچ وقت برای تهیه‌کنندگی هیچ ساز‌و‌کاری انگار وجود نداشته است.مشروعیت تهیه‌کننده را چه کسی تعیین می‌کند؟ چه در حوزه نظارتی و ارزشیابی چه کسی می‌تواند بگوید فلانی تأیید می‌شود؟ یادم است پارسال قرار بود یک دوره آموزشی خیلی وسیع درباره تهیه‌کنندگی در بنیاد رودکی صورت بگیرد که تهیه‌کننده‌ها آموزش ببینند و در واقع این اعتبار به آنها داده شود که کار کنند. هیچ‌وقت اتفاق نیفتاد. بسیاری از اتفاقات ناگواری که در حوزه مالی تئاتر می‌بینیم از خام‌دستی این افراد رقم می‌خورد. خودتان برای این تهیه کنندگی و این مقوله برنامه‌ای دارید؟
تهیه‌کنندگانی که صرفاً با نگاه اقتصادی از بیرون جامعه تئاتر می‌آیند، بلافاصله بعد از یکی دو تولید می‌روند
شفیعی:امیدوارم از این ظرفیت بتوانیم خیلی مطلوب بهره‌برداری کنیم. لازمه‌اش هم این است که بالاخره هم‌افزایی در تئاتر به شکل سنتی همیشه انتظار می‌رفته که کارگردان صفر تا صد قضایا را پیگیری کند و تمام وظایفی که در مورد تهیه‌کنندگی تصور آن بوده به شکل سنتی همیشه کارگردان انجام می‌داده است. وقتی انجمن هنرهای نمایشی قراردادهایی را برای حمایت انجام می‌دهد طرفش همیشه کارگردان بوده است. این سال‌ها که بحث گسترش تماشاخانه‌های خصوصی مد نظر هست بحث تهیه کننده جدی‌تر شده است. به اعتقاد من اتفاق خوبی است. شما در سینما هم می‌بینید تهیه‌کننده‌ای که درگیر تولید آثار شاخص است صرفاً آورده مالی به عهده‌اش نیست و می‌تواند از ابتدای قضیه حضور مؤثرتری داشته باشد که حتی چه مضمونی مد نظر باشد، چه طرحی باشد از ابتدا و به شکل فرهنگی همراه پروژه باشد تا پایان. این شکل در تئاتر هم می‌تواند کمک کند؛ اما یک آسیبی که ما داریم این است که گروه‌های ما به آن شکلی که باید هنوز شکل نگرفته‌اند.
اگر این باشد تهیه‌کننده باید در گروه جایگاهش مشخص باشد، تهیه‌کننده‌ای که سبقه فرهنگی دارد، تئاتر را کاملاً می‌شناسد، همراه تئاتر هست، می‌تواند خیلی جاها حلال مشکلات باشد و موضوعات را خوب پیگیری کند. نکته‌ای که شما می‌فرمایید و سابقه خوب ذهنی ندارید مربوط به این است که تهیه‌کنندگانی صرفاً با نگاه اقتصادی از بیرون جامعه تئاتر می‌آیند و بلافاصله بعد از یکی دو تولید می‌روند، خیلی جای پای محکمی ندارند. این را باید خود تماشاخانه‌ها مراقبت کنند، خود گروه‌ها تن به هر موضوعی ندهند، تن به حضور هر فردی به عنوان تهیه‌کننده ندهند. جشنواره فجر سال گذشته به نوعی به این قضیه ورود کرد. در مورد شکل عرضه آثار، توجه به مباحث تولیدی مباحثی مطرح شد. یکی دو پروژه خیلی بزرگ بین‌المللی برای بحث تهیه‌کنندگی سال گذشته داشتیم تا یک جاهایی پیش رفت و به دلایلی ادامه پیدا نکرد.
تسنیم: اعتراض‌هایی همان موقع شد. افرادی که در آن حوزه فعال بودند از آن همایش استقبال نکردند.
شفیعی: یک جاهایی هم وقتی خود تماشاخانه مثل رودکی و ایرانشهر می‌رود به این سمت که چند نفری تهیه‌کننده داشته باشد به نظر من امر مطلوبی است؛ ولی چون جامعیت پیدا نکرده ممکن است تبدیل به یک انحصار برای تولید می‌شود.
تسنیم: شما اگر بخواهید فیلم سینمایی تهیه کنندگی کنید موظف هستید که قبلش دو ویدئویی تهیه‌کنندگی کرده باشید. در سیستم ویدئویی دو فیلم کوتاه تهیه‌کننده باشید. سلسله مراتب رعایت می‌کنید که کارت تهیه‌کنندگی بگیرید. در تئاتر چنین چیزی نداریم. هر کسی راحت می‌گوید تهیه‌کننده هستم.
شفیعی: با توجه به ویژگی اقتصادی که سینما دارد کارکردهای صنفیش شکل گرفته و قوام و دوام پیدا کرده است. از نکاتی است که نباید غافل شویم این است که ما در حوزه سینما با توجه به هزینه‌های تولیدی که معمولاً هست و جریان اقتصادی هم آنجا جدی‌تر تعریف می‌شود، دولت ابتدای ماجرای یک پروانه ساخت صادر می‌کند. اگر پروانه صادر نشود قرار نیست پروژه‌ای شروع شود ولی در حوزه تئاتر این شکل از کار را نداریم معمولاً دولت زمانی در جریان یک تولید قرار می‌گیرد که مقدمات تولید انجام شده و پروانه ساخت نمی‌دهد.
تسنیم:کار تمام شده سراغ شما می‌آیند؟
شفیعی: معمولاً سازوکار شکل گرفته و فقط در امر تقاضای پروانه به ما رجوع می‌شود؛ مگر در مورد اجرا در تالارهای دولتی. به همین دلیل یک مقدار کارکرد صنفی برجسته‌تر است. یعنی اگر بخواهد اتفاقی بیفتد خود فعالان تئاتری و خود صنف باید یک مقداری جدی‌تر بگیرد.
تسنیم:تلاش نکردند.
شفیعی: بله.
تسنیم:هیچ وقت زیر یک چتر قرار نگرفته‌اند که کار صنفی کنند.
شفیعی: یکی از موضوعاتی که من با آن این روزها در جامعه تئاتری مواجهم امر دقیق صحبت کردن است. در هر نهادی، هر جریانی، هر جامعه‌ای، اتفاقاتی می‌افتد، قوانینی موجود است، بالاخره پیشینه‌ای وجود دارد و متولیان درگیر تولید، فعال آن حوزه هستند، معمولاً هم در مورد قضایای بسیاری صحبت می‌کنند اما به نظرم ما یک مقداری باید این دقیق صحبت کردن را در موردش تمرین کنیم. در مورد موضوعات سریع قضاوت می‌کنیم. یک بحثی هم در ابتدای مصاحبه با هم داشتیم یک مقدار بدون تحلیل براساس فرضیه‌های خود ساخته یک تصمیم گیری‌هایی می‌کنیم یا واکنش‌هایی نشان می-دهیم که خیلی خوب نیستند. این‌ها بالاخره وقتی به مخاطب در حوزه رسانه عرضه می‌شود پیشینه تحلیلی و پژوهشی باید داشته باشد. ما از قیدهای اصلاً، ابداً، همه زیاد استفاده می‌کنیم. مطلق حرف می‌زنیم. به نظرم مقداری این‌ها را دقیق‌تر باید به کار ببریم. اگر می‌خواهیم کارکرد یک نهاد را تحلیل و نقد کنیم یک مقداری با ملاحظه بیشتری این کار را بکنیم. براساس اطلاعاتی که داریم اگر و امای بیشتری در مباحث بگذاریم. فکر می‌کنم این روزها این موضوع خیلی ضروری است. مثلاً اشاره می‌کنند کیفیت کارها ضعیف است این خیلی برای من جالب است، خود من همیشه سعی می‌کنم اکثر کارهایی که روی صحنه است را ببینم ولی الان با این کمیت بالای آثار یک امر محال است که بتوانید تمام آنچه روی صحنه است را ببینید. می‌توانید تعداد بیشتری وقت بگذارید ببینید اما این که یک کسی بتواند همه کارهای روی صحنه را ببیند امر محالی است، نمی‌گویم کار سختی است، محال است. بعد جالب است می‌گوییم کیفیت کارها ضعیف است. یک مقدار این‌ها را باید با حساسیت بیشتری درموردش صحبت کنیم، کلی‌گویی نکنیم.
تسنیم:در جامعه غربی هم در یک زمان مشخص در لندن 20 سالن شاهکار ارائه نمی‌دهند دو تا شاهکار است که گل می‌شوند و اسمشان خیلی بیشتر برده می‌شود ما انگلیسی را چون بیشتر بلدیم؟؟ خیلی بیشتر بارزتر است آنجا این شکلی است یک دفعه یک نمایش است در دوره زمانی خاص گل می‌کند این طوری نیست که صد نمایش در لندن یا نیویورک محبوب شوند این نکته‌ای است که خیلی دقت نمی‌شود
شفیعی: یکی از ضروریات شرایط فعالی گسترش دایره مخاطبان است. دایره مخاطبان را باید گسترده کنیم، این تنوع مضامین و شیوه‌هایی که هست فرصت خوبی برای جلب مخاطبان بیشتر است. لازمه‌اش این است که اولاً رسانه صرفاً به تئاتر بزرگسال حرفه‌ای نپردازد. از خود شما می‌پرسم به جز زمانی که رویداد مربوط به کودک و نوجوان هست، به جز زمانی که جشنواره هست چه قدر به تئاتر کودک و نوجوان توجه کردید و نقد کردید؟
تسنیم: پارسال فعال بودم ولی دست تنها نمی‌شود
شفیعی: می‌خواهم این را یک بار دیگر با هم مرور کنیم، اتفاقاً تئاتر کودک و نوجوان ما ظرفیت بالایی برای جلب خانواده‌ها و مخاطب نو برای تئاتر دارد.
تسنیم: دو ماهی یک بار می‌روم کار خانم؟؟ افتتاحیه‌اش را دیدم.
شفیعی: من دو هفته پیش به دلیلی آمار آثار کودک و نوجوان را گرفتم. حدود 23 نمایش روی صحنه بود. یک مقدار دایره حوزه تئاتر را باید گسترده‌تر ببینیم و بیشتر در موردش کار کنیم. اتفاقاً من فکر می‌کنم تئاتر کودک و نوجوان اهمیتش از تئاتر حرفه‌ای و بزرگسال ما بیشتر است. در جشنواره امسال هم خواهش کردم دو برنامه تلویزیونی پوشش بدهد. ما نیاز داریم به این اطلاع‌رسانی و این که خانواده‌ها را به تئاتر بکشانیم. نکته دیگر این که گروه‌های مرجع از حوزه‌های دیگر را ترغیب کنیم تئاتر ببینند. این خیلی کمک می‌کند که تئاتر جدی‌تر شود، تئاتر دیده شود، در موردش گفت و گو شود، ما فقط نباید به بخش الیت تئاتری توجه کنیم، اتفاقاً روان‌شناسان، جامعه‌شناسان، متخصصان دانشگاهی باید بیایند. خوشبختانه شروع شده باید هدفمندتر و بیشتر به آن بپردازیم. این امر به مرور به بهبود شرایط اقتصادی هنرمندان هم می‌انجامد.
ادامه دارد...
==================
مصاحبه از احسان زیورعالم
==================
انتهای پیام/
